نوسان افکار گاه ناشی از اعمال خودتان است

مبحث به سال ۱۳۷۵ بازمی‌گردد. شاگرد از استاد می‌پرسد: «چون نمی‌توانم افکارم را متمرکز کنم، گاهی به این فکر می‌افتم که برای تمرکز بیشتر، دست به اقداماتی بزنم؛ مثلاً چله‌نشینی. آیا چنین کارهایی لازم است؟» استاد پاسخ می‌دهد: «نوسان افکار گاه ناشی از اعمال خودتان است و گاه از نیرویی بیرونی که شما در آن دخیل نیستید. در مورد نماز و روزه، انجام بیش از حد معمول ضرورتی ندارد. انسان گاهی در تنگنا قرار می‌گیرد و به بن‌بست می‌رسد، سپس به دنبال راه‌های فرار می‌گردد؛ مانند چله‌نشینی، روزه، دعانویسی و... اما این‌ها پاسخ‌گو نیستند. باید مشکل را حل کرد. صراط مستقیم، نزدیک‌ترین و کوتاه‌ترین راه است.»

در مسائل پیش‌آمده، اغلب خود ما عامل اصلی هستیم. چگونه مشکلات به وجود می‌آیند؟ وقتی عنان مال و اختیارمان را از دست می‌دهیم. نمی‌توان همه دارایی‌ات را به نام کسی دیگر کرد؛ بخشی را بده، اما نه همه را. با انسان‌ها باید متناسب با ظرفیت‌شان رفتار کرد. حتی برای محبت و دوست داشتن نیز باید ظرفیت داشت و مراقب سوءاستفاده بود.

معمولاً خانم‌ها برای حل مشکلات‌شان به دنبال دعانویس خوب می‌گردند؛ اما میان انسان و موجودات دیگر، حجابی وجود دارد که اجازه عبور از آن را نداریم. دعانویسی و رمالی این حریم خصوصی را می‌شکند و درنهایت زندگی‌مان را به نابودی می‌کشاند. آن‌ها دشمن و رقیب انسان‌ و در تضاد با او هستند. توهم ناشی از مصرف شیشه، مشابه توهم یک عارف است که وارد حریم‌های بالا می‌شود؛ اما مصرف‌کننده شیشه، حس‌هایش در جهان‌های پست و بی‌ارزش باز می‌شود، بدون هیچ تعادلی. در کائنات همه‌گونه انرژی وجود دارد. باید تلاش کرد و کوشید تا مشکلات را حل کرد. اموال را به نام کسی نکنید، چله‌نشینی هم مشکلی را حل نمی‌کند. گاهی مسائل مربوط به تقدیرند و باید آن‌ها را درک کرد و گذشت؛ مانند آتشی که خاکستر رویش بریزیم یا کابوسی که با خوردن قرص نباید از آن عبور کرد. فقط باید در صراط مستقیم بود تا حل‌شان کرد.

القاهای مثبت و منفی وجود دارند. گاهی فکر منفی مربوط به گذشته است و مدام به آن فکر می‌کنیم. باید گفت: «اصلاً به آن فکر نکن!» وسواس، پول‌دوستی افراطی و... نباید ذهن را مشغول کند. یکی از بدترین افکار، بدخواهی دیگران یا تلاش برای خرد کردن شخصیت‌شان است. فضولی در کار دیگران، انسان را بی‌شخصیت می‌کند. این‌ها مسائلی هستند که خودمان می‌دانیم و باید حل‌شان کنیم. گاهی القاب مانند «دکتر» یا «مهندس» دیگر نیازی به «جناب» و «آقا» ندارند؛ باید از آن‌ها فاکتور گرفت. سیگار، تریاک و مشروب، اگر مصرف شده‌اند، پس سلامتی چه می‌شود؟ ده کیلو اضافه‌وزن می‌تواند مشکلات فراوانی ایجاد کند؛ مثلاً بیماری تیروئید. این‌ها مسائلی‌اند که باید حل شوند.

اگر حکم قاضی برپایه گرسنگی و بی‌قوت باشد، تفکر شما چند روز دوام می‌آورد؟ حکم باید قابل اجرا و دارای راه‌حل باشد. حکم‌هایی که به قطع ناگهانی مواد مخدر منجر می‌شوند، حتی پس از چهل سال هم به درستی اجرا نشده‌اند و مشکلاتی ایجاد کرده‌اند و این حکم‌ها نادرست‌اند. درکل، باید به فرمان خداوند راضی بود و خود، جوینده راه‌حل بود. این نکته کلیدی است.

وقتی مشکلی دارید، ساعت‌ها به آن فکر کنید تا راهی خودبه‌خود باز شود و مشکل حل گردد. گاهی روی یک موضوع پیله می‌کنید، اما همان لحظه انجام نمی‌شود؛ چون سیستم عصبی پاسخ نمی‌دهد. ما به حس‌هایمان زیاد توجه نمی‌کنیم؛ مثل دیدن، شنیدن و... از شما می‌خواهیم بیشتر به حس‌های معمولی توجه کنید. وقتی با کسی حرف می‌زنید، نگاهش کنید؛ ببینید فهمید یا نه، ناراحت شد یا نه و دلش را به‌دست آورید. این حس‌های ساده روی جهان مادی تأثیر دارند. باید در همه مسائل پیرامون‌مان هوشیار باشیم و به اطراف‌مان توجه کنیم. گاهی در کارهایمان دچار رکود می‌شویم و وقفه ایجاد می‌شود و مدام به آن پیله می‌کنیم. باید استراحت کرد، صبر کرد و رها کرد. قوی‌ترین سلاح انسان، فکر، اندیشه و قلم اوست با آن باید پیش رفت. سختی‌های راه بسیارند؛ اما برای قوی‌تر شدن ما است.

منبع: سی‌دی دعانویس
نویسنده: همسفر الهه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون اول)
رابط خبری و ویرایش: همسفر ناهید رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون اول)
ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بیستون کرمانشاه