نتیجهای که من از سیدی قضاوت گرفتم این است که؛ مشکل اصلی و اساسی انسانها، از ذهنشان شروع میشود چون ذهن مدام در حال صحبت کردن و نتیجه گرفتن است پس منبع نا آرامی هر انسان ذهن شلوغ آن آدم است. ذهن میخواهد انسان را کنترل کند و مدام نگران است که نکند اختلافی بر خلاف میلش بیافتد و بخاطر همین است که دچار استرس و خشم میشود و پيشاپيش در مورد هر چیزی قضاوت میکند، باید یاد بگیریم که هر چیز را همانگونه که هست بپذیریم و همین قضاوت نادرست باعث بهم ریختگی ذهنمان میشود، هنگامی که قضاوت میکنیم یعنی ما برای آن عمل حکم صادر کردیم؛ قضاوت کردن در مورد دیگران باعث میشود که فرصت محبت و دوست داشتن را از آنها بگیریم؛ اگر رفتار یا ویژگی بدی را در کسی مشاهده کردیم و در ما احساس نفرت به وجود آمد، نتیجه میگیریم آن صفت در ما نیز به صورت آشکار و یا پنهان وجود دارد. برای دوری و اجتناب از قضاوت کردن باید به سمت آموزش و دانایی روانه شویم که در مورد دیگران سریع قضاوت نکنیم تا خود نیز مورد قضاوت دیگران قرار نگیریم و اگر بخواهیم به آرامش برسیم باید از قضاوت کردن دور بمانیم. در این سیدی به اهمیت قضاوت کردن، در مورد دیگران و تمرکز بر روی قضاوت در مورد خود استاد امین بسیار جامع و کامل بیان کردند و من نتیجهای که میتوانم بگیرم این است که اگر نمیخواهیم مورد قضاوت دیگران قرار نگیریم پس باید کسی را قضاوت نکنیم.
نویسنده: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون یکم )
تایپ و ویرایش: همسفر فریبا رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون دوم )
بارگزاری: همسفر زهرا نگهبان سایت رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون یکم)
منبع: برداشت ازسیدی قضاوت
- تعداد بازدید از این مطلب :
45