English Version
This Site Is Available In English

آرامش واقعی در خدمت کردن به دیگران است

آرامش واقعی در خدمت کردن به دیگران است

ششمین جلسه از دوره‌ بیست و دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی گنجعلی‌خان کرمان،به استادی راهنماDST مسافر حسن، نگهبانی مسافر منصور و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه «DST, OT » سه‌شنبه ۶ آبان‌ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

 

 سخنان استاد:

سلام دوستان حسن هستم یک مسافر.

خداوند را شاکر و سپاسگزارم اجازه داد فرصت داد یک بار دیگر در کنگره باشم. از راهنمای خوبم آقای محسن تشکر میکنم از ایجنت محترم آقا مجید و مرزبانان عزیز و همه کسانی که خدمت می کنند  تشکر میکنم

دستور جلسه این هفته، «DST و OT» است.

وقتی یک تازه‌وارد برای نخستین بار در جلسه شرکت می‌کند، به او گفته می‌شود که باید با روش DST درمان شود. معمولاً او متعجب می‌شود و می‌پرسد: DST یعنی چه؟

D اشاره به نام «دژاکام» دارد، S مخفف واژه‌ی «استپ» (Step) به معنی «پله» است و T نیز به معنای «تایم» (زمان) می‌باشد.

حرف اول «D» از نام آقای مهندس دژاکام گرفته شده است. ایشان در ماه رمضان، برای انجام امور معنوی تصمیم گرفتند مصرف خود را تنظیم کرده و به آن نظم ببخشند. پس از پانزده روز، به این نتیجه رسیدند که اگر هر بار یک‌پنجم از دارو یا دارایی خود را ببخشند همانند زکات یا فطریه،حالشان بهتر می‌شود. این تجربه باعث شد روند درمان را بر پایه‌ی همین نظم ادامه دهند.

S (استپ) به معنای پله است و در این روش، پله‌ها به بازه‌های بیست‌ویک‌روزه تقسیم شده‌اند.

از نظر علمی، سلول‌های بدن انسان هر بیست‌ویک روز یک‌بار بازسازی می‌شوند. برای مثال، اگر در نقطه‌ای از بدن زخمی ایجاد شود، معمولاً پس از حدود بیست‌ویک روز بهبود می‌یابد.

بنابراین، در روش DST، هر بیست‌ویک روز یک‌پنجم از دارو کاهش می‌یابد تا بدن فرصت سازگاری با دوز جدید را پیدا کند. این کاهش تدریجی و منظم باعث می‌شود جسم به‌تدریج خود را با شرایط جدید وفق دهد.

اما T (تایم) به معنای مدت درمان است که حدود ده تا یازده ماه به طول می‌انجامد.

همان‌طور که یک نوزاد در رحم مادر طی نه ماه و نه روز تکامل می‌یابد، در روش DST نیز بدن انسان در طی حدود ده تا یازده ماه بازسازی و متعادل می‌شود.

زمانی که من مصرف‌کننده‌ی مواد بودم، گمان می‌کردم که اگر یک ماه مصرف کنم و چند روز نکشم، معتاد نخواهم شد. حتی شش تا هشت ماه این رفتار را ادامه دادم و فکر می‌کردم اعتیاد پیدا نمی‌کنم، اما پس از یازده ماه دیدم که شب‌ها بدون مصرف، حالم بد می‌شود.

این تجربه، پایه‌ی علمی DST را تأیید کرد؛ چراکه طبق آزمایش‌های آقای مهندس و آقای دکتر امین، مشخص شد اعتیاد و بازسازی جسم دقیقاً در بازه‌ی ده تا یازده ماه اتفاق می‌افتد.

همچنین در این مدت، استخوان‌ها و سلول‌های بدن نیز بازسازی می‌شوند. بدن انسان بسیار هوشمندانه عمل می‌کند؛ همان‌گونه که زخمی بر پوست خودبه‌خود ترمیم می‌شود یا استخوان شکسته پس از مدتی جوش می‌خورد.

در کنار روش DST، OT نیز وجود دارد که مخفف اوپیوم تینکچر Opium Tincture است؛ دارویی گیاهی که به‌راستی می‌توان آن را معجزه‌ی الهی دانست، زیرا از آسمان الهام شد تا درد و رنج ناشی از بیماری اعتیاد را کاهش دهد.

من خودم پیش از درمان، رنج بسیاری از مصرف مواد می‌کشیدم. حتی در مسیر خانه تا محل مصرف، گریه می‌کردم. در کنار اعتیاد، دچار میگرن عصبی و درد معده نیز بودم. اما با روش DST و طی ده تا یازده ماه درمان، همه‌ی این مشکلات برطرف شد.

این واقعاً یک معجزه بود که به‌واسطه‌ی تحقیقات آقای مهندس دژاکام حاصل شد و درد و رنج را از من، خانواده‌ام، جامعه و زندگی‌ام دور کرد.

جالب است بدانید گیاه تریاک، که امروزه آن را «طلای سیاه» می‌نامند، اگر در دست حکیم قرار گیرد، دارو می‌شود و اگر در دست ناآگاه قرار گیرد، به آفت و بلا تبدیل می‌شود.

روش DST و داروی OT معجزه‌ای هستند که در این عصر برای کاهش درد و رنج انسان‌ها آمده‌اند.

بسیاری از روان‌شناسان گفته‌اند که آرامش حقیقی در خدمت کردن به دیگران است. کسی که کار ضد ارزشی انجام می‌دهد، مانند فروش مواد مخدر یا کلاه‌برداری، هرگز به آرامش نمی‌رسد. قانون هستی این است که هر دست بدهی، همان را بازمی‌گیری. اگر خدمت کنی، آرامش می‌گیری؛ اگر ظلم کنی، بی‌قراری و رنج نصیبت خواهد شد.

در کنگره ابتدا می‌آییم تا خود را درمان کنیم و به آرامش برسیم، سپس به دیگران خدمت کنیم. این خدمت نیاز به آموزش، آگاهی و دانایی دارد. بسیاری از افراد ثروتمندند، اما نمی‌توانند ببخشند. بخشش، درک و دانایی می‌خواهد.

اگر مهندس دژاکام می‌خواست روش DST را بفروشد، میلیاردها دلار ارزش داشت، اما او چنین نکرد؛ زیرا هدفش فقط نجات انسان‌ها بود. می‌خواست ما بازی زندگی را تجربه کنیم و حالمان خوب شود.

حقیقت آرامش در خدمت به دیگران است. همان‌گونه که انسان‌های رهاشده در کنگره، خدمت‌گزاران واقعی هستند و حال دلشان خوب است. آرامش واقعی آن است که بتوانی در کنار خانواده، با خیال آسوده چای بنوشی و از زندگی ساده اما آرام خود لذت ببری.

اکنون نیز کسانی هستند که در حال ساخت شعبه‌های جدیدند. مهم این است که بپرسیم: آیا من بیدار شده‌ام؟ آیا فهمیده‌ام کجا قرار گرفته‌ام و برای چه به این جهان آمده‌ام؟

اگر بدانیم برای چه هدفی به دنیا آمده‌ایم، قطعاً صفات الهی درونمان شکوفا می‌شود. اما ابتدا باید خود را بشناسیم، درونمان را از کینه، نفرت، حسادت و قضاوت پاک کنیم. وقتی این کار را انجام دهیم، حال خوش و آرامش حقیقی نصیبمان می‌شود.

ممنونم از اینکه با سکوت زیبای خود به صحبت‌های من گوش دادید.

 

تایپ:مسافر علیرضا لژیون یازدهم 

عکس،ویرایش و بارگذاری:مرزبان خبری مسافر مجید 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .