همان طور که همه ما می دانیم مثلث کنگره۶۰ از سه ضلع عدالت، معرفت و عمل سالم تشکیل شده است و رأس مثلث، عدالت است، یعنی برای رسیدن به عدالت باید به معرفت دست پیدا کنیم و سپس عمل سالم انجام دهیم. دستور جلسه این هفته دارای دو بخش است. عدالت، آیا همه افراد در کنگره۶۰ با هم برابرند؟ ابتدا به معنای عدالت می پردازیم.
عدالت به معنای برابری است و در سی‌دی عدالت در کنگره۶۰ آقای مهندس فرمودند: ریشه عدالت از تعادل است و در کنگره۶۰ عدالت این‌گونه تعریف شده است. عدالت یعنی هر چیزی در جایگاه خودش قرار بگیرد و این همان معنی تعادل نیز می باشد. اما در مورد بخش دوم دستور جلسه، آیا همه افراد در کنگره۶۰ با هم برابرند؟
در ابتدا همه افرادی که وارد کنگره۶۰ می شوند از بدو ورود تا هر زمانی که بخواهند در کنگره بمانند از یک منبع آموزش می گیرند و پروتکل درمانی تمامی افراد چه با سواد چه بی سواد و فقیر و غنی و از هر دین و مذهبی که باشند، همه از یک پروتکل برای درمان استفاده می کنند. هیچ‌کس بر دیگری برتری ندارد و این آموزش‌ها مثل خورشیدی است که هم به گل می‌تابد و هم به خار می‌تابد و تنها چیزی که باعث می شود افراد در جایگاه‌های مختلف خدمتی قرار بگیرند، میزان خواست و تلاش آن‌ها است.
ممکن است یک سفر اولی در بدو ورود به کنگره۶۰ خودش را با یک سفر دومی مقایسه کند و وارد مسئله قیاس و سپس قضاوت شود و در ابتدا عدالت را آن چیزی می داند که به نفع خودش باشد و حتی بیرون از کنگره نیز هر شخصی معنای عدالت را همین می داند و آن چیزی که به ضررش باشد، بی عدالتی می‌خواند و در کنگره۶۰ آموختیم برای اینکه به درک عدالت برسیم و از این حواشی دور شویم.
لازم است ابتدا به معرفت برسیم و در نهایت داشتن معرفت ختم به عمل سالم خواهد شد. یک فرد کنگره‌ای در طول سفر با آموزش‌های جهان‌بینی که کسب می‌کند، معنای عدالت را یاد می‌گیرد و می‌داند که هر کس به اندازه تلاش خودش در جایگاهی قرار می‌گیرد. یاد می‌گیرند که جایگاه یک سفر اولی با یک سفر دومی متفاوت است و در کنگره۶۰ خدمت برای کسانی است که سفر اول خود را با موفقیت سپری کرده و به رهایی رسیده است و البته سفر اولی نیز با توجه به صلاح دید راهنمای خود در جایگاه خدمتی قرار می‌گیرد.
اگر کسی در کنگره خدمت می‌کند و حال خوب دریافت می‌کند، این حال خوب پاداش تلاش و خدمت او است و این عین عدالت است. در کنگره۶۰ یک راهنما در یک لژیون به همه رهجوهایی که در لژیون حضور دارند به طور یکسان آموزش می دهد و هیچ رهجویی بر دیگری برتری ندارد و اگر رهجویی از قوانین تبعیت نکند و فرمان بردار راهنمای خود نباشد، مسلماً از مسیر درمان دور خواهد شد و راهی که انتخاب می‌کند قطعا به بی‌راهه ختم خواهد شد.
این اتفاق نیز عین عدالت است، زیرا خودش این جایگاه را برای خود در نظر گرفته است و در واقع خودمان تعیین کننده عدالت هستیم. پس در کنگره۶۰ عدالت به این معنا نیست که همه افراد همه با هم برابرند، قطعاً کسی که خدمت می‌کند با کسی که خیانت می کند با هم برابر نیستند یا رهجویی که فرمان بردار است، خوب سفر می‌کند، دارو به موقع و به اندازه می‌خورد، سی‌دی می‌نویسد و بعد از ۱۰ الی ۱۱ ماه نیز به رهایی می رسد.
با رهجویی که نافرمانی می‌کند، سی‌دی نمی‌نویسد و به موقع و به اندازه دارو نمی‌خورد و بعد ۴ یا ۵ سال هنوز به رهایی نرسیده است، با هم برابر نیستند. در نهایت برای اینکه بتوانیم عدالت را برقرار کنیم باید به شناخت و آگاهی برسیم تا بتوانیم به تشخیص عمل سالم برسیم و اجرای عدالت کار بسیار سخت و پیچیده‌ای می‌باشد و اجرای عدالت امکان‌پذیر نمی‌باشد، مگر در صورتی که به دانایی و سپس دانایی مؤثر دست پیدا کنیم.
نویسنده و تایپ و ویرایش: راهنما همسفر زهرا (لژیون یازدهم)
همسفر سمیرا رابط خبری (لژیون یازدهم)
ارسال: همسفر فرنوش رهجوی راهنما همسفر مهین (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی حکیم هیدجی
- تعداد بازدید از این مطلب :
261