به نام قدرت مطلق الله
از زمانی که خدمت در سایت کنگره ۶۰ را آغاز کردم، همیشه سعی داشتم پیام‌ها و متن‌هایی که از دوستان دریافت می‌کنم را با دقت و حساسیت ویژه‌ای بازنویسی نمایم. برای من جالب بود که وقتی مطلبی را می‌خوانم، صدای فرد گوینده در ذهنم تداعی می‌شود؛ انگار همان شخص در ذهنم مشغول صحبت است.
مواجهه با چالش‌ها: اوایل، استفاده از ابزارهای هوش مصنوعی برایم بیشتر در حد اصلاح غلط‌های املایی و مرتب کردن ساختار جملات بود. همین باعث می‌شد متن‌ها ظاهراً شکل واحد و یکسانی به خود بگیرند. تا اینکه یک‌بار یکی از دوستان به من گفت: «این متنی که در سایت منتشر کردی، شبیه نوشته من نیست.» وقتی دلیلش را پرسیدم، توضیح داد که مثلاً او نوشته بود «راهنمای محترمم»، اما در متن بازنویسی‌شده نوشته بودم «با تشکر از راهنمای عزیزم». همان‌جا فهمیدم حتی تغییرات کوچک هم می‌تواند حس و حال اصلی نویسنده را تغییر دهد.
درس گرفتن از تجربه: از آن روز به بعد یاد گرفتم تنها ظاهر و ساختار زیبا کافی نیست؛ بلکه باید روح و منظور اصلی نویسنده در متن حفظ شود. شاید چیزی از نظر من درست‌تر یا خوشایندتر به نظر برسد، اما اگر نتواند پیام واقعی فرد را منتقل کند، در واقع خدمت درستی انجام نداده‌ام.
هوش مصنوعی؛ کمک یا جایگزین؟ در این مسیر، هوش مصنوعی ابزار بسیار ارزشمندی بوده است. واقعیت این است که این فناوری می‌تواند در مرتب‌سازی، اصلاح و حتی زیباتر کردن متن کمک بزرگی باشد؛ اما نباید فراموش کرد که هوش مصنوعی بی‌خطا نیست. در نهایت این خود انسان است که باید با دقت، تجربه و درک واقعی از محتوا، تصمیم نهایی را بگیرد.
سخن پایانی
طبق تجربه من، هوش مصنوعی می‌تواند یک دستیار خوب در مسیر خدمت باشد؛ اما اصل کار همچنان با دقت، محبت و توجه انسانی انجام می‌شود. ابزارهایی مانند ChatGPT و Groq از بهترین‌ها در این زمینه هستند، اما هیچ‌گاه نمی‌توانند جایگزین کامل حس و درک انسانی شوند.
با احترام: مسافر عباد
تایپ: مسافر محمدرضا لژیون سوم
ارسال مطلب: مرزبان خبری مسافر رضا
گروه خدمتگزاران سایت نمایندگی گیلان پارک محتشم
- تعداد بازدید از این مطلب :
39