انسان در تعامل با دیگران معنا می‌یابد

دوازدهمین جلسه از دوره شانزدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه همسفران آقای نمایندگی ستارخان با استادی راهنمای محترم محسن زهرائی ، نگهبانی همسفر احمد و دبیری همسفر ایرج با دستور جلسه "با حرکت راه نمایان می شود" پنجشنبه 24 مهرماه ۱۴۰۴ ساعت 14 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سپاسگزارم از محبت شما عزیزان. خوشحالم و مفتخرم که امروز در جمع شما همسفران گرامی حضور دارم. پیش از هر چیز، خدا قوت می‌گویم به ایجنت محترم، مرزبانان عزیز و راهنمایان گران‌قدر که با عشق و خلوص در این بستر نورانی خدمت می کنند.
من از قدیم در پیوند با جمع همسفران بوده‌ام و همیشه نسبت به این گروه احساس ویژه‌ای داشتم. شاید پرسش پیش آید که چرا اصلاً ساختار همسفران در کنگره شکل گرفت؟ پاسخ، در اندیشه ژرف و انسان‌مدار مهندس حسین دژاکام نهفته است. ایشان موجودیت انسان را نه به‌صورت فردی، بلکه به‌عنوان موجودی اجتماعی، خانوادگی و چندبُعدی می‌نگرند. هدف کنگره، صرفاً درمان جسم بیمار یا ترک مواد نیست؛ بلکه بازگرداندن کل خانواده به مدار تعادل و عشق است.
تجربه‌های ما در طول سال‌ها نشان داده که اگر مسافری بدون حضور و حمایت خانواده در مسیر درمان گام بردارد، پس از مدتی گویی او به زبانی دیگر سخن می‌گوید و خانواده‌اش زبان او را نمی‌فهمند. زیرا در کنگره آموختیم که انسان تنها جسم نیست، تنها روان هم نیست؛ بلکه ترکیبی است از جسم، روان و جهان‌بینی. این سه ضلع، بنای اصلی شناخت انسان‌اند.
در گذشته، روش‌های درمان اعتیاد اغلب ناقص و تک‌بُعدی بودند؛ برخی فقط جسم را می‌دیدند، برخی دیگر صرفاً بر جنبه‌های روانی یا معنوی تکیه داشتند. اما هیچ‌کدام نتوانستند به تعادل برسند. مهندس با شناخت عمیق قوانین هستی، راهی نو گشودند و نشان دادند همان‌گونه که زایمان طبیعی یا رشد گیاه در زمان مشخصی به ثمر می‌رسد، درمان اعتیاد نیز دوره‌ای معیّن دارد. دارو باید به‌تدریج و طبق قاعده مصرف شود تا سیستم فیزیولوژی بدن بازسازی گردد. همان‌طور که در پزشکی بدون آنتی‌بیوتیک نمی‌توان عفونتی شدید را درمان کرد، در اعتیاد نیز بدون داروی مناسب و زمان کافی، بازسازی جسم ممکن نیست.
اما درمان جسم به‌تنهایی کافی نیست. انسان در تعامل با دیگران معنا می‌یابد. تحقیقات علمی نیز این حقیقت را تأیید کرده‌اند که کودکی که از جامعه انسانی جدا بماند، حتی شیوه راه رفتن بر دو پا را فرا نخواهد گرفت. پس پیوند انسان با انسان، بنیان حیات است؛ و کنگره با همین شناخت، خانواده را در قلب ساختار خود جای داده است.
درک و حمایت از همسفران، ریشه در معرفت انسانی و تاریخی ما دارد. مهندس این بنیان را با سخاوت و بینشی بزرگ برپا کردند تا همه‌ی خانواده، در مسیر رشد و رهایی سهیم باشند. امروز ما ثمره‌ی آن اندیشه را می‌بینیم؛ در صدها نمایندگی و هزاران انسان که به آرامش و تعادل رسیده‌اند.
اما اجازه دهید اندکی به حوزه فلسفه و معرفت برویم. وادی‌ها در کنگره ۶۰ صرفاً دستورالعمل‌هایی اخلاقی نیستند، بلکه بازخوانی تازه‌ای از پیام‌های آسمانی و عرفانی بشرند؛ از پیامبران و اولیای الهی تا عارفان و حکیمان ایرانی، از بایزید بسطامی و ابوسعید ابوالخیر گرفته تا ملاصدرا و غزالی. همه آنان از حرکت، از دگرگونی و از سلوک سخن گفته‌اند، اما مهندس این مفاهیم را از آسمان به زمین آوردند و در قالبی علمی، کاربردی و آموزشی به ما آموختند.
بسیاری از مکاتب نوین دنیا، به انسان امید می‌دهند اما راه نشان نمی‌دهند. می‌گویند لبخند بزن، شکرگزار باش! اما انسانی که گرفتار تاریکی اعتیاد است، با لبخند به جایی نمی‌رسد. مهندس به ما آموخت که رهایی، با عمل حاصل می‌شود نه با شعار. وادی‌ها راهکارند، نه تنها امید. می‌گویند اگر خواهان تغییر جایگاه خود هستی، باید حرکت کنی؛ زیرا بدون حرکت، هیچ تولدی رخ نمی‌دهد.
حرکت در نگاه کنگره، نه‌تنها جابه‌جایی جسم، بلکه جابه‌جایی امواج و انرژی در هستی است. همان نیرویی که جهان را پدید آورد، در وجود ما نیز جاری است. در همین وادی‌ها گفته می‌شود که حرکت، علت پیدایش جهان است؛ امواج به‌هم فشرده شدند، ذرات شکل گرفتند و جهان مادی زاده شد. پس هر حرکت انسان نیز انعکاس همان قانون خلقت است.
وقتی بذر گردو در خاک کاشته می‌شود، دانشی نهفته درون آن است که می‌داند باید درخت شود. انسان نیز چنین است؛ در درون ما دانشی الهی و بیدارکننده نهفته است که با حرکت، با آموزش و با خدمت، شکوفا می‌شود.
اگر انسان حرکت کند و اصول را رعایت نماید، رسیدن به هدف قطعی است؛ همان‌گونه که هزاران نمونه از رهایی در کنگره، گواه این حقیقت‌اند. وادی‌ها هر یک کتابی از حکمت و معرفت‌اند که باید با دل خوانده شوند، نه فقط با زبان.
در پایان، می‌گویم که ساختار کنگره، ترکیبی از دانش، عشق و نظم است. نه علم تنها، نه دارو تنها، و نه گفتار تنها، بلکه مجموعه‌ای از همه‌ی این‌هاست که در مسیر شاگرد و استاد معنا می‌یابد. این است راز ماندگاری و اثرگذاری کنگره ۶۰ در جهان امروز.
سپاسگزارم که شنونده بودید. امیدوارم در سایه آموزش، خدمت و محبت، هر روز به تعادل، آرامش و معرفت نزدیک‌تر شویم.

تصویربرداری: همسفر علیرضا
مسئول سایت: همسفر محمد