قانون‌مندی کلید آرامش است

چهارمین جلسه از دوره چهارم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ ویژه مسافران و همسفران نمایندگی سنایی نیشابور با استادی راهنمای محترم مسافر حسین، نگهبانی: مسافر اسماعیل و دبیری مسافر محمد، با دستور جلسه «نظم، انضباط و احترام و تولد آزادمردی مسافر رضا»  پنچ شنبه 17  مهر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، حسین هستم، یک مسافر. خدا را شکر که یک بار دیگر توفیق داشتم در نمایندگی سنایی نیشابور در خدمت عزیزان باشم، با دستور جلسه‌ای بسیار زیبا: «نظم، انضباط و احترام» و جشن آزاد مردی راهنمای محترم مسافر رضا، لژیون سوم نمایندگی سنایی نیشابور. البته آقای رضا معرف حضور همه هستند.

در مورد دستور جلسه؛ نظم، انضباط و احترام سه واژه‌اند که پشت سر هم می‌آیند. نظم یعنی قرار گرفتن هر چیزی در سر جای خودش. نظم به معنای واقعی یعنی قانون. انضباط یعنی قانون‌مند بودن و احترام یعنی انسان خودش شان و جایگاه خودش را حفظ کند. گاهی فکر می‌کنم نظم چیز پیچیده‌ای است، اما در واقع خیلی راحت‌تر از چیزی است که فکرش را می‌کنیم. اولین سوغاتی اعتیاد برای من بی‌انضباطی بود و اولین دستاورد من پس از درمان اعتیاد رسیدن به نظم بود.
یکی از نخستین چیزهایی که از یک تازه‌وارد انتظار می‌رود این است که رأس ساعت در جلسه حاضر باشد؛ اگر دیر برسد ثبت‌نام نمی‌شود، دارو باید سر وقت و به اندازه مصرف شود. پس اولین گام درمان در کنگره ۶۰ رعایت نظم است. قبلاً فکر می‌کردم رعایت نظم برای دیگران است یا اینکه اگر راهنما شدم، دیگران باید به من احترام بگذارند، اما دیدم اینطور نیست. اولین کسی که باید به خودش احترام بگذارد، خود من هستم. من باید شان و جایگاهم را حفظ کنم تا دیگران هم حرمت من را حفظ کنند.
برای اینکه حرمت جایگاهم را حفظ کنم، باید یک سری چیزها را رعایت کنم و برخی موارد را انجام ندهم. جالب است که مواردی که نباید انجام دهم، بسیار بیشتر از آن‌هایی است که باید انجام دهم. این موارد فقط مربوط به کنگره نیست، ما اینجا آموزش می‌بینیم تا این اصول را در زندگی جاری کنیم.
دو خانواده را تصور کنید: یک خانواده که همه رأس ساعت ۷ صبح سر سفره صبحانه می‌نشینند، صبحانه می‌خورند و هر کس سر کار خود می‌رود. ظهر رأس ساعت مقرر همه روی برنامه سر سفره نهار می‌نشینند، همه از حال هم باخبرند، در کانون گرم خانواده هستند و تا شب همین برنامه را دارند. و خانواده‌ای دیگر که پدر خانواده صبح فقط یک ساندویچ برمی‌دارد و سر کار می‌رود، خانم چند لقمه سرسری می‌خورد، بچه‌ها صبحانه خورده یا نخوردند، به مدرسه می‌روند، ظهر هر کس یک ساعتی می‌آید، یکی نهار می‌خورد و دیگری نه، شب یکی جلو تلویزیون می‌خواهد بخوابد و دیگری تازه می‌خواهد شام بخورد.
اهمیت نظم در اینجا مشخص می‌شود. اعضای کدام خانواده از صفا و صمیمیت بیشتری برخوردارند؟ کدام خانواده برنامه‌ریزی‌شده‌تر و منظم‌تر است؟ زندگی منظم در جریان است و خانواده‌ای که در همه زمینه‌ها نظم را رعایت می‌کند، موفق‌تر است. برنامه‌ریزی درست برای کنار هم بودن در خانواده شرط است. نظم فقط یک برنامه منظم برای درس خواندن نیست؛ گاهی آنقدر درگیر خودمان می‌شویم که از خانواده غافل می‌مانیم. وقتی مصرف‌کننده شدم، اولین چیزی که از خانواده‌ام گرفتم، خودم بودم. اولین چیزی که از همسفرم گرفتم، صفا و صمیمیت بود و امروز باید این‌ها را برگردانیم، احیا کنیم و یاد بگیریم چگونه خانواده‌ام را بازسازی کنم و راه رشد فرزندانم را بیاموزم.
بدترین خانواده‌ها آن‌هایی هستند که جرات نمی‌کنی درب اتاق خواب را باز کنی؛ لباس‌ها روی زمین ریخته، رخت‌خواب یک طرف پهن است، کیف یک طرف و وسایل وسط اتاق پخش شده است. در این خانواده‌ها بچه‌ها کم‌کم دچار افسردگی می‌شوند. و بعد می‌گوییم چرا بچه‌های ما مدام سرشان در گوشی است؟ چون محبت در خانواده‌ها نیست و دچار طلاق عاطفی شده‌ایم، فقط به این دلیل که بی‌برنامه زندگی می‌کنیم.
باید از همین کنگره ۶۰ و همین دستور جلسه یاد بگیریم که چگونه این اصول را در خانواده به کار ببریم. چرا فکر می‌کنم باید حتما کوچکتر به من احترام بگذارد؟ اگر من احترام برای او قائل شوم، او نیز احترام من را نگه می‌دارد. اینجا آمده‌ایم تا یاد بگیریم. در کنگره ۶۰ تمامی جایگاه‌ها محترم‌اند. به نگهبان نظم در ورودی که اسامی را می‌نویسد باید احترام گذاشت. وقتی دیر می‌آییم توقع داریم او نادیده بگیرد، در حالی که او هم می‌خواهد کار سالم انجام دهد. اگر اسم ما را ننویسد، دلخور می‌شویم، اما باید سر ساعت بیاییم و چنین توقعاتی نداشته باشیم.
در مورد نوشتن سی‌دی هم گاهی رهجو سی‌دی را کامل می‌نویسد اما دفترش منظم نیست، صفحات کثیف یا تاخورده‌اند. این آموزش نیست. باید با عشق بنویسیم و کار کنیم. حتی اگر من فرد قابل احترامی نیستم، وقتی شال راهنمایی دور گردنم است، به حرمت آن جایگاه باید احترام من حفظ شود. گاهی فکر می‌کنیم وقتی گفتیم «آقا» یعنی احترام گذاشتیم، اما نه؛ احترام زمانی است که قوانین کنگره را هم رعایت کنیم. نمی‌شود بدون سی‌دی به لژیون بیاییم و فقط یک «حسین آقا» بگوییم و تمام. این عین بی‌احترامی است. تمام زحمات راهنما را زیر پا می‌گذاریم و متوجه نیستیم. امیدوارم قدری بیشتر تفکر کنیم و از این دستور جلسات درس بگیریم.

در ادامه، تولد 5سال رهایی و آزادمردی راهنمای محترم مسافر رضا را جشن گرفته و به مناسبت پایان 4 سال خدمت با شال راهنمایی از ایشان تجلیل و قدردانی شد.

صحبت‌های مسافر حسین:
سلام دوستان، حسین هستم، یک مسافر. خوشحالم که در این جایگاه هستم و تولد آزاد مردی مسافر رضا را تبریک می‌گویم. آقا رضا در شعب مختلف نیشابور فعال بوده و با تلاش و عشق همیشه کنار من بوده‌اند. این نشان‌دهنده تعهد و دلسوزی ایشان است. بسیاری از حال خوب امروز ما نتیجه زحمات و راهنمایی‌های ایشان است. امیدوارم این نور همیشه در زندگی ایشان بدرخشد.
صحبت‌های مسافر رضا:
سلام دوستان  رضا هستم یک مسافر. خدا را شکر که در این جایگاه قرار گرفتم. از همه عزیزانی که امروز اینجا هستند تشکر می‌کنم، مخصوصاً از حسین آقا و همسفرم. آزاد مردی یعنی جوانمردی و دوری از ضد ارزش‌ها. اینکه قرار است من لژیونم را تحویل دهم به معنای کناره گیری نیست فقط پس از یک زمان کوتاه می‌خواهم بهتر ادامه دهم، ضمن اینکه زمان خدمت یک راهنما ۴ سال است اما لژیون سیگارم هنوز پابرجاست، خوشحالم که رهجوهایم در حال خدمت‌اند و امیدوارم در جایگاه های خدمتی پیشرفت کنند. آرزو می کنم رهجویانم همیشه سلامت و با حال خوش در مسیر کنگره باشند. آرزو دارم که بتوانم همیشه با عشق و صبر راهنمای خوبی باشم و خدمتگزاری باعث رشد زندگی ما شود.
صحبت‌های همسفر ابوالفضل:
سلام، ابوالفضل هستم، یک همسفر. خدا را شکر که این جایگاه را دارم و از مهندس دژاکام و راهنمایانم تشکر می‌کنم. امیدوارم کنگره راه همه را روشن کند.
صحبت‌های همسفر نرگس:
سلام، نرگس هستم، یک همسفر. خوشحالم در جمع دوستان کنگره سنایی هستم. تبریک می‌گویم به آقا رضا و دیگر عزیزان. مهم این است که از خدمت، حال خوش گرفته باشیم و آموزش‌ها را به کار ببندیم. کنگره برای ما دانشگاهی است که همیشه آموزش می‌دهد.
صحبت‌های همسفر سمانه:
سلام، سمانه هستم، یک همسفر. از همه که تشریف آوردند ممنونم. تشکر ویژه از مهندس دژاکام و حسین آقا که حامی ما بوده‌اند. امیدوارم حال خوشی که در کنگره تجربه کردیم، دیگران هم داشته باشند. از مسافر عزیزم و خانواده‌ام سپاسگزارم.

در پایان جلسه نیز به مناسبت رهایی مسافر روح اله رهجوی راهنمای محترم مسافر محمد جشن گل نمادین برگزار گردید

ضبط صدا و عکس مسافر بهروز
تایپ مسافر علی مسافر مرتضی
ویراستاری مسافر حمزه