برداشت از سی دی ناامیدی

خداوند را شاکر و سپاسگزارم به خاطر تمامی نعمت‌هایی که داده و بزرگ‌ترین نعمت و سرمایه هر انسانی سلامتی و تندرستی می‌باشد که هزاران هزار شکر و سپاس نیاز دارد. از عالیجناب مهندس دژاکام بنیان‌گذار جمعیت احیای انسانی کنگره 60 و استاد امین که با متد دی اس دی راه را نمایان نمودند و راهنمایی نمودند تا به درمان و سلامت برسم. از تمامی خدمتگزاران کنگره 60 در همه جای سرزمینم قدردانی می‌نمایم که در تلاشند افرادی مثل من به درمان برسند و سلامتی خود را به دست آورند.
از استاد راهنمای بسیار عزیزم کمال تشکر و قدردانی را دارم که اجازه دادند در این جایگاه خدمتی باشم و آموزش ببینم و به درمان نزدیک برسم.

اگر انسان فکر کند که هیچ چیز نیست و هیچ ارزشی ندارد و به هیچ دردی نمی‌خورد و مسئولیت و رسالتی برای خودش در هستی قائل نشود ناامیدی احاطه‌اش نموده است و با قوت گرفتن این تفکرات عمق ناامیدی در انسان بیشتر و بیشتر می‌شود.
انسان باید باور و ایمان داشته باشد که در این هستی همه مخلوقات تک‌به‌تک مسئولیت و رسالتی دارند. برای نمونه طبق نظریه انیشتین اگر زنبور عسل از چرخه حیات کره زمین حذف شود ظرف مدت 3 سال تمامی گیاهان و پوشش گیاهی کره زمین از بین می‌رود. و با از بین رفتن گیاهان که در زنجیره غذایی در پایین هرم قرار دارند کلیه موجودات و مخلوقات کره زمین هم از بین خواهند رفت.
ناامیدی فقط مختص مصرف‌کنندگان مواد نیست و یا مختص کسانی‌که به قطع مصرف مواد رسیده‌اند. ناامیدی می‌تواند در هر قشر و هر صنف و هر سن و هر جنسیتی از افراد جامعه نمود داشته باشد.

ولی میزان ناامیدی در مصرف‌کنندگان مواد که به درمان نزدیک و نزدیک‌تر می‌شوند بسیار زیاد و گسترده است. به این دلیل که با نزدیک شدن به درمان حس‌های آنها باز می‌شود و دریافت‌هایی که از محیط اطراف می‌نمایند می‌بینند که از لحاظ مادی و دارایی و حتی معنوی کلی از هم‌سن‌ها و هم‌دوره‌ای‌های خود عقب هستند و این عقب بودن و فکر کردن به اینکه امکان جبران وجود ندارد و جبران کردن ناممکن است خود باعث ناامیدی می‌گردد. از این رو در کنگره 60 وادی دوم اختصاص یافته است به ناامیدی و عبور و گذر از ناامیدی.
ناامیدی چگونه به‌وجود می‌آید: بار غم و اندوهی که انسان به دوش می‌کشد وقتی از یک حدی بیشتر شد ناامیدی را به وجود می‌آورد. و در ادامه اگر ناامیدی خیلی زیاد شود حالت پوچی به وجود می‌آید و در نهایت نتیجه آن خودکشی و انتحار است. وقتی انسان چیزی را با تمام وجود می‌خواهد منظور از تمام وجود خواستن یعنی خواسته برایش بسیار عمیق و حیاتی است. و امکان رسیدن به خواسته‌اش را نمی‌بیند. و تمامی راه‌هایی که فکر می‌کند و به ذهنش می‌رسد که می‌تواند با آن راه‌ها به خواسته‌اش برسد را امتحان می‌کند ولی نتیجه‌ای نمی‌بیند. ناامید می‌شود.
درست مثل بیماران اعتیاد چون قبلاً تعریف درستی از اعتیاد نداشته‌اند و تمامی راه‌هایی که به ذهنشان و فکرشان رسیده بود را امتحان نموده بودند و به نتیجه نرسیده بودند ناامید گشته و گاه دست به خودکشی زده‌اند.

عملکرد ناامیدی: ناامیدی احساس را در انسان بسته و کور می‌نماید. شخصی که دچار ناامیدی می‌شود از هیچ چیزی لذت نمی‌برد. و چون از هیچ چیز لذت نمی‌برد هیچ کار و فعلی را نمی‌خواهد انجام دهد.
بزرگ‌ترین ابزار نیروی منفی القای این مسأله است که من هیچ ارزشی ندارم و به هیچ دردی نمی‌خورم که با دوچار شدن به چند تا حس در تاریکی فرو می‌روم. و ناامیدی باعث می‌شود که در تاریکی بمانم و عمق ناامیدی من بیشتر و بیشتر شود.

استاد امین صراحتاً می‌فرمایند که اگر کسی ناامید شود هیچ حرکتی انجام نمی‌دهد و فلج می‌شود و انگیزه‌اش برای حرکت کردن از بین می‌رود.

اگر ما بتوانیم ناامیدی را بشناسیم می‌توانیم راه خروج از ناامیدی را هم پیدا کنیم.
وقتی در حالت ناامیدی قرار می‌گیریم مشکل اصلی کار در حس است. خیلی از کارها را انجام نمی‌دهیم. از جواب دادن به تلفن دوستان گرفته تا رفتن به پارک و سینما و ... کارهای بزرگ و کوچک را انجام نمی‌دهیم و می‌گوییم حسش نیست. و هیچ احساسی برای انجام کار نیست. انسان‌ها اگر در انجام کار حس لذت بردن نداشته باشند و لذت نبرند آن کار را انجام نمی‌دهند.

کاری که بیماری اعتیاد می‌کند روی قسمت‌های عصبی و حسی ـ قسمت‌هایی که مربوط به احساسات می‌شود ـ یک کاور و پوششی می‌کشد و به اصطلاح حس‌ها بسته می‌شوند. با بسته شدن حس‌ها هیچ دریافتی از انجام کارها نمی‌کنیم و هیچ لذتی هم نمی‌بریم.

برای بیدار شدن حس‌ها و باز شدن حس‌ها چه کار باید کرد؟
انرژی است که در انسان احساس را به وجود می‌آورد. چیزی که به‌عنوان لذت می‌شناسیم یا چیزی که به عنوان حس می‌شناسیم.

نویسنده:مسافر نیما لژیون یکم
گردآوری:مسافرسالار
خدمتگزارسایت:همسفررضا