مبنای عدالت، سعی و تلاش افراد است

جلسه سوم از دور پنجم سری جلسات آموزشی خصوصی لژیون سردار ویژه همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک, به استادی همسفر اکرم، نگهبانی همسفر حمیده و دبیری همسفر شیما با دستور جلسه « عدالت، آیا همه افراد در کنگره۶۰ برابرند؟ » در روز دوشنبه ۲۰ مرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

ابتدا خدا را شکر می‌کنم بابت تجربه این جایگاه و از همسفر حمیده نگهبان لژیون سردار تشکر می‌کنم که از من دعوت کردند در این جایگاه قرار بگیرم؛ همچنین از راهنمای سفر اولم همسفر اکرم و راهنمای سفر دومم همسفر نسیم سپاسگذارم که هر‌چه دارم از زحمات این عزیزان است. در مورد دستور جلسه ( عدالت، آیا همه افراد در کنگره برابرند؟ )، عدالت مبحثی است که خیلی زیاد در کنگره از آن استفاده می‌شود و نکته‌ای که با آن می‌شود به عدالت رسید، معرفت شناخت و آگاهی است. اگر معرفت انسان‌ها در جهت منفی باشد معرفت هم  در جهت شر می‌شود و اگر در جهت مثبت باشد در جهت خیر پیش می‌رود.

با کسب معرفت می‌توانیم عمل سالم انجام دهیم و زمانی‌که معرفت و شناخت نداشته باشیم، آن عمل ممکن است به شر تبدیل شود؛ مثلاً فرض می‌کنیم کسی تفنگی را به امانت به من می‌دهد و زمانی برای پس گرفتن امانت پیش من می‌آید که بسیار عصبانی است و اوضاع خوبی از نظر روانی ندارد، من با توجه به حالات آن شخص امانت او را پس نمی‌دهم چون احساس می‌کنم ممکن است کاری دست خودش دهد. درست است امانتداری من زیر سوال می‌رود اما من عمل سالم را انجام داده‌ام و در زمان دیگری که حالش خوب است سلاح او را پس می دهم و امانت‌داری خودم را انجام می‌دهم.  یا مثلاً اگر می‌خواهم برای کسی ضامن شوم تا وام بگیرد حتماً باید از او شناخت داشته باشم تا بعداً به مشکل نخورم و با ناراحتی همراه نباشد.

زمانی‌‌که وارد کنگره می‌شویم فقط اسم ما را صدا می‌کنند و همه در ابتدا در یک سطح هستند و شغل و مقام هر شخصی در بیرون از کنگره می‌ماند؛ ولی زمانی‌که وارد کنگره می‌شوند و بعد از مدتی که آموزش می‌گیرند بنا‌بر سعی و تلاشی که انجام می‌دهند می‌توانند جایگاه خدمتی دریافت کنند و بنای عدالت در کنگره سعی و تلاش افراد است. اما قبل از ورود به کنگره عدالت را چیز دیگری می‌دیدیم و اگر چیزی به نفع ما بود و من به خواسته‌ام می‌رسیدم آن را عدالت می‌دیدم؛ اما اگر چیزی به ضرر من بود می‌گفتم عدالت برقرار نشده است، اما این‌جا یاد گرفتم  مبنای عدالت سعی و تلاش انسان‌ها است.

در کنگره به هیچ‌کس با توجه به جایگاه اجتماعی او جایگاه خاصی داده نمی‌شود، کنگره همه افراد را در یک سطح می‌بیند. ما همه برای یک درد مشترک به کنگره آمده‌ایم و در مورد یک چیز مشترک با هم حرف می‌زنیم، بیشتر صحبت‌ها در مورد درمان اعتیاد است، ما در مورد سیاست صحبت نمی‌کنیم زیرا برداشت افراد در مورد هر مسئله‌ای متفاوت است و اگر صحبت‌ها و عقیده‌ها یکی نباشد باعث می‌شود از هم دور شویم و کدورت بین افراد پیش آید. در کنگره‌۶۰ هیچ کس به دین و مذهب کسی کار ندارد، به پوشش افراد هم کاری نداریم و همه پوشش‌ها تقریباً شبیه هم است، عدالت یعنی همین، که پوشش همه سفید است.

آقای مهندس می‌فرمایند: « هر کس از این در آمد نانش دهید و از ایمانش نپرسید » در کنگره لقب نداریم، فقط مسافر و همسفر داریم، در کنگره به کسانی که در سفر اول هستند حدالامکان خدمت داده نمی‌شود، زیرا هنوز آموزش کافی نگرفته و تعادل کافی ندارد و ممکن است از خدمت خود سواستفاده کند و بخواهد داروی خود را کم و زیاد کند، چون عدالت را در این می‌بیند، که اگر خدمت می‌کند حق این کار را دارد. جایگاه هر شخص در کنگره معرفت، برخورد خوب، محبت و عشق است و هر‌کس بیشتر خدمت کند حال بهتری دارد. هر کس باید تلاش کند و بخواهد که خدمت بگیرد، خدمت کردن می‌تواند حتی برداشتن یک زباله از کف سالن باشد.

در بیرون از کنگره هم همین‌طور اگر به طبیعت می‌رویم و اطراف ما زباله وجود دارد باید آن‌جا را تمیز کنیم، آن زمان است که من به تعادل رسیده‌ام و به طبیعت خدمت می‌کنم، و عدالت نیز در مورد من جاری خواهد شد. اگر بتوانم عدالت را در کار‌های خودم و روی خودم پیاده کنم آن زمان است که به تعادل می‌رسم. در مورد عدالت می‌توان ساعت‌ها صحبت کرد چون نکته بسیار مهم و حائذ اهمیتی است.

عکاس: همسفر سحر رابط خبری لژیون سردار
تایپ و ارسال: همسفر حمیده نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک