«به نام قدرت مطلق»
هر قدمی که در مسیر تزکیه و اصلاح برمی‌داریم، قدمی ارزشمند و مقدس است و باید از آن خوشحال باشیم، زیرا این شادی خود موجب طول عمر و آرامش انسان می‌شود. هر یک از ما باید قاضی اعمال خود باشیم تا ببینیم آیا در مسیر تغییرات مثبت حرکت کرده‌ایم یا خیر. مهم‌ترین مسئله در زندگی انسان این است که ابتدا بتواند مشکلات خودش را حل کند، زیرا تا زمانی که خودمان تجربه و اصلاح نشده‌ایم نمی‌توانیم آن را به دیگران انتقال دهیم.
مسئله خودکشی ارتباط مستقیم با روان انسان دارد و برای درک آن باید انسان را به‌درستی بشناسیم. انسان از سه بخش تشکیل شده است: جسم، جهانبینی و روان. روان نتیجه ارتباط میان جسم و اندیشه است یعنی مجموعه‌ای از خلق‌وخو، رفتار، کردار، کنش و واکنش انسان. در صور آشکار و پنهان، روان بر دو پایه استوار است فیزیولوژی و جسم.
بهشت و جهنم تنها مفاهیمی در جهان دیگر نیستند بلکه در همین دنیا نیز وجود دارند و در درون ما جاری هستند. در بدن انسان رودخانه‌هایی جاری است که همان رودهای خمرند و در قرآن به آن‌ها اشاره شده است. این چشمه‌ها بر روان تأثیر می‌گذارند و اگر جسم از تعادل خارج شود روان نیز نامتعادل می‌گردد و ممکن است فرد را تا مرز نابودی بکشاند.
سیستم خمر همان سیستم ایکس در بدن است که ژن‌ها دستور تولید آن را صادر می‌کنند. در افرادی که ترک مواد را به‌صورت ناگهانی انجام می‌دهند بیان ژن‌ها درست تنظیم نمی‌شود. مانند سقفی که فرو ریخته و خودبه‌خود ترمیم نخواهد شد. بخشی از این بیان ژن‌ها ارثی است اما قابل اصلاح می‌باشد. از سوی دیگر، جهانبینی نیز بر روان تأثیر مستقیم دارد. افکار و اندیشه‌های ما بر فیزیولوژی بدن اثر می‌گذارند.
وقتی درگیر مشکلات می‌شویم باید بدانیم یا در حال پرداخت تقاص هستیم یا در حال آموزش دیدن. بنابراین هر دو حالت، مثبت و سازنده است و نباید ناامید شویم. در کنگره ۶۰ با روش DST ژن‌هایی که از تعادل خارج شده‌اند، تنظیم می‌گردند و گاه همین تغییرات کوچک، تحولات بزرگی در زندگی انسان ایجاد می‌کند.
پایه آموزش تکرار است و نوشتن CD نیز نوعی تکرار است که باعث ماندگاری آموزش‌ها در ذهن می‌شود. این یکی از نقاط قوت کنگره ۶۰ است، زیرا در اثر تکرار است که انسان رشد می‌کند و به جلو می‌رود ما نباید هیچ‌گاه از کوشش و تلاش دست برداریم. زندگی مانند دوچرخه‌سواری است هرگاه رکاب زدن را رها کنیم سقوط خواهیم کرد.
در سوره‌ی محمد (ص) خداوند بهشت را با چهار نهر مثال می‌زند: آب زلال، شیر، عسل و خمر. اما این‌ها حقیقت مادی نیستند، بلکه نشانه‌هایی از نیروهای درونی انسان‌اند. خمر همان شبه‌افیونی بدن ماست که خداوند در وجودمان قرار داده است. جسم و جان برای مدتی با هم زندگی می‌کنند و جسم دائماً در حال بازسازی است، در حالی‌که انسان از این حقیقت غافل است. اگر یکی از سیستم‌های بدن درست کار نکند، روان نیز دچار مشکل می‌شود.
برای داشتن عمر طولانی و روانی سالم، باید به جسم خود اهمیت دهیم. ورزش و تحرک سبب تقویت بدن و تعادل روان می‌شود. بر خلاف ماشین که با کار زیاد فرسوده می‌شود، جسم انسان هر چه بیشتر کار کند، نیرومندتر و پایدارتر می‌گردد. اگر جسم ما درست عمل نکند، روح نیز آسیب می‌بیند. پس باید هم جسم و هم روان را در مسیر تعادل نگاه داریم تا بتوانیم زندگی سالم و پرامیدی داشته باشیم.
- تعداد بازدید از این مطلب :
5241