جلسه ششم از دوره چهل و هشتم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی البرز (کرج)؛ با استادی همسفرناصر نگهبانی مسافر محمدعلی و دبیری مسافر هادی، با دستور جلسه
"وادی نهم: وقتی نیروی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد نقطه تحمل پیدا میشود" در روز سهشنبه سیزدهم آبانماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان ناصر هستم یک همسفر.
خدا را سپاسگذارم که امروز این فرصت را پیدا کردم تا در این جایگاه خدمت کنم.
در ابتدا صحبت به دوستانی که زمان دارند تا بتوانند صبحها به استخر بروند پیشنهاد میکنم حتماً در جلسات استخر شرکت نمایند و بدانند وقتی صبح بیدار میشوند و به استخر میروند، این حرکت مملو از حس خوب و انرژی است. همانطور که میدانید سهچهارم یا هفتاد درصد از تمام وجود ما از آب تشکیل شده و وقتی ما با آب ارتباط میگیریم حس آرامش و مثبت را دریافت میکنیم.
و اما در مورد وادی نهم، نکتهای که در این وادی استاد به آن اشاره کرده این است که من باید در هر نقطهای که هستم تلاش خود را بکنم، و خود را بالا ببرم. این پیام برای کسی است که به دنیای تازه یعنی دیدن جهان به شکل واقعی قدم گذاشته و به خویش خویشتن که نفسش میشود توجه میکند. من اگر میخواهم این اتفاق در من بیفتد و در وجود من حاصل شود باید نقطه تحملم را بالا ببرم، و اگر نه مسیری دیگر را خواهم رفت.
ولی زمانی که وارد کنگره ۶۰ میشوم و نیت در این است به آن حس خوب و انرژی برسم، باید در این وادی قدم بگذارم.
میخواهم در این وادی بخش دیگری را باز و به آن ورود کنم، میخواهم ارتباط این وادی و خانواده و کانون آن را بررسی کنم.
وقتی که من در خانوادهام نقطه تحمل بالایی ندارم و با کوچکترین مسئلهای به هم میریزم چه اتفاقی میافتد؟
برای مثال همسر ما برای موضوعات و مشکلات مختلفی که اتفاق میافتد نیاز به این دارد که با ما مشورت کند و موضوعات را در میان بگذارد، در واقع بهصورت کلامی مراودهای بین ما و همسرمان صورت میپذیرد تا بتوانیم نتیجه مثبتی را به دست بیاوریم. گاهی این مشورت در جهت بهبود تربیت و مسیر زندگی فرزندمان است، فرزندی که پدر و مادر سهم مشترکی از تربیت آن دارند. بدیهی است هنگامی که من تعادل خوبی نداشته باشم و برای اینکه از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنم تن به مشورت و صحبت در مورد موضوعات مربوط به فرزندم را ندهم دافعه تشکیل میشود، یا اگر هنگامی که به خانه میآیم در برخورد با همسرم آن نقطه تحمل و مهربانی را از دست بدهم دچار مشکل خواهم شد. البته این مهربانی نوعی نرمش و تعامل نسبت به خود ماست، اگر من بتوانم با نقطه تحمل بالا، صبوری و محبت با خانواده برخورد کنم به طبع محیطی آرام برای خود و خانواده خود فراهم آوردهام که بدون شک بازتاب این برخورد به خود، همسر و فرزندانم خواهد رسید.
دررابطهبا ارتباط با خانواده اگر فرض کنید فرزند من یک دختر است، در خانه ما آرامش حکمفرماست. این فرزند به واسطه زیستن در خانهای آرام، تنش و استرسی در درون خودش ندارد و ماحصل این اتفاق این است که نقطه تحمل فرزندانمان نیز بالا میرود بدون شک پدر و مادر برای فرزندشان الگو هستند و وقتی نقطه تحملی بالا و برخوردهای آرام و منطقی را در ما مشاهده کنند در آینده در درون خودشان نیز آن را یافت خواهند کرد. حال تصور کنید فرزند ما به واسطه زندگی پرتنش در کنار ما درون خودش تنشها و ناآرامیهایی را دارد، این فرزند در آینده صاحب فرزند خواهد شد و به واسطه درون پرتلاطم خود این استرس و عدم آرامش را به فرزندان خود منتقل و این چرخه ادامه خواهد یافت و اینجاست که داستان ما شروع میشود، اگر ما نقطه تحمل خود را بالا نبریم در ادامه فرزندانمان نیز در محیط جامعه و مدرسه در کنار هم و در ارتباط با هم قرار خواهند گرفت و انرژی و حسهای خود را به یکدیگر منتقل خواهند کرد. اگر فرزندان ما، درونی آرام داشته باشد در ادامه آرامش را به ما و خانوادهاش منتقل خواهد کرد و بدون شک همه ما دلمان میخواهد حاصل و میوه زندگیمان چیز خوبی باشد. ما در این دنیا در یک جامعه زندگی میکنیم و مانند الان که کنار هم نشستهایم یا زمانی که در هنگام دعا دست همدیگر را گرفتهایم به یکدیگر متصل هستیم و روی یکدیگر تأثیر خواهیم گذاشت. انشاءالله خداوند به جناب مهندس خیر بدهد که چنین مکانی را بنا نهاد تا من بهعنوان مسافر یا همسفر بتوانم در اینجا حضور یابم و اینچنین موضوعاتی را متوجه شوم. اگر ما بخواهیم مقدار کمی در مورد خودمان و رفتارهایمان، و خواستههای نفسمان تجدید نظر کنیم قطعاً در ادامه عمرمان از مواهب و آرامش آن بهرهمند خواهیم شد.
از اینکه به سخنان من توجه کردید از همه شما سپاسگزارم.
.jpg)
تایپ متن: مسافر علی لژیون 16 مسافر رضا لژیون7
عکاس: مسافر وحید لژیون19
بارگزاری: مسافر علی لژیون16
- تعداد بازدید از این مطلب :
170