امکان تغییر صفات انسانی در پرتو منابع آموزشی صحیح

دومین جلسه از دور چهارم لژیون های سردار ویژه مسافرین نمایندگی گوجان با استادی دنور محترم مسافر آرش ، نگهبانی دنور محترم مسافر عباس ، دبیری مسافرجعفر و با حضور خزانه دار لژیون پهلوان محترم مسافر ناصر ، با دستور جلسه: «وادی دهم: صفت گذشته در انسان صادق نیست ، چون جاری است» روز سه شنبه 11 آذر  ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد: 

سلام دوستان آرش هستم یک مسافر؛ از نگهبان عزیز سپاسگزارم که سبب شد امروز در این جایگاه قرار بگیرم و بتوانم از محضر دوستان استفاده کنم. امیدوارم خدمت‌ها و فعالیت‌هایی که انجام می‌دهید، سرشار از سلامت و برکت در مسیر زندگیتان باشد و ان‌شاءالله همه ما در ادامه راه، ثابت‌قدم و همراه یکدیگر بتوانیم گام برداریم. تعهدات ما مقداری زیاد است. پیش از ورود به دستور جلسه، لازم است بگویم که بخشی از تعهدات پرداخت شده، اما امسال به دلیل مسئلۀ ساختمان، وضعیت کمی بحرانی‌تر است؛ زیرا این ساختمان باید هرچه سریع‌تر تکمیل شود و رها کردن کار، موجب از بین رفتن زحمات خواهد شد.

حداقل مبلغی که برای تکمیل داخل ساختمان لازم داریم،حدود یک و نیم میلیارد تومان است و حدود یک میلیارد تومان نیز برای نمای ساختمان و کارهای جزئی مورد نیاز است. بنابراین اکنون نیازمند تأمین مالی هستیم. لازم است بچه‌های سردار و راهنماها تا حد امکان زودتر تعهدات را وصول کنند تا بتوانیم تنخواه را راحت‌تر تأمین کنیم. تا این لحظه حدود سیصد میلیون تومان پیش‌خور کرده‌ایم و برای نصب پنجره‌ها و شیشه‌ها نیز هزینه‌هایی انجام شده که باید پرداخت شود. حدود سی تا چهل میلیون تومان دیگر نیز باقی مانده است.

در مجموع، با جمع این مبالغ، تنها با چند پرداخت مهم می‌توانیم ساختمان را به مرحله‌ای برسانیم که امکان نقل‌مکان فراهم شود. این موضوع همّت همگانی را می‌طلبد. چون پیام‌رسان اصلی این مسئله، سردار و راهنماها هستند، لازم است این پیام را به اعضا منتقل کنند که اگر می‌خواهیم «خانه»‌مان تکمیل شود، باید تلاش کنیم و منابع را جمع‌آوری کنیم. در این مرحله رها کردن کار صحیح نیست؛ واقعاً حیف است که این‌همه زحمت کشیده شده و نتیجه آن نادیده گرفته شود.این پروژه حاصل یک حرکت جمعی است. اکنون که شرایط ساخت‌وساز بسیار سخت شده و حتی بسیاری از ساختمان‌ها به دلیل پیشرفت کمتر از پنجاه درصد تعطیل شده‌اند، خوشبختانه ما هنوز توانسته‌ایم کار را ادامه دهیم و امیدواریم به‌زودی شاهد افتتاح ساختمان باشیم.

اما در مورد دستور جلسه «وادی دهم»، با عنوان «صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است». صفت، چیزی است که انسان را توصیف می‌کند و از طریق همان صفات، افراد شناخته می‌شوند. این صفات می‌توانند مادرزادی یا اکتسابی باشند؛ اما آنچه در آموزش‌های کنگره آموخته‌ایم این است که حتی صفات به ظاهر مادرزادی نیز ریشه در عملکردها و اکتساب‌های گذشته دارند. هیچ صفتی بی‌دلیل به انسان نسبت داده نمی‌شود و عمدتاً نتیجه رفتار و کردار اوست. وقتی می‌گوییم فردی مهربان، شجاع، یا ترسو است، این صفات برگرفته از رفتارهای اوست. حتی صفاتی مانند خوب، بد، دیندار، مؤمن یا کافر نیز نتیجه اعمال و گفتار انسان هستند. ریشه رفتار و کردار انسان در پندار و افکار اوست. انسان آنچه را می‌اندیشد، به زبان می‌آورد و آنچه را به زبان می‌آورد، به‌تدریج تبدیل به عمل می‌شود. بنابراین، گفتار و کردار، تابع جهان‌بینی انسان هستند؛ و جهان‌بینی نیز تابع منابع آموزشی و نوع تفکری است که از آنها تغذیه می‌شود. اگر خوراک فکری انسان نادرست باشد، افکار، گفتار و رفتار او نیز نادرست می‌شود.

بسیاری از ما، پیش از ورود به کنگره، به دلیل استفاده از منابع اشتباه چه انسان‌های نادرست، چه کتاب‌های نامناسب و چه اطلاعات غلط دچار تغییراتی شدیم که ما را به سمت اعتیاد و بی‌راهه‌ها کشاند. همین منابع اشتباه، سبب تغییر صفات، رفتار و حتی جایگاه اجتماعی ما شدند. اما از آنجا که انسان مختار است، هر زمان بخواهد می‌تواند صفات خود را تغییر دهد. برای تغییر صفات نیز باید روند را از ابتدا اصلاح کرد؛ یعنی تغییر منابع آموزشی، تغییر طرز فکر، تغییر جهان‌بینی و در نتیجه تغییر رفتار. نمونه روشن این موضوع، «نشان سردار»، «پهلوان» یا «بخشنده» است. اینها همه صفاتی هستند که به‌راحتی به دست نمی‌آیند.

پیش از ورود به کنگره، اکثر ما به این اندازه بخشندگی نداشتیم؛ اما اکنون، به دلیل تغییر جهان‌بینی و منابع آموزشی، این صفات در ما ایجاد شده است. کسی که نشان پهلوان یا بخشنده می‌گیرد، آن را رایگان به دست نیاورده؛ پشت آن، تلاش، گذشت، آموزش و تغییر فکر قرار دارد. پس اگر می‌خواهیم صفتی را تغییر دهیم، باید ابتدا منابع آموزشی و نگرش خود را تغییر دهیم.

این موضوع برای فرد، جمع و حتی یک شعبه صدق می‌کند. صفات را باید یکی‌یکی به دست آورد و روی آنها کار کرد تا در انسان نهادینه شوند. در نامه‌نگاری‌های آقای مهندس با ویلیام نیز مشاهده می‌کنیم که از «شگفت‌زدگی» نسبت به این میزان حمایت و پشتیبانی مالی سخن گفته شده است؛ و این نشان می‌دهد که مسیر، مسیر درستی است و آموزش‌ها تأثیر واقعی دارند. امید است بتوانیم با بهره‌گیری از این دانش، زندگی خود را اصلاح کنیم و نقش مؤثری در انتقال آن به دیگر انسان‌ها داشته باشیم. بیش از این صحبت نمی‌کنم و دعوت می‌کنم از مشارکت و نظرات دوستان بهره‌مند شویم. سپاسگزارم.

نگارش، ویرایش، تنظیم و ارسال: مرزبان خبری مسافر ابوالقاسم