وادی دهم: «صفت گذشته در انسان صادق نیست، زیرا انسان جاری است». این وادی همچون شمشیری برنده است؛ هم هشدار میدهد و هم امید میبخشد، هم صعود است و هم سقوط. انسان در هر نقطهای که قرار دارد و هر صفتی که با خود حمل میکند، میتواند آن را تغییر دهد. هیچکس مجبور نیست تا ابد در جهنم باقی بماند؛ اگر بخواهد، اختیار کامل دارد تا صفات زشت خود را دگرگون کند و رحمت خداوند شامل حالش گردد و آرامآرام از جهنم خارج شود.
در هستی همه چیز جاری و در حرکت است. هیچچیز ثابت نمیماند و تغییر نمیکند؛ زیرا مسیر زندگی و تکامل، تغییر، تبدیل و در نهایت ترخیص است. بزرگترین معجزه حیات، خود حیات است. سه مؤلفه اصلی که هستی و نیستی بدون آنها هیچ معنایی ندارد عبارتاند از: نور، صوت و حس. نور، فرماندهنده در هستی است. لطیفترین عنصر که ما تنها طیفی از آن را میبینیم. نار وجودی ما با دوری از ضد ارزشها و تزکیه، به نور تبدیل میشود.
صوت همچون اداره مخابرات هستی عمل میکند. اطلاعات و پیامها را منتقل میسازد. اگر صوت نبود، اتصال نبود، حیات نبود، زندگی نبود و سکوت محض حاکم میشد. صوت به انسان میگوید: «تو چیزی نیستی مگر آنچه خودت تلاش میکنی». حس همانند خداوند در همه هستی و نیستی حضور دارد؛ غیرقابلرؤیت؛ اما قابل احساس. حس نخستین نیروی بهکارگیری عقل است و پیامهای نور و صوت را دریافت و منتشر میکند. وقتی حس آرام و درست عمل کند، شادی و شعفی وصفناپذیر به انسان دست میدهد.
اگر بتوانیم با تزکیه، حسهای بیرون از جسم را تقویت کنیم و از دروازههای پنج حس جسمانی عبور نماییم، آنگاه قادر خواهیم بود الهام تقوا و صدای روحالقدس را دریافت کنیم؛ اما افسوس که برخی صفات تغییریافته و حسهای منفی و مخرب در وجود ما نیرومند شدهاند. انوار ناخالص و آلوده، همراه با اصوات زیانبار، پیامهای فجور و اهداف مخرب را القا میکنند. برایآنکه طعمه آنها نشویم، باید موج گیرنده و فرستنده یا همان صفت گذشته خود را تغییر دهیم و این تغییر تنها با دگرگونی حس ممکن است.
راه تغییر حس در جهت ارزشها فقط یک چیز است: تزکیه؛ یعنی پالایش و تصفیه. نخستین قدم تزکیه، تفکر سالم است؛ زیرا از تفکر سالم ایمان سالم، از ایمان سالم عمل سالم، از عمل سالم حس سالم، از حس سالم عقل سالم و از عقل سالم عشق سالم پدید میآید. آنگاه صفت گذشته تغییر خواهد کرد. آموزش سالم و تجربه مفید حاصل از عمل سالم، جهش و لذت در انسان ایجاد میکند.
عشق سالم مرحلهای است که در آن همه هستی و اجزای آن را دوست خواهی داشت؛ زیرا درمییابی که هستی برای توست و تو برای هستی. عشق سالم ذرهذره پدیدار میشود؛ نباید انتظار داشت ناگهان به وجود آید؛ زیرا در آن صورت تنها شور و هیجانی زودگذر خواهد بود. اگر این شور به شعور تبدیل شود، عشق سالم شکل میگیرد. عشق سالم هرگز به نفرت بدل نمیشود. آن کس که باید بداند، میداند و آن میکند که حق میکند.
منبع: سیدی «وادی دهم»
نویسنده: همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون چهارم)
ویرایش و ارسال: همسفر مهین رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی خیام نیشابوری
- تعداد بازدید از این مطلب :
12