۱۰ ماه سفر اول برای ما درس بزرگ زندگی است

جلسه دهم از دور هشتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره‌۶۰ نمایندگی بروجرد با استادی راهنما مسافر سعید، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر ذبیح با دستور جلسه: «وادی دهم (صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است) و تاثیر آن روی من» روز سه‌شنبه ۱۱ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، سعید هستم مسافر
خدا را شاکرم که یک‌بار دیگر فرصت حضور در این جایگاه را پیدا کردم. از آقای مهندس و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم که این بستر را فراهم کردند تا ما به درمان و آرامش برسیم.
دستور جلسه این هفته: «وادی دهم و تأثیر آن روی من» می‌باشد. در وادی دهم می‌خوانیم: «صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است.»
من در زمان مصرف مواد‌مخدر، به نقطه‌ای رسیده بودم که هر کاری می‌کردم تا از اعتیاد خارج شوم؛ اما به بن‌بست رسیده بودم و باور داشتم دیگر نمی‌توانم زندگیِ بدون مواد‌مخدر را تجربه کنم. تا اینکه وارد کنگره‌۶۰ شدم. وقتی از راهنمای درمانم پرسیدم: «آیا من درمان می‌شوم؟» ایشان فرمودند: «همان‌طور که مصرف‌کننده شدی، اگر بخواهی می‌توانی درمان شوی.» این جمله تأثیر بسیار عمیقی روی من گذاشت.
اعتیاد فقط یک تمثیل است. در هر قسمت از زندگی ممکن است انسان به بن‌بست برسد و فکر کند این مشکل یا صفت در وجود من هست و تغییر نمی‌کنم؛ اما واقعیت این است که یا هنوز راه‌حل را پیدا نکرده‌ایم یا در مسیر درست قرار نگرفته‌ایم. هر حرکت و تغییری یک آغاز و یک پایان دارد و برعکسِ آن هم صادق است.
من در ابتدا فقط وادی‌ها را می‌خواندم و یک برداشت ساده داشتم؛ اما امروز آن‌ها را می‌فهمم و درک می‌کنم. وادی دهم به من یاد داد که هیچ‌وقت به خودم برچسب منفی نزنم. برچسب زدن ممکن است در سفر اول یا حتی سفر دوم برای ما اتفاق بیفتد، مخصوصاً وقتی خودمان را با دیگران مقایسه کنیم؛ اما حقیقت این است که هر انسان هر چقدر هم که کامل باشد، در بعضی بخش‌ها نقص دارد و این طبیعی است. ما در سفر دوم خیلی از این نقص‌ها را می‌شناسیم.
وقتی به خودم برچسب منفی بزنم؛ یعنی پذیرفته‌ام که «من درست نمی‌شوم». در حالی‌که حقیقت این است که باید به‌جای برچسب زدن، به دنبال راه‌حل درست بگردیم و این فقط با حرکت ممکن می‌شود.
۱۰ ماه سفر اول برای ما درس بزرگ زندگی است؛ جایی که یاد می‌گیریم تغییرات اصلی، یک شبه اتفاق نمی‌افتند. برای تغییر؛ زمان، مقاومت، صبر و استمرار نیاز است. ما در ۱۰‌ماه سفر اول، پله‌ها را طی می‌کنیم و هفته‌ای سه بار در جلسات حضور داریم. به قول آقای حکیمی: «با کم کردن یک پنجم مواد، یک پنجم دانایی ما بیشتر می‌شود.» این تغییرات کوچک، آرام‌آرام در جسم و روان ما اثر می‌گذارند و اگر این مسیر با استمرار ادامه یابد، نتیجه حتمی است.
نکته جالب این است که نیروهای منفی خیلی خوب از برچسب زدن استفاده می‌کنند و وقتی ما این برچسب‌ها را باور کنیم، درست در همان نقطه گیر خواهیم کرد؛ اما وادی دهم به ما یاد می‌دهد که انسان جاری است و می‌تواند تغییر کند.

تایپ، ویرایش و ارسال: مسافر کریم (لژیون چهارم)
عکس: مرزبان خبری مسافر امیر