دهمین جلسه از دوره سیوششم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰، نمایندگی وحید به استادی همسفر لیلا، رهجوی راهنما همسفر مریم، نگهبانی همسفر راحله و دبیری همسفر خدیجه با دستور جلسه «نقش سیدی و نوشتن آن در آموزش» روز سهشنبه ۲۷ آبانماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
از مرزبانان گرامی سپاسگزارم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم. همچنین از ایجنت و راهنمای خودم، بسیار تشکر میکنم که این فرصت را به من دادند. بیتردید آموزشهای ایشان سبب شده امروز در این جایگاه باشم و بتوانم خدمت کنم و از شما عزیزان آموزش میگیرم. دستور جلسه این هفته «نوشتن سیدیها و نقش آن در آموزش» است. یکی از ابزارهای آموزشی مهم در کنگره۶۰، که نقش بزرگی در درمان دارد، فقط مصرف نکردن مواد نیست؛ بلکه مهمتر از آن، ساختن تفکر درست است. سیدیها دقیقاً با همین هدف طراحی شدهاند تا به تفکر سالم، جهانبینی روشن و نگاهی تازه به زندگی برسیم. وقتی به سیدیها گوش میدهیم، چند اتفاق مهم رخ میدهد: گوش دادن به سیدیها باعث آرامش ذهن میشود.
در بسیاری مواقع ذهن ما شلوغ و آشفته است؛ اما وقتی سیدیهای آقای مهندس یا استاد امین را میشنویم، ذهنمان نظم میگیرد و میتوانیم مسائل را بهتر ببینیم. در کنگره آموختهایم تنها شنیدن کافی نیست. وقتی سیدی را مینویسیم، مطالب عمیقتر در ذهنمان ثبت میشود و تبدیل به دانایی مؤثر میگردد، یعنی دانایی که بتوانیم آن را در زندگی به کار ببریم. نوشتن سیدی نگرش ما را تغییر میدهد. بسیاری از تغییرات مهم در مسیر درمان، از همینجا آغاز شدهاند. موضوعاتی مانند ترس، خواب، حس، نفس و جهانبینی به مرور بر رفتار و انتخابهای ما اثر میگذارند. نوشتن سیدی نشانه نظم و تعهد است و راهنمایان همواره تأکید میکنند که این کار درست مانند یک تمرین روزانه است.
نوشتن سیدیها باعث ایجاد نظم، حفظ ارتباط با کنگره و حضور مستمر در مسیر آموزش است. همین استمرار، ما را از حال بد و افکار منفی دور میکند و کمک میکند بهتر فکر کنیم، بفهمیم، تصمیم بگیریم و زندگی کنیم. به خاطر دارم اوایل که تازه، وارد کنگره شده بودم نوشتن سیدی برایم بسیار دشوار بود. گاهی به مسافرم شکایت میکردم و میگفتم: «اگر تو اعتیاد نداشتی، الان مجبور نبودم بیایم کنگره و سیدی بنویسم. مسافرهای مردم، همسفرانشان را تفریح میبرند؛ ولی من باید دو ساعت سیدی بنویسم یا دو ساعت در کنگره باشم.» مسافرم میگفت: «من مینویسم یا حتی میتوانی نیایی» اما با سختی شروع کردم و کمکم فهمیدم که نوشتن سیدیها بسیار ارزشمند و پراثر است.
این کار مرا به آرامشی رساند که ۲۰ سال پیش، بیرون از کنگره، به دنبال آن بودم. چون همانطور که مسافران در تاریکی هستند، همسفران نیز تا حد زیادی با تاریکی درگیرند و همواره دنبال مکانی برای آرامش میگردند. کنگره آن آرامش را به من بخشید و نوشتن سیدیها آن را عمیقتر و پایدارتر کرد. وقتی سیدیها را کمکم نوشتم و پیش رفتم، متوجه شدم آرامشی را که سالها جستوجو میکردم، یافتهام. آموزشهای آقای مهندس را در زندگی عملی کردم و هر زمان مشکلی پیش میآمد، گفتههای ایشان و استاد امین را مرور میکردم. پیش از ورود به کنگره و پیش از نوشتن سیدیها، اغلب بدون تفکر عمل میکردم و بارها به بنبست میرسیدم. اما از زمانی که سیدیها را نوشتم، حتی در رویارویی با مشکلات، با آرامش و تفکر پیش میرفتم و آموزههای مهندس و استاد در ذهنم زنده میشد.
همین سبب شد در زندگی پیشرفت کنم و آرامش یابم. ما باید قدر این صندلیها و فرصتها را بدانیم. سیدیهایی که جناب مهندس با زحمت فراوان تهیه میکنند، ابزار رسیدن به آرامش هستند. پس باید ارزش آنها را بشناسیم و با نوشتن سیدی، به آرامش کامل دست پیدا کنیم. روزهایی که پیشتر در خانه بیکار مینشستم، با خود میگفتم: «خدایا چه کنم؟» اما امروز همان وقت را صرف نوشتن سیدی میکنم. گوش دادن و نوشتن سیدیها برایم آرامش کامل میآورد. به شما همسفران سفر اول توصیه میکنم عجله نکنید. سیدیها را با دقت گوش دهید؛ تأثیر آنها در زندگی بسیار زیاد است و بدون شک شما را نیز به آرامش میرساند.

مرزبانان کشیک: همسفر زهرا و مسافر حمیدرضا
تایپیست: همسفر رها رهجوی راهنما همسفر ندا (لژیون پنجم)
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ندا (لژیون پنجم)
ویرایش: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون سوم) نگهبان سایت
ارسال: همسفر عفت رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هفتم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی وحید
- تعداد بازدید از این مطلب :
192