تعلل در عمل

آقای مهندس در سی‌دی « دعانویس»  از استادشان پرسیده بودند؛ برای این‌که افکارم را مرتب کنم و تمرکز بیشتری داشته باشم، بهتر است به خلوت‌نشینی و دعا بپردازم یا نیازی نیست؟ استاد در پاسخ دادند؛ بسیاری از اتفاق‌ها و مشکلات زندگی ما، نتیجه‌ اعمال و رفتار خود ما است. کارهای انجام ‌داده و انجام ‌نداده‌ ما سبب می‌شود که دچار گرفتاری شویم. برای نمونه، اگر شخصی بدهکار است، به‌ جای آن‌که به دنبال کار و تلاش برای پرداخت بدهی خود باشد، ممکن است به سراغ دعانویس یا انرژی ‌درمانی برود. در حالی‌که هیچ‌یک از این روش‌ها او را به مقصد نمی‌رساند.

آقای مهندس تأکید می‌کنند که هیچ مسیری کوتاه‌تر و درست‌تر از «حرکت در مسیر مستقیم» نیست. اگر بخواهیم مشکلی را حل کنیم، باید آن را از ریشه بررسی کنیم و با تفکر، تلاش و کار درست، به نتیجه برسیم. ایشان می‌فرمایند؛ در جهان هستی همه‌چیز وجود دارد، همه‌گونه انرژی و موجودات حضور دارند، اما میان ما و آن‌ها پرده‌ای کشیده شده است. وقتی به سراغ دعانویسان یا انرژی‌درمانی می‌رویم، در واقع باعث می‌شویم این پرده کنار برود و نیروهایی وارد زندگی ما شوند که شاید برای ما مناسب نباشند. بسیاری از افراد به همین دلیل در زندگی خود دچار مشکلاتی شده‌اند.

آقای مهندس همچنین اشاره می‌کنند که بیشتر مشکلات به‌خاطر «تعلل در عمل» است. آموزش‌ها و دانسته‌ها در اختیار ما قرار گرفته؛ اما چون آن‌ها را به‌درستی به‌کار نمی‌بریم، به مشکل برمی‌خوریم. در ادامه درباره‌ «کابوس» صحبت می‌کنند و می‌فرمایند؛ کابوس، بازتاب رفتار و کردار ما در دنیای واقعی است. انسانی که دچار کابوس می‌شود، باید از این مرحله عبور کند و مسیر درست را در پیش بگیرد. اگر بخواهد از راه‌های میان‌بر یا انحرافی برود، هرگز از آن رنج، رها نخواهد شد. ممکن است کسی برای فرار از کابوس، دارو یا قرص مصرف کند تا در حالت بی‌هوشی بخوابد، اما باز هم کابوس‌ها به سراغش می‌آیند.

حتی اگر در این بعد از زندگی، آن را حل نکند، در بعدهای بعدی نیز گرفتار همان مسئله خواهد بود. ایشان یادآور می‌شوند که انسان باید نسبت به رفتار و کردار خود بسیار هوشیار باشد. هنگام صحبت با دیگران، باید دقت کند که سخنش چه تأثیری بر مخاطب دارد؛ آیا موجب رنجش او می‌شود یا نه؟ همچنین زمانی‌که کسی مشغول کار با تلفن همراهش است، نباید به صفحه‌ گوشی او نگاه کنیم، چون این کار تجاوز به حریم شخصی اوست. در واقع، هر اندیشه، سخن و رفتاری که از ما سر می‌زند، به‌نوعی به خودمان بازمی‌گردد؛ بنابراین لازم است مراقب افکار، گفتار و کردار خود باشیم. در بخش دیگری از سخنان ایشان، آقای مهندس به موضوع تمرکز ذهنی اشاره می‌کنند و می‌فرمایند؛ وقتی با مشکلی روبه‌رو می‌شویم، باید آن را با دقت بررسی کنیم.

اما اگر ساعت‌ها درگیر عیب‌یابی موضوعی بودیم و به نتیجه نرسیدیم، این نشانه‌ خستگی سیستم عصبی مغز است. در چنین شرایطی باید به ذهن و بدن خود استراحت بدهیم. وقتی ذهن استراحت می‌کند، خودش را بازسازی کرده و پس از بازگشت به مسئله، راه‌حل را به‌طور طبیعی پیدا می‌کند. ایشان مثالی می‌زنند؛ گاهی ۴ یا ۵ ساعت با دستگاهی کار می‌کردند و نمی‌توانستند ایراد آن را بیابند، اما بعد از کمی استراحت، در کمتر از نیم ساعت مشکل را حل می‌کردند. بنابراین چه در مسائل فیزیکی و چه در موضوعات ذهنی، اگر در حل مشکلی متوقف شدیم، بهتر است کمی فاصله بگیریم و به ذهنمان زمان بازیابی بدهیم. با بازگشت دوباره، راه‌حل بسیار آسان‌تر پیدا می‌شود.

منبع: سی‌دی «دعانویس»

نویسنده: همسفر ریحانه رهجوی راهنما همسفر اشرف (لژیون هشتم)
رابط خبری: همسفر آزاده رهجوی راهنما همسفر آزاده (لژیون هشتم)
عکاس: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر فرنگیس (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر اشرف (اژیون هشتم) نگهبان سایت
همسفران شعبه ابن‌سینا