گروه خانواده_ هیچ انسانی بدون تجربه درد و رنج به توانایی نرسیده است

سلام دوستان کیمیا هستم همسفر

وادی‌ها، نقشه و مسیری هستند که در طول سفر درونی اسرار و حقایق را به مسافر و همسفر آموزش می‌دهند تا بعد از اتمام  سفر، تغییرات، تبدیلات و ترخیص‌های درونی و بیرونی از یک جایگاه به جایگاه بالاتر را تجربه کنند. در این سفر هر فرد با حس‌ها و مفاهیم منفی و حتی نیروهای بازدارنده‌ای روبه‌رو می‌شود که در ظاهر منفی و بازدارنده هستند؛ ولی وجود آن‌ها مکملی است برای این‌که به حس و مفهوم مثبت برسند و جایگاهشان تغییر کند و به ارتقاء برسند. در واقع انسان تا آن حس منفی و بازدارنده را تجربه نکند نمی‌تواند آمادگی لازم را برای تجربه‌کردن حس مثبت داشته باشد؛ مثلاً وقتی انسان ترس، ناامیدی یا نفرت را تجربه می‌کند مفهوم شجاعت، امید و عشق را هم درک می‌کند. وادی نهم نیز ما را با مفهموم نقطه تحمل آشنا می‌کند، سوپاپی که در وجود هر انسانی نهفته است و وقتی صدای آن شنیده شود، حس‌های انسان به هم می‌ریزند از تعادل خارج شده و به نقطه آشوب می‌رسند و ممکن است فرد رفتارهایی از خود بروز بدهد یا حرف‌هایی بزند که پس از مدتی از انجام آن پشیمان شود؛ پس در مقابل نقطه تحمل، نقطه آشوب قرار دارد که نیروی مکملی‌ست تا انسان بتواند به نقطه تحمل بالاتری برسد. انسان حس‌های منفی، از جمله خشم، عصبانیت، حسادت و ... را در نقطه آشوب تجربه می‌کند تا به این شناخت و درک برسد که تغییر کند و در این مسیر تغییر و تبدیل و ترخیص، نقطه تحمل او بالاتر می‌رود و جایگاه درونی و بیرونی فرد ارتقاء پیدا می‌کند. هیچ تغییر و ارتقاء بیرونی اتفاق نمی‌افتد؛ مگر فرد در سفر درونی خودش تغییر کند؛ ولی شرط طی‌کردن این مسیر و تغییر جایگاه درونی و متعاقباً بیرونی، آگاهی و شناخت نسبت به این مفاهیم، حس‌ها و مکمل‌بودن و ضرورت وجود آن‌ها در وجود ما و اعتماد به قدرت مطلقی است که همه چیز را بر مبنای نقشه دقیقی خلق نموده است و بر آن نظارت می‌کند.

سلام دوستان منصوره هستم همسفر

«وقتی نیرویی از کم شروع می‌شود و به درجه بالا و بالاتری می‌رسد نقطه تحمل پیدا می‌شود.» این وادی به ما می‌گوید: بالابردن نقطه تحمل و ظرفیت درونی بدون زحمت و تلاش، خودبه‌خود قابل اجرا نیست؛ باید با صبر و استقامت نقطه تحمل خودمان رو بالا ببریم. نقطه تحمل می‌تواند سکوی پرتابی باشد برای این‌که ما را به بالاترین جایگاه برساند. بین تحمل و نقطه تحمل فرق زیادی وجود دارد؛ باید نقطه تحمل بالایی داشته باشیم و در هنگام خشم و عصبانیت سکوت کنیم و کاری انجام ندهیم که جبرانش برایمان سخت باشد؛ اگر زندگی من هیچ مشکلی نداشت و همه چیز بر وفق مرادم بود؛ هرگز معنی درد و غم را نمی‌فهمیدم و ادامه زندگی برایم ناممکن بود. حل مشکلات، یعنی تاریکی‌ها را تجربه‌کردن و از روشنایی‌ها لذت‌بردن! پس هرچه نقطه تحمل ما بالاتر برود ظرفیتمان هم بیشتر می‌شود.

سلام دوستان شرمینه هستم همسفر

در وادی نهم آمده است: «وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل ایجاد می‌شود.» این جمله برای من یکی از عمیق‌ترین مفاهیم کنگره است؛ چون حقیقتی در آن نهفته است که رد پایش را می‌توان در تغییر، رشد، حرکت و حتی سکون پیدا کرد. این وادی به ما یادآوری می‌کند که هیچ نیرویی در ابتدا قوی نبوده، هیچ حرکتی به طور کامل و ناگهانی آغاز نشده و هیچ انسانی بدون تجربه‌ درد و رنج، ضعف و ناتوانی به قدرت نرسیده است. یادم هست در یکی از سال‌ها، درست موقع تحویل سال نو با تمام باورم تفألی به کتاب عشق (چهارده وادی) زدم، وادی نهم برایم آمد، آن لحظه فقط لبخند زدم بی‌آنکه بدانم قرار است سالی پیش رویم باشد که معنای این وادی را با تمام وجود درک می‌کنم، آن سال پر از چالش و پیچیدگی بود روزهای بیماری، خستگی‌های جسم و ذهن و در نهایت فوت پدرم که تحملش برایم آسان نبود؛ اما در همان روزها فهمیدم نقطه تحمل فقط یک واژه نیست؛ بلکه چیزی است که آرام‌آرام در دل رنج‌ها از همان نیروی کم درون ساخته می‌شود. در همان زمان تیراندازی با کمان را شروع کردم، ابتدا کشیدن زه کمان برایم سخت بود، دستانم می‌لرزید، نمی‌توانستم تمرکز کنم و تیرها به هدف نمی‌خورد؛ اما هر بار که زه را می‌کشیدم، حس می‌کردم در حال تمرین وادی نهم هستم، و این را درک می‌کردم که ادامه‌دادن، خودش بخشی از قدرت است. با هر تمرین، نه فقط بازوها بلکه درونم نیز قویتر می‌شد. آن‌ وقت فهمیدم نقطه تحمل یعنی، ماندن در مسیر، حتی زمانی که نتیجه مشخص نیست. وقتی  که با آرامش تیر را رها می‌کنم، احساسم می‌گوید: همان نیروی کم، حالا به نیرویی قوی تبدیل شده که ذهنم را آرام می‌کند و حالا هر بار که زه کمان را می‌کشم، وادی نهم در ذهنم تداعی می‌شود، گویی در گوشم زمزمه می‌کند: از کم شروع کن، ادامه بده تا نقطهٔ تحمل درونت شکوفا شود.

سلام دوستان مژده هستم همسفر

در رابطه با وادی نهم و برداشتی که من از این وادی دارم می‌توانم بگویم: که آقای مهندس در صحبت‌های چهار‌شنبه گفتند: برای اینکه ما بتوانیم به وادی نهم که همان نقطه تحمل است برسیم؛ باید وادی هشتم و پیمان این وادی را اجرا کرده باشیم. من فکر می‌کنم تا زمانی که حرکت نکنم و خطاهای گذشته خود را نپذیرم و در صراط مستقیم قرار نگیرم، متوجه نمی‌شوم که نقطه تحمل چیست! حالا نقطه تحمل چه زمانی به وجود می‌آید؟ زمانی که همه چیز خیلی خوب و یکنواخت پیش می‌رود یا زمانی که من در صراط مستقیم قرار دارم و در برابر پستی‌وبلندی‌های این راه قرار می‌گیرم ما در وادی هشتم پیمان می‌بندیم که خطا‌های گذشته خود را بپذیریم و برای جبران آنها قدم برداریم و زمانی که در مسیر صراط مستقیم قدم گذاشتیم قطعاً خواسته‌هایی داریم که برای رسیدن به آن‌ها باید پستی‌وبلندی‌های زیادی را طی کنیم. به اعتقاد من در همین چالش‌هاست که نقطه تحمل خودش را نشان می‌دهد و کم‌کم ظرفیت ما هم بالاتر می‌رود. امیدوارم که همه ما در حرکت و در صراط مستقیم باشیم و بتوانیم در برابر سختی‌ها و مشکلاتی که داریم نقطه تحمل خود را بالا ببریم. 

رابط خبری: همسفر شرمینه رهجوی راهنما همسفر کیمیا (لژیون سوم)
عکاس: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر کیمیا (لژیون سوم)
ویراستاری: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر فخری (لژیون چهارم) دبیر اول سایت
تنظیم و ارسال: همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر فخری (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران باشگاه تیراندازی با کمان کنگره‌۶۰