ناامیدی باعث بسته شدن تمام درها می‌شود

آنانی که مجذوب رحمت قدرت مطلق می‌شوند به ارتقاء می‌رسند و آنانی که فقط به سورچرانی مشغولند نصیبی ندارند، مانند نابینایان در روز به‌دنبال شب می‌روند، سر بر سجده‌ الله بسیار آسان است فقط تمنای دل می‌خواهد.

در حضور همسفر معصومه از لژیون پانزدهم در نمایندگی کاسپین هستیم، گفت‌وگو کوتاهی را با ایشان ترتیب داده‌ایم که توجه شما را به خواندن آن جلب می‌کنیم، امیدواریم لذت و بهره لازم را ببرید.

همسفر معصومه و مسافر مرتضی با آنتی‌ایکس مصرفی متادون وارد کنگره۶۰ شدند. روش درمان DST، با داروی OT، به راهنمایی همسفر الهه و مسافر محمد و در ادامه با تشکر از مسافر رضوان سفر کردند. رشته ورزشی همسفر معصومه والیبال و ایروبیک است. هم اکنون نزدیک به هجده ماه است که با دستان پرتوان آقای مهندس حسین دژاکام آزاد و رها هستند. همسفر معصومه در جایگاه‌های خدمتی لژیون سردار، رابط خبری سایت، تایپیست سایت و ورزشبان ایروبیک پارک پامچال تجربه خدمت داشته‌اند.

از تجربه خود بابت خدمت در لژیون سردار برای ما بگویید؟

وارد شدن به جمعی که آگاهی در آن جریان دارد مثل قدم گذاشتن در اتاقی پرنور، پس از سال‌ها زندگی در سایه‌ها است. در جمع لژیون سردار واژه‌ها فقط صدا نیستند، هر جمله، هر نگاه و هر سؤال حامل دانشی است که از دل تجربه، مطالعه و تأمل بیرون آمده ‌است. با ورود به لژیون سردار خیلی زود متوجه شدم که این جمع، برخلاف بسیاری از محافل دیگر، برای نمایش نیست، بلکه برای رشد گرد هم آمده‌اند. در اینجا هر کسی دانسته‌هایش را با سخاوت به اشتراک می‌گذارد و هر سؤالی با احترام پاسخ داده ‌می‌شود.

این جمع برای من فقط یک لژیون نیست، خانه‌ای است برای ذهن و دلم، جایی که می‌توانم بی‌وقفه آموزش بگیرم و می‌دانم که در میان انسان‌هایی هستم که دغدغه‌ آن‌ها رشد است، نه قضاوت. یاد گرفته‌ام که سکوت هم می‌تواند آموزنده باشد، وقتی در کنار کسانی هستم که با حضورشان، منش‌ و با نگاه خود درس زندگی می‌دهند. بسیار خوشحالم که در لژیون سردار حضور دارم و خدمت می‌کنم. از خداوند بزرگ خواستارم که در سال جدید کمکم کند تا مجدداً سعادت خدمت را داشته باشم.

شما یکی از قبول‌شدگان آزمون راهنمایی هستید، از حس و حال خود برای ما بگویید و چه برنامه‌ای در آینده برای تشکیل لژیون دارید؟

حس شیرینی که از قبولی و گذر از امتحان راهنمایی در دل دارم با هیچ واژه‌ای قابل توصیف نیست. ابتدا شاید به دلیل جبران ذره‌ای از زحمات راهنمای خودم همسفر الهه برای این امتحان تلاش می‌کردم؛ اما در پی قبولی در این امتحان تلاش کردم که جایگاه‌های خدمتی دیگر را تجربه کنم، سپس بیشتر مصمم شدم و از خداوند خواستم که لایق و آماده خدمت در جایگاه راهنمایی باشم و بتوانم به کسانی که از اعتیاد مسافر خود آسیب دیده‌ و دردمند هستند کمک کنم.

همسفری که ناامید است بابت اینکه مسافر او برای درمان به کنگره۶۰ مراجعه نمی‌کند، چه راهکاری برای او پیشنهاد می‌کنید؟

ناامیدی و صبر ترکیبی از تاریکی و روشنایی است. زمانی که انسانی ناامید است احساس می‌کند تمام درها بسته‌ شده‌اند و هیچ راه‌حلی پیدا نمی‌کند. صبر، نه فقط تحمل درد، بلکه ایمان به عبور از آن است. در کنگره۶۰ ما به این ایمان رسیده‌ایم که درمان اعتیاد به شکل صحیح انجام می‌شود. توصیه‌ من به همسفران خسته یا تازه‌واردین نا‌امید این است که مسافر خود را رها کرده، به خاطر وجود باارزش و التیام زخم‌های روح خود در مسیر کنگره60 پیش بروند و تلاش کنند. نگاه خود را تغییر دهند تا جهان اطراف آن‌ها تغییر کند، مطمئناً در ادامه مسیر شاهد تغییرات در زندگی خود خواهند بود و روزی اذن و فرمان برای درمان مسافران آن‌ها نیز از جانب خداوند بزرگ صادر خواهد شد.

متدی که برای درمان اعتیاد در کنگره۶۰ در نظر گرفته شده در مقایسه با سایر متدهای موجود، چه تفاوتی دارد؟

یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین تفاوت‌های متد DST با سایر روش‌های غلط درمان اعتیاد در جامعه امروزی که اکنون به ذهن من می‌رسد، در نظر گرفتن پارامتر زمان در درمان اعتیاد است. در این متد درمانی، بدن زمان کافی دارد تا به آهستگی خود را بازسازی کند بدون اینکه شوک تخریب‌کننده‌ای به آن وارد شود؛ در صورتی که در سایر روش‌ها بدن شخص مصرف‌کننده، آسیب‌ بسیار زیاد و حتی در برخی موارد آسیب‌های جبران‌ناپذیری را متحمل می‌شود. در طول درمان با متد DST اعتماد ‌به ‌نفس شخص بالا می‌رود و روی هر سه مؤلفه جسم، روان و جهان‌بینی او کار می‌شود. اگر شخصی به خوبی با این متد پیش برود و فرمان‌بردار باشد، در انتها به تعادل که فوق درمان است، می‌رسد.

در کتاب عبور از منطقه ۶۰درجه زیر صفر نوشته شده که معنویات، مادیات را نیز به همراه دارد. به نظر شما منظور از این جمله چیست؟

در ذهن بسیاری از انسان‌ها معنویات و مادیات در مقابل هم قرار دارند؛ در صورتی که بسیاری از دستاوردهای مادی انسان‌ها از انگیزه‌های معنوی سرچشمه می‌گیرند. انسان‌هایی که از نظر معنوی غنی هستند، معمولاً روابط انسانی سالم‌تری دارند و در نهایت به فرصت‌های شغلی و اجتماعی بیشتری دست می‌یابند. این افراد دارای آرامش درونی، تمرکز و هدف مشخص در کار و زندگی روزمره هستند.

ذکر این نکته را نیز لازم می‌دانم، در شرایطی که نیازهای اولیه تأمین باشد، ذهن و دل فرصت بیشتری برای پرداختن به مسائل معنوی پیدا می‌کنند.

انسان همواره در حال تکامل است، نقش اضداد در این حلقه از هستی چیست؟

تمام جهان و خلقت بر مبنای اضداد ساخته شده‌است، مثل شب و روز، تاریکی و روشنایی، امید و ناامیدی، شهامت و ترس و ... . اگر فقط و فقط نیکی، خیر، روشنایی و سراسر خوبی به مفهومی که می‌شناسیم جریان داشت، واقعاً زندگی کردن چه معنایی داشت؟!

انسان‌ها تاریکی‌ها را برای پی بردن به عظمت روشنایی‌ها تجربه می‌کنند. گاهی ما تا سختی را متحمل نشویم، قدر و ارزش آسودگی‌ که با تلاش به آن دست می‌یابیم را درک نمی‌کنیم. اضداد وجود دارند تا ما همواره در تلاش و کوشش باشیم که از ترس، نا‌امیدی، ناآگاهی و رنج و ... عبور و رشد کنیم.

در آخر اگر کلامی دارید بفرمائید؟

از آقای مهندس حسین دژاکام بسیار سپاسگزارم که علم و دانش خود را هدیه کرد تا از درد و رنج بشریت بکاهد. امیدوارم ما نیز بتوانیم آن‌طور که شایسته است در مسیر کنگره60 و خدمت کردن به انسان‌ها بخشنده باشیم و از هیچ تلاشی دریغ نکنیم. از ایجنت، مرزبان‌ها، راهنمایان و تمام خدمتگزاران شعبه کاسپین که در جهت آموزش ما بسیار تلاش می‌کنند کمال قدردانی را دارم.

مصاحبه‌کننده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون پانزدهم)

عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مهناز (لژیون یازدهم)

ویرایش و ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سونا (لژیون شانزدهم) دبیر سایت

همسفران نمایندگی کاسپین قزوین