English Version
This Site Is Available In English

ما باید قدم قدم به جلو برویم

ما باید قدم قدم به جلو برویم

چهارمین جلسه از دور بیست و دوم کارگاه های خصوصی ویژه مسافران آقا کنگره60 شعبه باباطاهر همدان با استادی راهنما مسافر صمد و نگهبانی مسافر محمد رضا و دبیری مسافر علیرضا با دستور جلسه وادی نهم (وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می شود) یکشنبه 11 آبان 1404 ساعت 17 آغاز به کار نمود.  

 

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان صمد هستم مسافر. قبل از هر چیز به رسم ادب تشکر می‌کنم از مهندس دژاکام و خانواده محترمشان تشکر می‌کنم و از راهنمای سفر اولم و سفر دومم و آقای کرمی عزیز قدردانی می‌کنم و از تمامی خدمتگزاران که خدمت کردند تا من صمد به درمان برسم تشکر می‌کنم و امیدوارم که تا وقتی می‌توانم در کنگره باشم و خدمتگزار باشم.
در مورد دستور جلسه:

وادی نهم می‌گوید نیرویی که از کم شروع می‌شود و وقتی به درجه بالا و بالاتر می‌رسد، نقطه تحمل انسان پیدا می‌شود. خب آقای مهندس گفتند که هر کس وادی هشتم را گذر نکرده نفهمیده نمی‌تواند برود بالاتر به وادی نهم من فکر می‌کنم متن وادی نهم که اینجا هست و دیگر من وقت را نمی‌گیرم که بخوانم زحمت بکشید بخوانید آن را و اگر بخواهیم در مورد تیتر وادی صحبت کنیم و خود همه چیز را می‌گوید به من مصرف کننده می‌گوید نیرویی از کم وقتی شروع شود و به بالا و بالاتر برسد. خب من صمد وقتی مصرف مواد را شروع کردم شاید با یک بس کوچک وقتی می‌کشیدم حالت تهوع گرفته و حالم به هم می‌خورد حالا چه شد به جایی رسیدم که روزی ۶ یا ۷ گرم شیره می‌خوردم و به قول خودم عین خیالم نبود. خوب نقطه تحمل من در مصرف مواد رفته بود بالا و این یک چیز طبیعی است و بدن انسان این قابلیت را دارد که نقطه تحمل خود را چه در مسائل منفی و چه در مثبت تغییر دهد و بالا ببرد حالا آمده‌ایم در کنگره ۶۰ قرار گرفته‌ایم من صمد در سفر اول با خوندن تیتر همین وادی می‌فهمم که نه همانطور که قطع تحمل من در مصرف بالا رفته، می‌توانم کم‌کم پایین بیاورم و روش DST همین است و دقیقاً بعد از اینکه این روش و متد آمده این وادی در دستور جلسات گنجانده شده است. می‌گوید؛ همانطور که نقطه تحمل شما بالا رفت در سوء مصرف مواد مخدر بیا و در مسیر قرار بگیر و ذره ذره از میزان مواد کم کن و آرام آرام برگرد. شما می‌گویید نمی‌توانم خمار می‌شوم. ترس از خماری و جلو رفتن بی‌خوابی و  اینگونه مسائل نمی‌گذارد جلو بیاییم و ماه‌ها به شما می‌گوییم که این وادی به شما اطمینان می‌دهد. نقطه تحمل همانطور که بالا رفته در مقابل در سوءمصرف مواد که رفته بالا در کم کردن مصرف هم می‌تواند پایین بیایید. خب ببینید افرادی اینجا بودند که مانند اگر اشتباه نکنم در یکی از لژیون ها رهجویی حضور داشت که روزی ۷۰ عدد قرص می‌خورد. خوب برای ما تفاوتی نمی‌کند که شما با چه نوع و چه مقدار موادی وارد کنگره می‌شوید. چرا چون بدن شما به واسطه روش DST نقطه تحملش را بالا می‌برد و شما می‌توانید به راحتی و راحت سفر‌تان را انجام دهید و در ادامه نقطه تحمل در شما پیدا می‌شود. دوستان نمی‌گوید در شما نقطه تحمل به وجود می‌آید می‌گوید پیدا می‌شود یعنی در وجود شما بوده و به واسطه مصرف مواد مخدر به قول خودمان گمشده و آن قدر مواد روی مواد آمده و مصرف کرده‌ایم که دیگر پیدا نمی‌شود نقطه تحمل ولی نقطه تحملی که در عدم مصرف مواد به دنبالش هستید در کنگره ۶۰ پیدا می‌شود و بسیار راحت صورت می‌گیرد.


در مورد گلریزان:
دوستان در کنگره ۶۰ در گلریزان هم دقیقاً همین است ما باید قدم به قدم جلو برویم. یک شخص در اینجا اگر سرداری را تجربه نکرده باشد، هیچ وقت نمی‌تواند دنوری را تجربه کند به این شخص می‌گویند بیا در لژیون سردار قرار بگیر مبلغ ۶ میلیون تومان پرداخت کن ببین می‌توانی ببخشی می‌توانی از مال و دارایی خودم گذشت بنمایم. فردا ۵۰ یا ۶۰ میلیون تومان دادم  باز هم می‌توانیم ببخشیم و اگر نقطه تحمل  به اندازه ۶۰ میلیون تومان بالا رفت آن وقت می‌توانم جایگاه دنوری را نیز تجربه بنمایم. حالا پول داری که داری شما اگر میلیاردها تومان پول داشته باشی در سفر اول به شما اجازه نمی‌دهند، در گلریزان شرکت کنید یا مثلاً سردار شوید و اگر میلیاردها پول داشته باشی قبل از سرداری نمی‌توانی دنور یا پهلوان بشوی پس به خاطر همین است که این نقطه تحمل در همه جا صادق است و دوستان امیدوارم که نگوییم بخشش مال پولدارها است ما همه‌ و من خودم چشمم به دیگران است. می‌گویم آقا عبدالله دارد بدهد آقای نوروزی دارد بدهد فلانی که وضعش خوب است، بدهد فلانی فلان ماشین را سوار می‌شود وضعش خوب است او بدهد. ما در کنگره ۶۰ آموزش دیده‌ایم که قضاوت نکنیم من چه می‌دانم این آقا این که ماشینی را سوار می‌شود اصلاً مال خودش است یا خانمش یا باباش یا پدر زنش است خوب قضاوت نکنیم چرا اون نمی‌دهد یا این می‌دهد شاید او تمام زندگیش قرض باشد پس بیاییم دوربینمان را روی خودمان بیندازیم و من در این مسئله به اندازه توانم شرکت می‌کنم و قطعاً به آن حال خوشی که دوست دارم می‌رسم نقطه تحمل من در این باره هم  بالا می‌رود.
از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید متشکر هستم.

 

تایپ: مسافر یوسف (لژیون ششم)

ویرایش تنظیم و ارسال: مسافر سعید ( مرزبان خبری)

 


 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .