نظم سازنده، ساختارها را کامل می‌کند

مشارکت همسفر مهدیه.(م):

دستور جلسه نظم و انضباط در کنگره۶۰ می‌باشد ما تعیین کننده هستیم که مردم به ما احترام بگذارند یا نگذارند و چگونه رفتار کنیم که به ما احترام بگذارند. نظم؛ یعنی اگر جلسه ساعت ۱۰ تشکیل می‌شود؛ باید سر ساعت در آنجا حضور داشته باشیم؛ حتی یک ربع زودتر و این نظم، هم احترام به خودمان و هم احترام به میزبان جلسه است. همان‌گونه که آقای مهندس گفتند مانند نماز است که بهترین الگو نظم می‌باشد؛ چون در زمان مشخصی و سر ساعت مشخص خوانده می‌شود و همچنین باید تمیز و آراسته باشیم این‌ها همه نظم است و نظم باعث می‌شود روند کارهای‌ ما بهتر باشد و با آرامش بهتری پیش برود؛ حتی در زمان صحبت کردن با شخصی مثلاً آقا با خانم یا خانم با آقا نباید از الفاظ قربانت بروم و یا جانم استفاده کرد این هم نظم در گفتار است؛ چون با گفتار به طرف مقابل احترام می‌گذاریم، جانم یا قربانت بروم برای همسر یا فرزندان می‌باشد.

 همان‌طور که گفته شد این‌ها همه نظم و انضباط می‌باشد و باید رعایت گردد و همچنین باید زمانی که وارد جایی می‌شویم با صدای بلند سلام کنیم؛ چون داریم وارد حریم شخص دیگری می‌شویم و این احترام است. همیشه باید در کلام خود از الفاظ ببخشید و لطفاً استفاده کنیم؛ چون با این الفاظ طرف مقابل را تشویق کرده و او کار خود را بهتر انجام می‌دهد. اگر در رستورانی می‌رویم هر چند که پول هم می‌دهیم باز باید تشکر کرد؛ چون احترام به خودمان و طرف مقابل است. آقای مهندس می‌فرمایند: نظم و انضباط و احترام را در کنگره آموزش می‌دهیم و همین سر ساعت آمدن و رأس ساعت که گفته شده مثلاً 5 جلسه شروع شود و اگر رأس ساعت برگزار نشود مرزبانان و ایجنت را همان لحظه تعویض می‌کنیم؛ چون جلسه باید رأس ساعت 5 آغاز گردد و حتی اگر نگهبان سر ساعت سر جای خود نباشد، سریع دبیر جایگزین می‌شود.

 نظم در کنگره کار ما را راحت کرده است و نظم کار همه را راحت می‌کند و به نظم و انضباط نباید به صورت احساسی نگاه کنیم؛ باید به صورت عقلانی نگاه کنیم؛ چون نظم سازنده است و ساختارها را کامل می‌کند، مثلاً اگر کسی یک روز زودتر از ده ماه برای رهایی بیاید او را رهایی نمی‌دهم؛ چون قانون این است که باید 10 ماه شود و اگر برای یک نفر این کار را انجام بدهم بی‌نظمی بوجود می‌آید و همه این انتظار را دارند؛ ولی الان راهنماها می‌دانند نباید زودتر از 10 ماه برای رهایی بیایند و این قانون شده است و قانون از نظم می‌آید. چیزی که در کنگره۶۰ است، نظم و انضباط می‌باشد. نظم و انضباط باعث افزایش طول عمر می شود؛ چون از استرس رهایی پیدا می‌کنیم و در هر کاری نظم داریم و با برنامه ریزی کارها را انجام می‌دهیم.

مشارکت همسفر مهدیه.(گ):

کنگره۶۰ یک نوع ساختار و سیستم است که تمام افراد خواسته‌ای مشترک دارند و برای پیش‌برد اهدافشان باید نظم، انضباط و احترام را مورد توجه قرار دهند، اگر این سه اصل مهم در کنگره برقرار نبود اکنون کنگره‌ای وجود نداشت. افرادی که وارد کنگره می‌شوند از بدو ورودشان اولین آموزشی که با آن برخورد می‌کنند، نظم است که باید در ساعت مشخص در جلسات حضور داشته باشند و شرط پذیرش اصول و قوانینی است که در کنگره اجرا می‌شود. آقای مهندس به نظم و انضباط اهمیت فراوانی می‌دهند و سر منشأ این سه پارامتر وقت‌شناسی است، اگر فردی وقت‌شناس‌ باشد و کارهای خود را سر ساعت انجام دهد، قطعاً در زندگی او نظم، انضباط و احترام حاکم است.

 پوشش سفید در کنگره نشانه نظم و انضباط است گوش دادن به نوشتارها، قوانین و سکوت هنگام قرائت حرمت‌‌ها نشان دهنده نظم می‌باشد. فرمان‌برداری از راهنما، تسلیم او بودن و قدردانی از زحمات راهنما، نمونه نظم، انضباط و احترام می‌باشد. داشتن نظم و انضباط، احترام را نیز به همراه می‌آورد. در کنگره همه جایگاه‌ها قابل احترام هستند. نظم و انضباط این است که شما نمی‌توانید وقتی سفرتان را خراب کردید مجدد برگردید و به سادگی آن را تکرار کنید. اگر شخصی پله ۰/۴ به بعد درخواست سفر مجدد کرد باید برود و ۶ ماه دیگر بیاید، این باعث می‌شود کنگره مرتب‌تر شود. برای بیماری‌های اعتیاد و اضافه وزن دنیا هیچ راه حل درستی ندارد و در حل این بیماری‌ها درمانده است و برای آن‌ها بودجه‌های کلانی هزینه می‌کند؛ اما این‌ها به راحتی در کنگره درمان می‌‌شوند.

 شخصیت ما تمام دست خود ما است که چگونه رفتار کنیم تا دیگران به ما احترام بگذارند یا نگذارند. من با رفتار و کردار و همچنین کنش و واکنش خودم نسبت به مسائل می‌توانم باعث شوم دیگران به من احترام بگذارند و این کار با التماس و دعوا امکان‌پذیر نیست. احترام گذاشتن به ما به خود ما بستگی دارد. مردم آیینه ما هستند و ما هر رفتاری با آن‌ها داشته باشیم، آن‌ها آن رفتار را با ما دارند. شخصیت به معنای شخصی بودن و برای خود بودن است و شخصیت هر کسی را خودش می‌سازد. 

در هر جایگاه و در هر مکانی این مورد صدق می‌کند. ما اگر به آحاد جامعه احترام بگذاریم این احترام به‌ خود ما برمی‌گردد و بالعکس آن نیز صادق است. پس، احترام و نظم و انضباط پایه و اساس ماست. آقای مهندس می‌گویند: ما تعیین می‌کنیم چگونه به ما احترام بگذارند و این به رفتار و برخورد ما بستگی دارد به اینکه در حریم خود باشیم و وارد حریم دیگران نشویم، حریم‌ها باید مشخص باشد. این ما هستیم که تصمیم می‌گیریم به ما احترام بگذارند یا به ما توهین کنند و ما هستيم که تصمیم می‌گیریم دیگران ما را از بازی خارج کنند و تحویل نگیرند.

مشارکت همسفر معصومه.(ز):

جهان هستی بر پایه نظم، انضباط و قوانینی خاص بنا شده است. هر کس حول محور قوانین هستی و بر اساس احترام به آن در حال انجام وظیفه است. زندگی و حیات هر کس به این بستگی دارد که چقدر به آن قوانین پایبند است و به آن‌ها احترام می‌گذارد و آن‌ها را اجرا می‌کند. وضع‌کننده جهان و هستی یعنی خداوند بزرگ از انسان‌ها و همه موجودات خواسته است که برای دوام و جاودانگی و ادامه حیات، وظیفه خود را به نحو احسن و به طور مطلوب به انجام برسانند. خورشید، زمین و آسمان، کهکشان، ماه و ستارگان، گردش شب و روز و در پی آن چرخش فصول و سال‌ها، همه و همه پیرامون نظمی که باید از آن تبعیت شود، پیروی می‌کنند و این‌گونه همه مبهوت و حیران این جهان پهناور گشته‌اند و سر تعظیم در برابر خالق آن فرود آورده‌اند.

هیچ‌کس و هیچ‌ چیز بی‌حساب و کتاب بوجود نیامده است و هر کس حریم و حد و مرز خود را می‌داند. خورشيد به قرارگاه خود روان است و براى ماه منزل‌ها معين شده است و می‌داند طی یک ماه دو بار باید به صورت هلال، مانند چوب خوشه خرماى كهنه درآيد. نه خورشيد به ماه می‌رسد و نه شب از روز پيشى می‌گيرد و هر يک در فلكى سير مى‌كنند. شب، آیتی است که روز از آن بيرون کشیده شده است و این‌چنین منظم، روز و شب، ماه و سال، جزر و مد و انواع نشانه‌ها در جهان آفرینش پدید می‌آیند. هر سیستم و اداره‌ای براساس نظم و قوانین آن سیستم اداره می‌شود و پابرجاست.

سیستم کنگره۶۰ نیز با تدبیر و اندیشه‌ای هوشمندانه شکل گرفته است و بر پایه قوانین خاص خود بنا نهاده شده است. انسان‌هایی که سال‌ها در بند و تاریکی مواد بوده‌اند، جذب این نهاد شده‌اند و برای رهایی خود ملزم به رعایت حرمت و قوانین آن می‌باشند، تبعیت از این قوانین سبب یک انسجام و وحدت در بین اعضاء آن گردیده است و همه برای رهایی انسان‌های در راه مانده و دردمند در تلاش هستند. به امید روزی که در این گیتی هیچ دردمندی نباشد و همگی آزاد و رها بدون هیچ ناراحتی و نگرانی به ادامه حیات خود مشغول باشند.

من به نوبه خود خدا را شکر می‌کنم که با کنگره۶۰ آشنا شدم و در جریان آن قرار گرفتم. تشکر می‌کنم از آقای مهندس که این مسیر و بستر را برای من رهجو فراهم کردند تا بتوانم علوم آن را که جهان‌بینی و علم درست زندگی کردن است و بیشتر بر حول و محور شناخت علم اعتیاد می‌چرخد، فرا بگیرم. امیدوارم تابع قوانین آن باشم، حرمت آن را رعایت کنم و نظم و انضباط را در زندگی فردی و اجتماعی خود کاربردی کنم و در پایان سپاسگزار زحمات راهنمای خوبم خانم سمیه عزیز باشم.

رابط خبری و ویراستاری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمیه(لژیون دوم)

ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مهدیه(لژیون اول) دبیر اول سایت

همسفران نمایندگی کریمان