نقطه تحمل، یکی از کلیدی ترین ابزارهای درمان است

پنجمین جلسه از دوره سی وهفتم کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ ویژه مسافران، با استادی  مسافر  سعید، نگهبانی مسافر منصور و دبیری مسافر محسن، با دستور جلسه ”وادی نهم” دوشنبه  12 مهرماه ۱۴۰۴  ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد
خداوند را شاکرم که در این جایگاه قرار گرفتم تا خدمت کنم و آموزش بگیرم. در خصوص دستور جلسه، مدتی باخود فکر می کردم که از کجا شروع کنم که بتوانم حق مطلب را ادا کنم، ولی انرژی اینجا بقدری بالاست که اگر نتوانستم حق مطلب را درمشارکت بیان کنم عذر خواهی می کنم.
قبل از ورود به کنگره هیچ درک درستی از نقطه تحمل نداشتم، اما با ورود و شروع آموزشهای ناب کنگره 60، مفهوم واقعی این دستور جلسه را متوجه شدم که وقتی نیرویی از کم شروع و به درجه بالا و بالا تر برسد، نقطه تحمل پیدا می شود! یعنی چه؟ چقدر زیباست که می شود در مکانی به این مقدسی حضور پیدا کرد و در این جایگاه بزرگ قرار گرفت تا برای عزیزانی که همه از خدمت گزاران، کنگره هستند صحبت کرد و از حس حال خود گفت؛ اینجا همان جایی است که نقطه تحمل شروع می شود.
استاد عزیزم همیشه در لژیون می فرمایند: هرگاه ما به هستی احترام بگذاریم، هستی هم در مقابل به ما احترام خواهد گذاشت؛ امروز هستی احترام خود را به من گذاشته است، که در این جایگاه قرار گرفتم واین بزرگترین احترامی است که می شود به شخصی گذاشت، و حالا نوبت من است که دین خود را ادا کنم.
چگونگی آن بستگی به درک و فهم من دارد. من آموختم که اگر خارج از کنگره همه چیز داشته باشم، چه از نظر مالی وچه اقتصادی؛ ولی حال خوش نداشته باشم هیچ فایده ای ندارد؛ در سفر اول هیچ گاه به این چیزها فکر نمی کردم، اما حالا که وارد سفر دوم شدم می خواهم آموزش بگیرم، وبا تمام وجود درک کنم الان که دیگربه هیچ وجه دغدغه مواد ندارم، حالا که سوار بر امواج زندگی شده ام، چگونه باید از این موج های سنگین به سلامت عبورکنم؟
مدتی قبل با استادم صحبت می کردم که مسئله ای را با ایشان بازگو کردم و گفتم؛ مبلغی را برای عضو شدن در لژیون سردار پرداخت کردم؛ اما ما بقی آن را هنوز نداده ام ایشان فرمودند که تمام گره های زندگی شما در گرو پرداخت همان مبلغ باقی مانده است، باخود می گفتم  مگرچه اتفاقی خواهد افتاد اگر این مبلغ را پرداخت کنم؟ اما بعد از پرداخت مبلغ، نه اینکه همه چیز عالی شده باشد ولی حداقل اتفاق این بود که احساس سبکی می کنم؛ گویی که کوهی را از روی دوشم برداشته باشند
. همان طور که عزیزان می دانید درهفته آینده گل ریزان را پیش رو داریم؛ اکنون نوبت من شده است تا سپاس گزاری خود را با شرکت کردن در گل ریزان، به هستی وازهمه مهمتر به کنگره نشان دهم و این موضوع زمانی محقق می شود که بتوانم با تمام وجود دراین جشن مبارک شرکت کنم.


تایپ : مسافر علیرضا

تنظیم و ارسال : مسافر علیرضا و مسافر احمد

عکاس : مسافر احمد