این وادی نور امید را در دل افراد روشن می‌نماید

یازدهمین جلسه از دوره دوم جلسات لژیون سردار همسفران نمایندگی طارم با استادی همسفر بهناز، نگهبانی دنور همسفر زیبا مرزبان خبری و دبیری عضو لژیون سردار راهنما همسفر زهرا و خزانه‌دار دنور راهنما همسفر زری با دستور جلسه «وادی دهم (صفت گذشته در انسان؛ صادق نیست، چون جاری است.) و تاثیر آن روی من» روز دوشنبه ۱۰ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد: 

امروز اولین جلسه بعد از گلریزان است و خیلی خوشحالم که این جایگاه را تجربه می‌کنم. دستور جلسه در مورد وادی دهم است؛ اولین چیزی که باید بدانیم این که صفت چه است؟ ویژگی یا خاصیت هر چیزی را صفت می‌گویند. مثل تخته سیاه یا زغال سیاه، آن سیاهی تخته صفتش هست که همیشه ثابت و هیچ وقت سبز یا سفید نمی‌شود؛ پس صفت در چیزهای دیگر و جامدات صادق است و نمی‌توانیم تغییر بدهیم. اما صفت گذشته در انسان صادق نیست و انسان می‌تواند آن ویژگی و خاصیت خودش را در هر شرایطی است تغییر بدهد؛ اگر چاق است می‌تواند خودش را لاغر کند.

انسان مثل رودخانه‌ای جاری است که با تمام قدرتش صخره‌های کوچک را جابه‌جا می‌کند و یک هدف دارد آن هم رسیدن به دریا است و من تا زمانی که نتوانم حس‌های خود را تغییر دهم نمی‌توانم صفت‌های بد گذشته را تغییر بدهم و این وادی مثل شمشیری برنده است که هم هشدار می‌دهد و هم امید به بازگشت، هم صعود هست هم سقوط و به طور کلی رحمت و لطف خداوند است که مسیر زندگی انسان به نمایش می‌گذارد و به انسان می‌گوید که پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است؛ چون همه چیز در حال حرکت و جاری شدن است، هیچ چیز ثابت نیست و مسیر تکامل و زندگی تغییر، تبدیل و در نهایت ترخیص است.

اگر قرار بود صفت انسان صادق و همیشگی باشد هر روز بیشتر در باتلاق نادانی و تاریکی فرو می‌رفت و این وادی نور امید را در دل افراد روشن نمود و آن‌ها را تشویق می‌کند برای آموختن و تغییر کردن. این وادی به من بهناز جانی دوباره می‌دهد تا از افکار و اندیشه‌های باطل و منفی جدا بشوم و به طرف اندیشه‌های درست، باارزش و سازنده حرکت کنم، کم‌کم تغییر کنم تا تبدیل بشوم به آن‌چه خداوند از من انتظار دارد؛ یعنی رسیدن به الله و این مهم انجام نمی‌گیرد، مگر با تلاش و کوشش، آموزش و جهان‌بینی. ما می‌توانیم صفت‌های زشت خودمان را به صفت‌های نیکو و زیبا تبدیل کنیم؛ وقتی به این صفت تبدیل شدیم بخشیدن را یاد گرفتیم و برای بخشیدن لازم نیست که ثروتمند باشیم؛ همین که قلب بزرگ داشته باشیم کافی است تا بتوانیم در حد توانمان ببخشیم و این فرصتی است که خداوند در اختیار ما گذاشته است، ان‌شاءالله بتوانیم استفاده کنیم و معنی بخشیدن و بخشش را لمس کنیم.

قبل از ورودم به کنگره با حس‌های بسته روبه‌رو بودم که هنوز کامل باز نشده بودند با کوچک‌ترین حرفی از کوره در می‌رفتم یعنی قدرت تحمل و طاقتم کم شده بود؛ اما خدا را شکر می‌کنم با آموزش‌هایی که گرفتم خیلی صبورتر و آرام‌تر شده‌ام، بهتر می‌توانم حرف عزیزانم را گوش بدهم و با آرامش بیشتری با آن‌ها صحبت کنم. امیدوارم که همه شما عزیزان با الهام گرفتن از این وادی و تمامی آموزش‌هایی که در کنگره و نوشتن سی‌دی‌ها همانند نهری جاری و زلال شوید و هیچ‌گاه به مرداب تبدیل نشوید و با جوشش و حرکت خود در کنگره زندگی پرباری را به خود و خانواده هدیه کنید؛ چون وقتی حرکت می‌کنید هم زنده‌ای و هم به دیگران زندگی می‌بخشی، لژیون سردار وصل به رحمت خداوند است و همه بخشنده هستند.

عکاس: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم) عضو لژیون سردار
تایپیست: همسفر نفیسه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول) نگهبان سایت و عضو لژیون سردار
همسفران نمایندگی طارم