راه خروج از معضل اعتیاد و بازگشت به فرماندهی انجام فرمان هاست

جلسه پانزدهم از دوره نهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ در نمایندگی شهباز با استادی ایجنت مسافر رضا،نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر محسن با دستور جلسه (ازفرمانبرداری تا فرماندهی ) روز سه شنبه ۱۴۰۴/۰۶/۱۱ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد

سلام دوستان رضا هستم مسافر.

اگر ما واقعاً بخواهیم دستور جلسه را متوجه شویم، باید انسان را بشناسیم. وقتی انسان را بشناسیم، متوجه می‌شویم دستور جلسه بسیار مهم است و باید به آن دقت کنیم.

در مورد فرماندهی هم اگر بخواهیم انسان را بشناسیم، می‌توانیم بگوییم انسان قطره‌ای از وجود خداوند است. هر چیزی که خداوند دارد، به اندازه‌ای کوچک‌تر در انسان نهاده شده است. خداوند فرمانروای هستی است و این فرمانروایی را به انسان نیز در شهر وجودی خودش و نفس خودش داده است. انسان مسئولیت دارد که این شهر وجودی را آباد کند.

انسان به طور بالقوه این فرماندهی را دارد، اما این به معنای آن نیست که هر انسانی می‌تواند به آن برسد. ممکن است انسان فرماندهی را از دست بدهد یا دوباره به دست بیاورد. انسان موجودی مختار است؛ می‌تواند تا بی‌نهایت در مسیر منفی پیش برود و یا تا بی‌نهایت در مسیر مثبت حرکت کند. خداوند به او عقل داده تا بتواند درست فکر کند.

اما شرط از دست دادن فرماندهی این است که انسان فرمان‌های الهی را اجرا نکند. فرمان‌ها همان چیزهایی هستند که خداوند از طریق پیامبران به انسان داده است؛ مثل این‌که دزدی نکن، دروغ نگو، غیبت نکن، تجسس نکن، رشوه نگیر، مال یتیم را نخور و از مواد مخدر استفاده نکن. وقتی انسان نقض فرمان می‌کند، به‌تدریج فرماندهی شهر وجودی خود را از دست می‌دهد و نمی‌تواند خودش را کنترل کند. در نتیجه از مسیر تکامل سقوط کرده و به سمت نابودی می‌رود.

مثالی روشن این است: کسی که مواد مخدر مصرف می‌کند، در ابتدا با اختیار خودش شروع می‌کند، اما کم‌کم به جایی می‌رسد که دیگر نمی‌تواند ترک کند و اختیار از دستش خارج می‌شود. یا کسی که مبتلا به سرطان است و می‌داند باید سیگار را ترک کند، اما نمی‌تواند؛ چون فرماندهی وجودش از دست رفته است.

وقتی انسان فرماندهی را از دست می‌دهد، در برابر تخریب‌ها ناتوان می‌شود. حتی اگر بداند کاری اشتباه است، نمی‌تواند جلوی خودش را بگیرد.

برای بازگشت از تاریکی نیز شرط وجود دارد: باید شروع کنیم به فرمان‌برداری از قوانین الهی. در کنگره ۶۰ هم همین اصل جاری است. ما باید از قوانین، حرمت‌ها، راهنما و مرزبان فرمان‌برداری کنیم. البته فرمان‌برداری فقط در کنگره نیست؛ در هر جایگاهی باید از قوانین مربوط به آن تبعیت کنیم.

راه خروج از معضل اعتیاد و بازگشت به فرماندهی، انجام فرمان‌هاست. این کار نیاز به تلاش و استمرار دارد. انسان اگر فرمان‌ها را رعایت نکند، بهای سنگینی می‌پردازد؛ چون فرماندهی وجودش را از دست می‌دهد.

گاهی در کنگره، تازه‌واردان فکر می‌کنند می‌توانند بر اساس نظر خودشان عمل کنند، اما حقیقت این است که نظم و تبعیت از قوانین است که فرماندهی را بازمی‌گرداند. اگر در گذشته برای مصرف مواد سال‌ها وقت صرف کرده‌ایم، چرا نتوانیم برای به‌دست آوردن فرماندهی در مسیر درست، وقت بگذاریم؟

بنابراین، فرمان‌برداری از قوانین کنگره و فرمان‌های الهی، شرط اساسی بازگشت به فرماندهی وجودی است. تنها با رعایت این اصول است که می‌توانیم دوباره به جایگاه انسانی و آرامش برسیم.

از اینکه به حرف های من گوش دادید سپاسگزارم.

تایپ: لژیون دوم

تهیه و تنظیم: مسافر احمد کاربر سایت