وقتی قدم‌هایم را روی زمین می‌گذارم، انگار دارم جهان را دوباره از نو می‌سازم؛ هر قدم، ضربانی تازه برای قلب، ذهن و روح

به نام قدرت مطلق الله

پیاده‌روی؛ هنری ساده برای تنظیم دوباره جسم و جان؛ پیاده‌روی برای من فقط قدم‌زدن نیست؛ یک نوع رهایی است، شبیه همان آرامشی که در کنگره ۶۰ پیدا کردم. وقتی پا روی زمین می‌گذارم، گفت‌وگویی پنهان میان من و جسمم شکل می‌گیرد؛ بدنی که سال‌ها زیر فشار، خستگی و بی‌نظمی مانده بود، حالا با هر قدم، دوباره خودش را پیدا می‌کند.

صبح‌ها که هوا هنوز خنک است، سکوت پارک مرا به یاد آن لحظه‌های خلوت و روشن جلسات کنگره ۶۰ می‌برد؛ جایی که یاد گرفتم آرامش یک اتفاق بیرونی نیست، یک انتخاب درونی است. عصرها هم بعد از روزهای پرکار، قدم‌زدن تبدیل می‌شود به جایی برای تخلیهٔ ذهن؛ یک پناهگاه بی‌صدا که در آن افکار مرتب می‌شوند و دل‌مشغولی‌ها آرام می‌گیرند.

فواید پیاده‌روی؛ پلی میان جسم و روان
پیاده‌روی یک تنظیم‌کنندهٔ طبیعی است؛ مثل ریست‌شدن یک سیستم پیچیده و تأثیر بر جسم این‌گونه است که گردش خون بهتر می‌شود و قلب جان تازه می‌گیرد، عضلات پا و کمر تقویت می‌شوند و خستگی همیشگی کمتر می‌شود، چربی شکمی با تداوم، آرام‌آرام آب می‌شود، قند خون بهتر کنترل می‌شود، خواب عمیق‌تر و باکیفیت‌تر می‌شود.

تأثیر پیاده‌روی بر روان؛ استرس کم می‌شود و ذهن سبک‌تر می‌گردد، تمرکز بالا می‌رود، خلق‌وخو بهتر و انرژی روزانه بیشتر می‌شود، افکار مزاحم کمتر صدا می‌کنند و ذهن آرام‌تر می‌شود.

اصول مهم پیاده‌روی بر این مبنا می‌باشد؛ در پیاده‌روی لازم است ستون فقرات صاف باشد و نگاه روبه‌جلو بماند، شانه‌ها آزاد، تنفس منظم و قدم‌ها طبیعی باشند، کفش باید راحت و استاندارد باشد و مسیر هم‌سطح و امن، قبل و بعد از پیاده‌روی، چند حرکت کششی سبک لازم است تا عضلات گرم و سرد شوند،۱۰ تا ۱۵ دقیقه قدم‌زدن بعد از غذا، هضم را بهتر و قند خون را کنترل می‌کند. حرف اصلی این ورزش «تداوم» است؛ اثر واقعی‌اش در مرور زمان دیده می‌شود.

تجربهٔ شخصی من از پیاده‌روی؛ شروع پیاده‌روی برای من از یک تصمیم ساده نبود؛ از یک نیاز بود. بدنم سال‌ها زیر فشار، تخریب و کم‌تحرکی بود و حتی پنج دقیقه راه‌رفتن برایم سخت بود. اما همان پنج دقیقه، وقتی تکرار شد، تبدیل شد به معجزه. روزهای اول کوتاه و سنگین بود، اما هفته‌ها که گذشت، نفس‌هایم راحت‌تر شد، بدنم سبک‌تر و ذهنم آرام‌تر. بارها پیش آمد که بعد از جلسه‌ای سخت، فقط راه رفتم… بدون موسیقی، بدون عجله.

در پایان حس می‌کردم انگار ذهنم جارو شده و روشن‌تر است. در مسیر کاهش ۳۰ کیلویی وزنم، پیاده‌روی تبدیل شد به یکی از پایه‌های ثابت کارم؛ اشتها را منظم کرد، خوابم را بهتر کرد، انرژی‌ام را بالا برد و حتی حس کردم تعریق شدیدم کمتر شد. بهبود کبد چرب، کاهش سنگینی بدن، و راحت‌تر شدن لباس‌ها… همه نتیجهٔ همان قدم‌هایی بود که شاید در نگاه اول ساده به نظر می‌رسیدند.

یک روز که بعد از مدت‌ها جلوی آینه ایستادم و دیدم زانوهایم کمتر درد می‌کنند و چهره‌ام بازتر شده، فهمیدم پیاده‌روی فقط یک ورزش نیست؛ یک برگشتن به خود واقعی‌ام است. برای من پیاده‌روی شده همراه همیشگی‌ام؛ همسفری که در سختی‌ها کنارم بود و در آرامی‌ها هم سهم بزرگی داشت. هر قدم یادم می‌آورد که تغییرهای بزرگ، از همین حرکت‌های کوچک شروع می‌شود.

ارسال مطلب: مرزبان خبری مسافر رضا
گروه خدمتگزاران سایت نمایندگی پارک محتشم