دانایی یعنی تشخیص ماهیت خواسته‌ها

به نام قدرت مطلق الله 

• مفهوم دانایی یکی از مسائل کاربردی است که در زندگی همه انسان‌ها وجود دارد. همان‌گونه که در تعریف دانایی آمده است: تشخیص ماهیت خواسته‌ها در هر لباس و شکلی را دانایی گویند. در مسائل روزمره، بسیاری از خواسته‌ها با ظاهری فریبنده و زیبا نمودار می‌شوند و اینجاست که دانایی اهمیت می‌یابد تا بتوانیم آن‌ها را به‌ درستی تشخیص داده و دریابیم که آیا باطنشان نیز به همان اندازه زیباست یا خیر.
• برخی از انسان‌ها بر این عقیده‌اند که دانایی موجب رنج بیشتر انسان‌ها می‌گردد؛ اما در مکتب کنگره۶۰ ما معتقدیم که هرگاه انسان بر مسئله‌ای به دانایی کامل دست یابد به‌ یقین، رهایی، آرامش و آسایش رسیده و از رنج‌های او کاسته خواهد شد.
• نادانی به معنای عدم برخورداری شخص از شعور کافی نیست؛ بلکه بدان معناست که فرد در برخی مسائل به دانایی دست یافته، ولی در بعضی دیگر هنوز به آن دانایی نرسیده است. این مسئله را باید همواره بپذیریم تا در مقابل، بتوانیم ابتدا نادانی‌های خود را شناسایی کرده و سپس در مسیر کسب دانایی گام برداریم.
• باید توجه داشت که سطح سواد و تحصیلات، نوع خاصی از دانایی محسوب می‌شود؛ بدین معنا که شخص در یک رشته تخصصی به کسب علم می‌پردازد و در همان حوزه به دانایی می‌رسد؛ اما منظور ما از دانایی، آن مفهومی است که جناب مهندس فرمودند: «دانایی به مفهوم چگونه زیستن است». این بدان معناست که بیاموزیم چگونه با دیگران معاشرت کنیم و پیوسته در آرامش زندگی کنیم.
• اضلاع سه‌گانه مثلث دانایی عبارت‌اند از: تفکر، تجربه و آمزش. اگر بتوانیم هر سه ضلع این مثلث را هم‌زمان رشد دهیم به دانایی مؤثر و کاربردی دست خواهیم یافت؛ یعنی هر آنچه را که می‌دانیم نیکو نیست، انجام ندهیم و هر آنچه را که نیکو است به مرحله عمل درآوریم.
• لازم به ذکر است که صرف داشتن اطلاعات نسبی از هر پدیده در جهان ارتباطات، دلیل بر دانایی ما نیست و تنها در حد اطلاعات باقی می‌ماند. گاهی نیز مواردی را می‌دانیم و می‌پذیریم که از اساس باطل و غیر علمی هستند؛ نظیر روش‌های نادرست ترک اعتیاد که هر چند در ظاهر علمی جلوه می‌کنند؛ اما از بنیاد غلط‌ هستند.
• نقطه مقابل مثلث دانایی، مثلث جهالت است که اضلاع آن شامل «ترس، ناامیدی و منیت» می‌شود. تا زمانی که نتوانیم از سد ترس، ناامیدی و منیت عبور کنیم، دستیابی به دانایی برایمان میسر نخواهد بود؛ چرا که ترس، نیروی تفکر را تحلیل می‌برد، ناامیدی، مانع از کسب تجربه می‌شود و در نهایت منیت، باعث می‌گردد که انسان خود را از دریافت آموزش بی‌نیاز بداند. در چنین حالتی است که قادر نخواهیم بود در مسیر دانایی حرکت کرده و به صلح، آرامش و آسایش حقیقی دست یابیم.
• در پایان، تأکید بر این نکته ضروری است که انسان‌ها نمی‌توانند در تمامی مسائل به دانایی مؤثر دست یابند؛ اما می‌توانند پیوسته در این مسیر تلاش کنند تا حرکت صحیح را به انجام رسانده و در نهایت، خویشتن را به فرمان عقل نزدیک‌تر سازند.
• نویسنده: مسافر سعید راهنمای لژیون ۹ نمایندگی شیخ‌بهایی 

• تهیه و تایپ: مسافر رضا (لژیون۱۶)
• تنظیم و ارسال: مسافر حمزه