گلریزان برای من فرصتی است تا دِینی را که به کنگره دارم ، هرچند اندک، ادا کنم

سلام دوستان، مجیدهستم یک مسافر ...

امروز می‌خواهم در مورد یکی از زیباترین اتفاق‌های کنگره ۶۰ مشارکت کنم؛ گلریزان. شاید در ظاهر گلریزان فقط مراسمی باشد برای جمع‌آوری کمک‌های مالی، اما در حقیقت، برای من و خیلی از ما، این مراسم معنای بسیار عمیق‌تری دارد. گلریزان یعنی عشق، بخشش، سپاسگزاری و قدردانی از جایی که ما را از تاریکی به روشنایی آورد.یاد روزهایی می‌افتم که تازه وارد کنگره شده بودم؛ ذهنم پر از سؤال بود و دلم پر از اضطراب. آن روزها چیزی از محبت واقعی نمی‌دانستم. اما وقتی دیدم اعضای کنگره با دل و جان در مراسم گلریزان شرکت می‌کنند، بدون چشم‌داشت و از روی عشق، تازه فهمیدم بخشش یعنی چه. فهمیدم کمک کردن، فقط دادن پول نیست؛ بلکه دادن انرژی، محبت، و ایمان به سیستمی است که راه رهایی را برای هزاران انسان باز کرده.

گلریزان برای من فرصتی است تا دِینی را که به کنگره دارم، هرچند اندک، ادا کنم. کنگره ۶۰ به من زندگی دوباره بخشید، آرامش، خانواده، احترام و اعتمادبه‌نفس را به من بازگرداند. حالا در گلریزان شرکت می‌کنم تا سهمی در ادامه‌ی این مسیر داشته باشم، تا مسافرانی که بعد از من می‌آیند، بتوانند مثل من در این فضای امن و عاشقانه آموزش ببینند و به رهایی برسند.

در گلریزان یاد می‌گیرم که بخشش، یعنی جدا شدن از منیت. وقتی از مال خود می‌گذرم، در واقع از خودِ ناسالمم عبور می‌کنم. یاد می‌گیرم که مال من، تا زمانی که در خدمت عشق و انسانیت نباشد، هیچ ارزشی ندارد. ولی وقتی در مسیر خیر خرج می‌شود، تبدیل به برکت می‌گردد.

من باور دارم که هر اسکناسی که در گلریزان داده می‌شود، در حقیقت بذر امیدی است که در دل یک تازه‌وارد کاشته می‌شود. این پول، چراغی را روشن می‌کند، صندلی‌ای را آماده می‌کند، چای و قندی را مهیا می‌کند، و در نهایت، بستری فراهم می‌کند تا انسانی دیگر نجات پیدا کند.

گلریزان به من یاد داد که ثروت واقعی، در حساب بانکی نیست؛ بلکه در دل‌هایی است که با عشق و ایمان می‌تپند. در نگاه سپاس‌گزار یک تازه‌وارد است، در لبخند فرزندی است که پدرش دوباره به آغوش خانواده برگشته.پس من در گلریزان شرکت می‌کنم، نه از روی وظیفه، بلکه از روی عشق. چون می‌دانم اگر امروز من بتوانم دستی را بگیرم، فردا روزی، دست دیگری مرا خواهد گرفت. این قانون کائنات است؛ قانون بخشش و بازگشت.

در پایان، از تمام دوستانی که با دل‌های پاک خود در گلریزان شرکت می‌کنند، صمیمانه تشکر می‌کنم. شما نگهبانان نوری هستید که روزی راه نجات ما را روشن کرد. امیدوارم این چراغ همیشه روشن بماند، چون تا وقتی عشق و بخشش در کنگره جاری است، حیات آن پایدار خواهد ماند.

دلنوشته : مسافر دنور مجید لژیون ششم نمایندگی خیام نیشابوری

تایپ: مسافر مجید ( لژیون ششم)

عکاس: مسافرعلی ( لژیون هشتم)

بارگذاری : گروه خبری و سایت شعبه خیام نیشابوری