من از سیدی «یین و یانگ ۱» اینطور متوجه شدم که کل جهان بر پایه تعادل ساخته شده است. هر چیزی یک جفت دارد مثلاً: روز و شب، زن و مرد، بالا و پایین، روشن و تاریک که هیچکدام به تنهایی معنا ندارند؛ بلکه در کنار هم مفهوم پیدا میکنند. استاد امین گفتند: «یین یعنی قسمت تاریک، سرد، درونگرا و ساکت، یانگ یعنی قسمت روشن، گرم، فعال و برونگرا» اما نکته مهم این است که هیچکدام بد یا خوب مطلق نیستند؛ چون اگر فقط یکی از آنها وجود داشته باشد، زندگی از تعادل خارج میشود. مثل بدن انسان که میتوان گفت: نفسکشیدن، تعادل بین دم و بازدم است؛ اگر فقط دم یا بازدم باشد حیات از بین میرود.
در زندگی هم به همین صورت است؛ باید بین سکون و حرکت، بین احساس و منطق و بین درون و بیرون تعادل برقرار شود. استاد گفتند: «وقتی یین زیاد شود یعنی بخش تاریکی، ناآگاهی درون آدم فعال میشود؛ آن موقع ذهن سنگین میشود و آدم گیج، خسته، ناامید و تصمیمگیری برایش سخت میشود؛ اما درون همان تاریکی، یک نقطه روشن وجود دارد که اگر آن را پیدا کنیم، میتوانیم از آن برای بیرون آمدن استفاده کنیم.»
خودم این را زیاد تجربه کردهام وقتی خیلی درگیر احساسات منفی بودم، فکر میکردم همه چیز تمام شده است؛ ولی کمکم فهمیدم آن حالت فقط یک بخش از چرخه هستی است که اگر صبر کنم و درست نگاه کنم از دل حالِ تاریک یک نور بیرون میآید که من را رشد میدهد. یانگ یعنی زمانی که آگاهی بالا میرود عملگرایی و حرکت زیاد میشود، آن موقع انرژی آدم بالا است و ذهنش روشنتر فکر میکند؛ ولی اگر یانگ بیش از حد شود ممکن است آدم از درون خودش جدا شود، زیاد عمل کند؛ ولی بدون درک باشد آن هم میتواند به خستگی یا غرور منجر شود.
من یاد گرفتم که هیچ وقت نباید دنبال حذف یکی از این دو نیرو باشم؛ باید یاد بگیرم بین آنها تعادل ایجاد کنم چون یین باعث میشود بفهمم چه موقع باید سکوت کنم، تأمل کنم و در خودم فرو بروم و یانگ باعث میشود حرکت کنم، تصمیم بگیرم و تغییر ایجاد کنم. استاد گفتند: «اگر انسان در مرحلهای قرار بگیرد که فقط یکی از این دو نیرو فعال باشد، زندگی دچار مشکل میشود مثلاً: وقتی فقط درونگرا میشویم از دنیا فاصله میگیریم و افسرده میشویم و وقتی هم فقط عمل میکنیم و درون را فراموش میکنیم خسته و خشک میشویم».
من از این سیدی فهمیدم که تعادل یعنی وسط این دو نیرو حرکت کردن است نه فرار از تاریکی و نه چسبیدن به روشنایی؛ بلکه درک این که هر کدام از آنها جایگاهشان در مسیر رشد لازم است. برای من «یین و یانگ ۱» یعنی نگاه کردن به خودم بدون قضاوت، یعنی وقتی در حالِ بد یا سردرگمی هستم، بدون ترس به آن نگاه کنم؛ چون آن هم بخشی از مسیر من است و وقتی در حالِ خوب و روشن هستم یادم باشد آن هم همیشگی نیست و باید فروتن بمانم.
در آخر این سیدی باعث شد بهتر بفهمم که همه چیز در دنیا جفت دارد؛ حتی حسها، فکرها، آدمها و اگر یاد بگیرم این دو نیرو را در خودم متعادل کنم دیگر نه از تاریکی میترسم و نه با روشنایی مغرور میشوم؛ آن موقع است که زندگی واقعاً معنا پیدا میکند.
منبع: سیدی یین و یانگ۱
نویسنده: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی حر
- تعداد بازدید از این مطلب :
39