جلسه هفتم از دوره پنجم جلسات لژیون سردار همسفران نمایندگی ابنسینا به استادی راهنما همسفر طاهره ، نگهبانی پهلوان همسفر سهیلا و دبیری راهنما همسفر مهناز با دستورجلسه « عدالت، آیا همه افراد در کنگره برابرند؟ » روز سهشنبه در تاریخ ۱۴۰۴/۵/۲۱ساعت ۱۳:۴۵ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
همه ما قبل از اینکه وارد کنگره شویم، عدالت جور دیگری معنا میشد؛ آیا عدالت یعنی یکسان بودن، یعنی برابر بودن؛ ولی وقتی وارد کنگره شدیم، ورق برگشت خورد ومتوجه شدیم که عدالت؛ یعنی اینکه هر شخص در هرجایگاهی که هست، عین عدالت است و ما نیاز به آموزش داریم که جلوتر رفته و متوجه شویم که اصلا معنی این داستان چه هست. آرم کنگره۶۰؛ عدالت، معرفت و عمل سالم است. کلیه آموزشها به این دلیل است که اضلاع این مثلث را اجرایی کنیم؛ یعنی عدالت، معرفت و عمل سالم را سرلوحه زندگی خود قرار بدهیم. آقای مهندس سالهای سال است که برای جهانبینی کنگره تلاش میکنند و به این دلیل است که اعضای کنگره، جهانبینی را یاد بگیریم. پرونده اعتیاد که جدا است.
وقتی وارد کنگره میشویم، کنگره را خیلی زیبا میبینیم؛ حتی یک تازهوارد وقتی میبیند که اینجا همه چیز آرام است، همه آرامش دارند، اعضاء به یکدیگر محبت دارند و این امر به نظر من زیباترین معنی عدالت است؛ چون قوانین را اجرا میکنیم و هر چیزی را سر جای خود قرار میدهیم؛ پس هر شخص با آموزشهایی که دارد، باتمام جایگاههای که بیرون از کنگره دارد؛ برای مثال پزشک، نماینده مجلس است، هر شخصی که باشد؛ باید هر مقامی، هر جایگاهی که دارد را پشت درکنگره بگذارد، یعنی خالی وارد شود و آموزش بگیرد.
آموزشها شامل نوشتن سیدی، خدمت کردن است و این مسیر برای همه افراد است و موظف هستیم که به اجرا درآوریم. باید با ورود به کنگره؛ برای خود روشن کنیم که خواسته و هدف ما چه است و رهجویی موفق میشود که پرتلاش، فعال، فرمانبردار راهنما است؛ پس این امر میتواند فرد را به جایگاهای والا برساند، راهنما شود، خدمتگذار باشد؛ اما رهجویی دیگر نه، تلاشی ندارد، سیدی نمینویسد؛ پس نمیتوانیم بگوییم که این ناعدالتی کنگره است و خداوند انسان را آفریده، انتخاب و اختیار هم به او داده، ما هستیم که در کجا قرار بگیریم. اگر امروز حالمان خوب است، نشان دهنده این است که درست حرکت کردهایم؛ ولی اگر حالمان خراب است، نشان میدهد که من عدالت را برای خودم اجرا نکردهام و درست حرکت نکردهام.
در کنگره۶۰ همه آموزشها یکسان است، سیدی، کتاب، جزوهها و افراد بکسان آموزش گرفته و کاربردی میکنیم؛ ولی باز هم به خود من برمیگردد که در کدام جایگاه قرار بگیرم. این خواسته خود من است که جایگاه من را مشخص میکند و اگر به چیزی، نرسیدم نگویم بیعدالتی است و شروع به قضاوت کردن نکنم. خودم را با کسی مقایسه نکنم که چرا او به خواسته و هدف خود رسید، من نرسیدم؟ چرا او پیشرفت کرد، من نکردم؟ واین دیالوگها خیلی خطرناک هستند که من دائما با ذهن خود، با دیدگاه خود، شروع به قضاوت کردن میکنم و همیشه دیگران را مقصر میدانم، اگر خدا را مقصر بدانم، این از روی ناآگاهی من است، چرا که این خود من بودم که درست حرکت نکردم و افرادی که عدالت را رعایت نمیکنند، دچار بیماری میشوند.
من وقتی عدالت را رعایت نکنم، در وجود خود، جسم خود، نمیدانم باید کجا توقف کنم، کجا نکنم و اگر من پاکسازی را در وجودم انجام ندهم، تبديل به شخصی میشون که دائم مشکل دارد، در رنج، سختی و مشکلات است و برای تزکیه و پالایش خود؛ باید مثلث کنگره۶۰ را عملی کرده و زمانی به تزکیه و پالایش خواهم رسید که با هر خدمتی دردمان بگیرد و به نظر من لژیون سردار یک نوع پاکسازی است، شخصی سرداری واقعی است که دردش بگیرد از مادیات خود بگذرد؛ اینجاست که معنی وادی چهاردهم را میفهمیم و معنی بخشیدن را فرا میگیریم.
.jpg)
تایپیست: همسفر لاله رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون چهارم)
عکاس: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر فرنگیس (لژیون سوم)
ویراش و ارسال: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر اشرف (لژیون هشتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابنسینا
- تعداد بازدید از این مطلب :
70