گروه خانواده_ جشن گلریزان یعنی متصل‌شدن به حلقه عشق

جلسه اول از دوره پنجم جلسات لژیون سردار همسفران باشگاه تیر‌اندازی با کمان کنگره‌۶۰ با استادی پهلوان همسفر مریم، نگهبانی پهلوان همسفر نگار و دبیری موقت همسفر زهرا با دستور جلسه: «وادی نهم، وقتی نیرویی از کم شروع شود و به درجه بالا و بالاتری برسد نقطه تحمل پیدا می‌شود.» روز پنج‌شنبه ۱۵ آبان‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۰:۳۰ در باشگاه تختی برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

ابتدا از خدا سپاسگزارم که من را به حلقه عشق و محبت کنگره وصل کرد، از خانم نگار و خانم دبیر و خزانه‌دار سپاسگزارم که به من اجازه دادند خدمت کنم و آموزش بگیرم. از آقای مهندس سپاسگزارم که چنین بستری را فراهم کردند. دستور جلسه وادی نهم است. «وقتی نیرویی از کم شروع می‌شود و به درجه بالا و بالاتر می‌رسد نقطه تحمل پیدا می‌شود.» آقای مهندس گفتند: کسی می‌تواند وادی نهم را اجرا کند که وادی هشتم را پشت سر گذاشته باشد و پیمان آن را اجرا کرده باشد.

به زمانی که با حال خراب وارد کنگره شدیم فکر کنیم که از آن زمان تا الان چه‌قدر تفکر ما تغییر کرده است. وادی هشتم، یعنی حرکت کنیم و تفکرات را به عمل تبدیل کنیم. وادی نهم نیز می‌گوید: حرکت‌کردن ما نباید عجولانه باشد و باید به تدریج حرکت کنیم. در جهان هستی هر موجودی وقتی می‌خواهد کاری انجام بدهد؛ باید ظرفیت و نقطه تحملش را بالا ببرد؛ به‌عنوان مثال وقتی وارد باشگاه می‌شوم، مربی بلافاصله من را به مسافت ۷۰ متر نمی‌برد؛ ابتدا مشاوره می‌دهد، آموزش می‌دهد و بعد تمرین تیراندازی را شروع می‌کنیم.

از یک‌طرف آموزش می‌گیرم و از طرف دیگر نقطه تحملم در تیر‌اندازی بالا می‌رود؛ چون همان جلسات اول در مسافت ۳۰ متر و یا ۷۰ متر ظرفیت و توان جسمی ندارم و ممکن است آسیب ببینم؛ بنابر‌این سیستم کائنات بر اساس نقطه تحمل است. هفته آینده جشن گلریزان است این هفته برای من مریم از عید با ارزش‌تر است. ابتدای وادی نهم پیام قشنگی دارد که می‌گوید: پیام برای کسانی‌ست که به دنیای تازه قدم گذاشتند و به خویشتن خویش توجه نمودند.

احساس می‌کنم این پیام برای من است. نمی‌دانم که چه کار کرده‌ام که به این حلقه عشق و محبت وصل شدم! حالا که وارد کنگره شدم؛ باید دیدگاهم را عوض کنم آن افکار، اندیشه و حال خرابی را که داشتم با کاربردی‌کردن آموزش‌های آقای مهندس درست کنم. زمانی هم که وارد لژیون سردار می‌شویم؛ باید نقطه تحملمان را بالا ببریم. هیچ‌کس زمانی که تازه وارد لژیون سردار می‌شود، یکباره ۵۰۰ میلیون نمی‌دهد که دچار منیت شود.

وقتی وارد کنگره می‌شویم؛ ابتدا باید از سبد قانون یازدهم شروع کنیم، بعد ذره‌ذره مبلغ را بالا ببریم تا زمانی که عضو لژیون سردار شویم. آنجا هم ذره‌ذره شروع کنیم و نقطه تحمل خودمان را بالا ببریم. وضعیت مالی من خیلی تعریفی نداشت؛ ولی حالا که در لژیون سردار هستم، زندگی من چه از نظر مادی و چه از نظر معنوی بهتر شده است. هر‌چه بیشتر پرداخت می‌کنم دریافت بیشتری دارم و همیشه نسبت به کنگره بدهکار می‌شوم.

زمان خرید ‌کردن ما به دنبال تخفیف‌گرفتن هستیم؛ ولی در کنگره چون در صراط مستقیم قدم گذاشتیم این‌گونه نیست؛ زیرا همه آموزش‌های آن برگرفته از قرآن است و روش درست زندگی‌کردن را آموزش می‌دهد. زمانی که برای جشن گلریزان کارت می‌کشیم، حس خوبی دریافت می‌کنیم و به این فکر می‌کنیم که برای سال آینده مقدار بیشتری پرداخت کنیم. من هر سال مبلغ زیاد‌تری را برای سردار پرداخت می‌کردم؛ اما مسافرم هر سال همان ۵ میلیون تومان را پرداخت می‌کرد.

یک روز آقای کوروش آذرپور به مسافرم گفتند: چه‌قدر کارت کشیدی؟ مسافرم گفت: همان ۵ میلیون تومان را کشیدم (آن موقع سرداری ۵ملیون تومان بود.) آقای کوروش گفتند: چه‌قدر می‌خواهی در‌جا بزنی؛ باید قدم برداری، آب اگر راکد بماند می‌گندد. لژیون سردار هم همین است وقتی بیشتر می‌بخشی، دریافت بیشتری داری و کم‌کم به پهلوانی و نشانی در بی‌نشانی می‌رسی. من در یک جمع نمی‌توانستم صحبت کنم؛ ولی الان به راحتی برای هر کسی صحبت می‌کنم.

زمانی برای تغذیه مدرسه فرزندانم پول کافی نداشتم؛ از زمانی که وارد کنگره شدم زندگی‌ام تغییر کرد، قوی‌تر شدم، در کنار مسافری زندگی می‌کنم که حالش خوب شده است و سر کار می‌رود تمام این حال خوب را مدیون کنگره‌۶۰ و آقای مهندس هستم. وقتی که در گلریزان شرکت می‌کنم؛ باید بیشترین توانم را بگذارم تا بقیه هم تشویق شوند و بدانند برای آن چیزی که دریافت می‌کنند، قدردان باشند. زمانی که وارد کنگره شدیم؛ حتی پول کرایه ماشین را هم نداشتیم، چه برسد به این‌که که پول درمان مسافرم را پرداخت کنیم.

خدا را شکر می‌کنم الان توان مالی‌ام خوب است و می‌دانم که چه‌طور می‌شود تغییر کرد. دیگر در برابر رفتارهای فرزندانم سریع عصبانی نمی‌شوم و کلاً دیدگاهم به همه چیز عوض شده است. الان که وقت گلریزان است وقتی کارت می‌کشم آن انرژی لازم را می‌گیرم. همیشه وقتی می‌خواستم به کسی کمک کنم کلی تعلل می‌کردم که کمک کنم یا نه! ولی الان این‌طور نیست از بخشندگی لذت می‌برم امیدوارم گلریزان خوبی پیش رو داشته باشیم.

کنگره بهترین جایی‌ست که برای من و تمام انسان‌های دردمند مهیا شده است. امیدوارم بذر نیکوی بخشش را به بهترین نحو بکارم تا بتوانم بیشترین و بهترین محصول را برداشت کنم.

عکاس: همسفر عطیه رهجوی راهنما همسفر شهناز (لژیون ششم)
تایپیست: همسفر شهناز راهنما و رابط خبری لژیون سردار
ارسال: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر فخری (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران باشگاه تیر‌اندازی با کمان کنگره‌۶۰