برداشت از سی دی
از آغازِ حلقههای آفرینش، تزکیه و پالایش نیز آغاز شد. هر حلقه از حیات، ادامهی حلقهی پیشین است و هر حلقه را میتوان جهانی تازه دانست. ما جهانهای متعددی داریم؛ اما از بیشتر آنها اطلاعی نداریم، تا جایی که حتیٰ تصورشان برای ما دشوار است. در هر طبقهای از هستی، زندگی در جریان است؛ خواه از آن آگاه باشیم یا نباشیم. به همین دلیل، حیات پایانی ندارد؛ زیرا اساساً پایانی برای آن وجود ندارد.
زندگی با مرگ خاتمه نمییابد؛ هیچ چیز از میان نمیرود. ما در جهانی زندگی میکنیم که تنها بخش اندکی از آن را میشناسیم، در حالی که جهانهای متعدد دیگری نیز وجود دارند.
بسیاری از انسانها بهسبب ناآگاهی از هستی پیرامون، گمان میکنند مرگ پایان زندگی است. در همین جهان فیزیکی، تنها ۲۶/۸ درصد از آن از مادهای به نام مادهی تاریک تشکیل شده که ماهیتش ناشناخته است و حدود ۲/۶ درصد دیگر انرژی تاریک است که از آن نیز آگاهی چندانی نداریم. تنها از راه محاسبات دریافتهایم نیرویی وجود دارد که کرات را به هم پیوند داده است.
قرآن نیز اشاره میکند که کرات به هم متصل هستند، بیآنکه طنابی میانشان باشد. در حقیقت، دانستههای ما از کل هستی کمتر از پنج درصد است؛ یعنی تقریباً هیچ نمیدانیم.
از آنچه تاکنون دانستهایم درمییابیم که زندگی در سه جهان جریان دارد:
۱. جهان فیزیکی۲. جهان ذهنی۳. جهان خواب
وقتی گفته میشود در هر حلقهای از حیات، زندگی جاری است، یعنی این چرخه پایانناپذیر است.
هر مسافری که به رهایی میرسد، مسافر دیگری سفر تازهای را آغاز میکند. کسی از دنیا میرود و دیگری متولد میشود؛ جهان فناناپذیر است.
حتیٰ اگر کسی بخواهد خود را نابود کند، در جهان دیگری دوباره متولد خواهد شد.
اگر باور داریم جهانهای دیگری نیز وجود دارند، پس میتوانیم با آنها ارتباط برقرار کنیم. جهانهای برتر میکوشند به جهانهای پایینتر یاری رسانند تا آنها نیز به رشد و کمال برسند. برای این منظور، باید تزکیه و پالایش کنیم و به مرحلهای برسیم که توانِ تشخیصِ نیک و بد را در خود بیابیم؛ مثلاً تشخیص دهیم که مصرف مواد یا سیگار برای ما زیانبار است و عمرمان را کوتاه میکند.
کسی که در این جهان گرفتار اعتیاد است، در جهان دیگر نیز همانگونه خواهد بود. همانطور که عشق و محبت میان انسانها در این دنیا وجود دارد، در جهانهای دیگر نیز ادامه مییابد. تمام جهانها بر پایهی حساب و کتاب و قانون استوار است.
هیچ چیز تصادفی و بیعلت نیست.
هر آنچه در زندگی به دنبالش هستیم، از راه مطالعه، صبر و علاقه به دست میآید، نه با شکایت و گلایه.
ریشهی بسیاری از شکایتهای ما، احساس تنهایی و دلتنگی است؛ اما باید بدانیم خودمان مسبب آن بودهایم.
نخست باید بپذیریم که مقصر اصلی خودِ ما هستیم، سپس در جهت اصلاح خویش گام برداریم. باید بنگریم از روزی که وارد کنگره۶۰ شدیم تا به امروز چه تغییراتی در وجودمان شکل گرفته است.
وقتی به گذشته و روزهای نخست فکر میکنیم، درمییابیم چه اندازه تغییرات مثبت در ما پدید آمده و این حاصلِ تفکر، تزکیه و پالایش درونی ما میباشد.
بابت این همه تحول و نیکی باید شاکر خداوند باشیم؛ زیرا اگر این خودسازی را انجام نداده بودیم، شاید امروز دیگر زنده نبودیم.
منبع: سیدی پیام آور
نویسنده: همسفر پریسا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوم)
عکاس: همسفر همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بروجرد
- تعداد بازدید از این مطلب :
18