روح، با اراده عقل رهبری می‌شود

مشارکت همسفر نسرین رهجوی راهنما همسفر زهرا ورزشبان تنیس روی میز (لژیون چهارم):

باید حکم عقل را کاملاً در قالب فرمان یک فرمانروای کامل و عادل بپذیریم و بدانیم  جایگاه عقل در کجاست؛ هم‌چنین مغز، فرمانروای کل ارگان و فیزیک بدن است و به عنوان مترجم و جزئی از سیستم عقل محسوب می‌شود.

ما هر کاری که می‌خواهیم انجام دهیم، ابتدا باید به درست و غلط بودن یا مثبت و منفی بودن آن کار فکر کنیم. پس زمانی که تفکر می‌کنیم، آن کار به خیر ختم می‌شود؛ اما زمانی که تفکر شیطانی و منفی می‌کنیم، آن کار به راه ضد ارزشی و ضد انسانی ختم می‌شود، چون افکار و اندیشه ما منفی بوده است.

عقل از ریشه «عقال» می‌آید؛ عقال طنابی است که از بینی شتر عبور می‌دهند تا به وسیله آن شتر را به سمت چپ یا راست هدایت کنند. ما هم به وسیله عقل خود می‌توانیم خوب را از بد تشخیص دهیم و به همین دلیل می‌توانیم در کارهای خود درست‌ترین کار را انتخاب کنیم.

زمانی که اطلاعاتی را جمع‌آوری می‌کنیم، درست و غلط بودن آن‌ها به وسیله عقل بررسی می‌شوند و سپس عقل، حکم را صادر می‌کند. روح با لطافت منحصر به فرد خود با اراده عقل رهبری می‌شود؛ پس این عقل است که روح را رهبری می‌کند.

موضوعی را که فرآیند عقل، آن را تجربه می‌کند، در خود عقل ثبت می‌شود. به عنوان مثال، اگر به ضرر ما باشد، دیگر آن کار را انجام نمی‌دهیم. طبق ضرب‌المثلی که می‌گوید: «انسان از یک سوراخ دو بار گزیده نمی‌شود»، وقتی من راهی را اشتباه می‌روم و دچار مشکل می‌شوم، غیرممکن است که برای بار دوم آن کار را دوباره تکرار کنم.

عقل، یکی از مهم‌ترین و سرنوشت‌سازترین مسائل است که آغاز و پایان مشخصی ندارد. عقل یکی از مهم‌ترین و اصلی‌ترین مؤلفه‌های وجودی ماست. هر چه عقل، برنامه‌ریزی و حساب‌شده باشد، انسان بیشتر در صلح و آرامش به سر می‌برد و هر چه‌قدر ضعیف عمل کند، انسان را در ورطه بدبختی و بیچارگی می‌برد.

ما در مسیر تکاملی خود باید به فرمان عقل نزدیک شویم و آن را در زندگی به کار ببریم و فرمان‌بردار او باشیم تا بتوانیم زندگی خوب و آرامی داشته باشیم. همان‌طور که آقای مهندس حسین دژاکام فرمودند: «حکم عقل چیز عجیب و غریبی نیست؛ بلکه همین چیزهای ساده و پیش‌پا افتاده در زندگی است که انجام می‌دهیم و به کار می‌بریم».

این‌که من کارهای خود را سر وقت انجام دهم، مانند کارهای شخصی، حمام رفتن، نظافت منزل و... به‌طور کلی هر چیزی را با برنامه‌ریزی و در جای مناسب خود انجام دهم، به‌گونه‌ای که به واسطه کاری که انجام داده‌ام در صلح و آرامش باشم؛ این همان اجرای حکم عقل است.

در واقع قرار نیست که کارهای سخت و دشواری انجام دهیم؛ بلکه همان کارهای روزانه که به‌درستی و در زمان مناسب انجام شوند، نباید ما را دچار مشکل و درگیری ذهن کنند. این‌ها همان اجرای فرمان عقل هستند. عقل فرمانروایی است که بر کشور وجودی ما حکم‌فرماست تا ما بتوانیم خوب زندگی کنیم.

یکی از درجه‌های رفیع انسانی، صلح و آرامش است. انسان همیشه دلش می‌خواهد به جایی برسد که در صلح و آرامش زندگی کند. هر چه از ضد ارزش‌ها دوری کنیم و به طرف ارزش‌ها برویم، به فرمان عقل نزدیک‌تر می‌شویم و آرامش بیشتری داریم.

وقتی کاری را انجام می‌دهیم و زمانی از انجام آن ناامید می‌شویم، ندایی در درون ما می‌گوید: «ناامید نشو» و آن صدا صدای عقل است. وقتی به صدای عقل گوش می‌کنیم، آن‌موقع کاری که انجام می‌دهیم، به موفقیت می‌رسد.

در مورد خواسته‌های خودمان هم باید حکم عقل را طبق فرامین اجرا کنیم و این عقل است که می‌سنجد آیا کاری که می‌خواهیم انجام دهیم، عقلانی و منطقی است یا نه. تا زمانی که این تصمیمات منطقی و عقلانی را بگیریم، مشکلی ایجاد نمی‌شود و همه چیز در صلح و آرامش است.

بارها و بارها برایمان اتفاق افتاده است که در انجام دادن کاری که باید آن را انجام می‌دادیم، سهل‌انگاری کرده‌ یا آن را به وقت دیگری موکول کردیم و بعد دچار مشکل شده‌ایم. آن موقع است که با خود می‌گوییم: «ای کاش به فرمانی که به من داده شده بود گوش کرده بودم و آن را انجام داده بودم».

چیزی که بارها خود من آن را تجربه کرده‌ام، این است که کاری را به‌موقع انجام نداده‌ام و به بعد موکول کرده‌ام، که در نتیجه دچار مشکل شده‌ام. سپس پشیمان شده‌ام که چرا به ندای درونی‌ام که به من گفت این کار را انجام بده، گوش نکردم و حالا دچار مشکل شده‌ام.

پس باید به ندای درونمان که ما را به سمتی هدایت می‌کند گوش کنیم و آن فرمان عقل را به اجرا درآوریم تا خودمان در صلح و آرامش باشیم و دیگر خودمان را سرزنش نکنیم که چرا کاری را انجام ندادیم.

مشارکت همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر مریم، لژیون پنجم رشته تنیس روی میز

حکم عقل را در قالب فرمانده اجرا کنیم؛ یعنی من بتوانم در مقابل هر ضدارزشی مبارزه کنم و هر کاری را از قوه به فعل برسانم. در واقع، ذره‌ذره از کارهای کوچک و جزئی شروع کنم تا بتوانم به فرمان عقل برسم.

خداوند ما را بر سر دو راهی قرار داده است: یکی راه فسق و فجور و دیگری راه تزکیه، پالایش و صراط مستقیم. هم‌چنین دو نیروی منفی و مثبت (جن و روح) را برای کمک به ما انسان‌ها خلق کرده است. نیروی منفی و شیطانی، ما را از صراط مستقیم باز می‌دارد و نفس اماره را در ما قوی می‌کند؛ ولی نیروی مثبت و الهی ما را به راه راستی و درستی هدایت می‌کند که همان صدای عقل است. اگر فرمان‌بردار خوبی باشیم، فرمان‌روای خوبی می‌شویم و از نفس امر کننده به نفس سرزنش کننده و سپس به نفس مطمئنه خواهیم رسید؛ بنابراین هیچ‌وقت در پی خواسته‌های نامعقول نمی‌رویم.

عقل یکی از بزرگ‌ترین و سرنوشت‌سازترین مسائلی است که آغاز و پایانی ندارد؛ بنابراین ما باید در تمام مسیر برای رشد و تکامل خود از آن اطاعت کنیم تا به فرمان عقل برسیم.

رابط خبری: همسفر حمیده مرزبان خبری پارک بانوان نمایندگی جواد گلپایگان
ارسال: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم) نمایندگی شیخ‌ بهایی دبیر سایت
گروه ورزش همسفران کنگره ۶۰