نقطه‌ی تحمل نکته اصلی وادی نهم

جلسه هفتم از دور سیزدهم از سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره 60 نمایندگی وکیلی با استادی راهنمای محترم مسافر احمد، نگهبانی مسافر هاشم و دبیری مسافر امیر با دستور جلسه" وادی نهم و تاثیر آن روی من" در روز سه‌شنبه 13 آبان‌ماه 1404 ساعت17:00 آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، احمد هستم، مسافر.
سپاسگزار خداوند هستم که امروز این فرصت را پیدا کردم تا در این جایگاه قرار بگیرم و آموزش ببینم. همچنین از نگهبان جلسه، آقا هاشم، تشکر می‌کنم که این فرصت را در اختیار من گذاشتند.
موضوع دستور جلسه امروز، وادی نهم از کتاب «عشق» است. کتابی که در طول سفرمان مطالعه می‌کنیم و عنوان آن «عشق؛ رسیدن به خود» است. در این مسیر، همه چیز می‌تواند معنا پیدا کند؛ اینکه ما دنبال چه کسی یا چه چیزی هستیم، کجا قرار داریم، به کجا می‌خواهیم برویم، چه می‌خواهیم و از دیگران چه انتظاری داریم. در پایان، جناب مهندس تأکید دارند که هدف رسیدن به صلح و آرامش درونی است، و مهم‌تر از آن، کاربردی کردن این آموزه‌ها در زندگی‌مان است.
قبل از ورود به دستور جلسه، لازم است یادآوری کنم که این کتاب فقط مخصوص مصرف‌کنندگان نیست؛ همان‌طور که جهان‌بینی برای تمام اقشار جامعه است، این قوانین نیز برای همه هستند و قابل کم و زیاد شدن نیستند. به‌ویژه وادی نهم که یکی از مشکلات بزرگ جامعه ماست: نبود نقطه تحمل و ظرفیت.
پیام وادی نهم از استاد چنین است:
وقتی نیرویی از نقطه‌ای کم آغاز شود و به درجات بالاتر برسد، نقطه تحمل شکل می‌گیرد. این پیام برای کسانی است که به دنیای تازه‌ای قدم گذاشته‌اند؛ عزیزی که برای اولین بار روی این صندلی نشسته، دوستی که امروز می‌خواهد وارد مدرسه یا دانشگاه شود، ازدواج کند، خانواده تشکیل دهد و... باید به خویشتن خود توجه کند؛ همان‌طور که در وادی چهارم آموختیم. این توجه واجب و ضروری است، نه مستحب. باید از سخن به عمل حرکت کنیم و به آسمان و زمین توجه داشته باشیم. یعنی تا اینجا هرچه گفتیم کافی است؛ اکنون باید حرکت کنیم. سکون برای هیچ موجودی جایز نیست. در کنگره آموختیم که کل هستی در حال حرکت است و سکون برابر با سقوط است، مانند آب راکد. در این وادی یاد گرفتیم که هیچ چیز اتفاقی نیست و هیچ چیز هم مجانی به کسی داده نمی‌شود. هر چیزی در هستی، حد و مرز و نقطه‌ای دارد. جناب مهندس در این وادی از دو پیامبر برای ما صحبت کردند: پیامبر درونی و بیرونی. پیام‌آوران الهی که از طریق وحی، پیام‌ها را به ما می‌رسانند و الهام می‌گیرند. پیامبر درونی که در وادی ششم با آن آشنا شدیم، عقل است؛ گیرنده‌ای که جنس آن را نمی‌دانیم، نوری است با چراغی که انسان را به سوی خیر و خیرخواهی راهنمایی می‌کند.
مهم این است که این دو پیامبر، درونی و بیرونی، با هم هماهنگ باشند. اگر در یک مسیر باشند، انسان را به مقصد هدایت می‌کنند. نکته بعدی، آستانه آشوب است که امروزه در جامعه به‌وضوح دیده می‌شود؛ در روابط اجتماعی، خانوادگی، رانندگی‌ها و... از نظر روان‌شناسی، این حالت را «نظم در بی‌نظمی» می‌نامند که انسان را در یک لحظه به فروپاشی می‌کشاند. و باید گفت که ما خودمان باعث این آشوب هستیم؛ هم می‌توانیم خودمان را به آستانه آشوب ببریم و هم دیگران را.
راهکار چیست؟ افزایش دانایی تا نادانی از میان برود. نکته اصلی این وادی، نقطه تحمل است. در هستی هیچ چیز یک‌باره به وجود نمی‌آید و اگر چیزی از نقطه تحملش عبور کند، نظم خود را از دست می‌دهد. نقطه تحمل در افراد، بسته به ژنتیک، متفاوت است. مهم نیست از کجا شروع می‌کنیم؛ مهم این است که از همان نقطه اول، کم‌کم آغاز کنیم. همان‌طور که در مصرف مواد از کم شروع کردیم، در کارهای ضد ارزشی هم باید نقطه تحمل را بالا ببریم؛ از جمله در درمان مواد، درمان سیگار، لژیون جونز و در نهایت لژیون سردار که در گلریزان گذشته نشان دادند وادی نهم را پاس کرده‌اند. هر کسی با توان خودش شرکت کرد؛ یکی با ۵۰ هزار تومان، یکی با صد میلیون تومان. همه به اندازه خودشان سهم دارند و شریک هستند.

سایه‌تان مستدام باشد. ان‌شاءالله رهایی همه عزیزان سفر اولی را ببینیم و خداوند توفیق خدمت در کنگره را به ما عطا کند.
از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید، سپاسگزارم.

پیاده‌سازی مسافر مسعود لژیون سوم
عکاس خبری مسافر محمد رضا لژیون هشتم