تجدید قوای روانی با مشارکت در سایت کنگره۶۰

سلام و عرض ادب و احترام خدمت دوستان عزیزم.
مدت زیادی است، که بنا به دلایل کاملا شخصی نتوانستم دلنوشته‌ای داشته باشم یا حتی شرکت مفید و موثری در کنگره۶۰ داشته باشم. وقتی از حضور مؤثر حرف می‌زنم، منظورم بیشتر تاثیرپذیری است که انحصارا خود من مد نظرم است.
ولی امروز یکی از عزیزان خانواده کنگره۶۰ به من پیام دادند و گفتند که منتظر دلنوشته‌ یا مشارکت در سایت من هستند. دستور جلسه‌ی خاص این هفته و توجه این عزیز، هر دو می‌توانست یک نشانه‌ی قوی باشد تا من تجدید قوای روانی کنم و اقدام به تایپ این دلنوشته نمایم.
از نظر خودم، فاصله گرفتن از کانون انرژی (شعب کنگره۶۰) برای هر کدام از اعضای این خانواده‌ بزرگ خوب نیست و نیاز است که با انجام خدمتی یا حتی مشارکتی کوچک ریکاوری شویم.
ظاهرا موضوع، وادی هفتم است و من در این مورد با بررسی که کردم مطالبی آماده کرده‌ام، که امیدوارم مفید باشد.
وادی هفتم در کتاب «عشق» این‌گونه آمده است: «رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است؛ یکی یافتن راه و دیگری آنچه از آن برداشت می‌کنیم.»
برای اولین بار این درس را به‌عنوان قانون چهارم در کتاب «۶۰ درجه زیر صفر» خواندم و اتفاقا در اوایل سفر برایم یک راه‌گشای درست بود؛ با درک مفهوم آن می‌توانستم مسیری را که در آن قرار گرفته بودم با اعتماد به همین قوانین به بهترین شکل ادامه دهم و مطمئن باشم انتهای مسیر فراتر از هدف و انگیزه‌ی ورود من و مسافر من است.
این قانون را من در اوایل سفر بسته به نیاز آن روزهایم این‌طور درک کردم که حقیقت مشکل ما با ورود به کنگره و آشنایی اولیه با علم اعتیاد تا حدودی برای ما آشکار شده؛ کاملا با این اختلال یا حالا بیماری با دید وسیع‌تری برخورد می‌کنیم. خوب؛ این قسمت اول بود و در ادامه و براساس وادی هفتم باید برداشت کلی از ادامه‌ی راه و بایدها و نبایدهای عملی را می‌دانستیم و درک می‌کردیم که البته باید طبق اصولش انجام می‌شد و هر دوی ما، من و مسافرم، به خاطر حضور در این جمع متعهد به انجام قوانین و الزامات آن بودیم. تا زمانی که قوانین آن را درست و به قاعده انجام ندادیم، کمتر موفق می‌شدیم.
الان درک بهتر و وسیع‌تری از همه‌ی آموزه‌های کنگره۶۰ دارم و معتقدم که تعریف تک‌تک قوانین و وادی‌ها در این مکان مقدس و متعهد بودن تک‌تک اعضای این خانواده‌ی بزرگ نه تنها ضمانتی برای افزایش آگاهی و رشد دانایی آنهاست، بلکه ضمانتی است برای موفقیت‌های روزافزون کنگره۶۰ در سراسر جهان.
در پایان، برای تک‌تک عزیزانی که احیانا مرا مورد لطف قرار داده و این مطلب را خوانده‌اند، توفیق بی‌اندازه از صاحب کائنات خواهانم و چیزی که لازم می‌دانم هر دفعه به خودم یادآوری کنم، شکر خداوند به‌واسطه‌ی توفیق حضورم در کنگره و تشکر بسیار فراوان از بنیان‌گذار این کانون اندیشه و درمان، دانشکده‌ی بی‌نظیر کنگره۶۰، آقای مهندس و خانواده و همراهان همیشگی ایشان است. معتقدم که جهان هستی با انسان‌های بزرگی مثل شماست که وادی چهاردهم را به زیباترین شکل معنا می‌کنند.

نویسنده: همسفر آمنه رهجو راهنما همسفر الهام (لژیون شانزدهم)
رابط خبری: همسفر آمنه
ویراستاری و ارسال: همسفر ملیکا نگهبان سایت

همسفران نمایندگی دانیال اهواز