زمانی که واژه عدالت به گوش ما میرسد، شاید اولین چیزی که به ذهن ما بیاید این باشد که همه انسانها با هم برابر هستند و نباید بین آنها هیچ فرقی گذاشته شود؛ ولی عدالت معنای بسیار عمیقتری دارد که در ادامه متوجه آن میشویم.
مسافران خواستار رهایی از دام اعتیاد و همسفرانی که برای رهایی از افکار منفی و گرههای وجودی خود وارد کنگره60 میشوند و سفر درونی خود را آغاز میکنند در ابتدا با هم برابر هستند. آقای مهندس حسین دژاکام به تمام خدمتگزاران کنگره60 این اصل را آموزش دادهاند: «هر که در این سرا آید نانش دهید، از دین و ایمانش نپرسید.» ابتدا همه ما فقط با اسم کوچک وارد کنگره60 میشویم و بدون اینکه از ما سؤالی در مورد جایگاه، تحصیلات و سمتهایی که بیرون از کنگره60 داریم پرسیده شود، با آغوش باز ما را پذیرا میشوند.
خدمات برای همه اعضا کنگره60 یکسان است، همه روی یک نوع صندلی مینشینند، آموزشها و منابع برای همه به یک میزان است، هر فرد میتواند راهنما را با حس خود انتخاب کند و قانون و مقررات نیز برای همه به صورت یکسان اجرا میشود، پس همه اعضا در کنگره60 با هم برابر هستند؛ ولی در ادامه مسیر اشخاص با قدمهایی که برمیدارند و عملکردی که دارند، جایگاه واقعی خود را مشخص میکنند. بنابراین پاسخ این سؤال در ادامه تغییر میکند، شخصی که با ظرف ذهنی خالی، بدون منیت و خودپسندی و با این نیت وارد کنگره60 میشود که درس زندگی بیاموزد و تبدیل به انسان بهتری شود، از حاشیهها دور است، سر خود را از همان ابتدا با سر راهنما عوض میکند و به آموزشهای راهنما اعتماد میکند با شخصی که از همان اول کار، ساز مخالف میزند، قوانین را زیر پا میگذارد، به خدمتگزاران کنگره60 بیاحترامی میکند، نظم و انضباط ندارد و اصلاً این خواسته را ندارد که از عقاید اشتباه خود کوتاه بیاید و مسیر جدیدی را در کنگره۶۰ آغاز کند، تفاوت دارد. کاملاً مشخص است که این دو شخص با هم برابر نیستند و نمیتوانند از یک میزان احترام برخوردار باشند، چرا که اگر اینطور باشد دیگر عدالتی وجود ندارد.
سیستم خلقت تشکیلات بسیار دقیق و حساب شدهای است که عدالت در آن به درستترین شکل برای هر شخص اجرا میشود، پس این امکان وجود ندارد شخصی که تلاش میکند و برای رسیدن به خواستههای خود میجنگد با کسی که هیچ تلاشی نمیکند، فقط گوشهای ایستاده تا بقیه مشکلات او را حل کنند و دائم دیگران را مقصر اتفاقات زندگی خود میداند، یکی باشد. عدالت به این معنا نیست که همیشه همه افراد باید با هم برابر باشند، بلکه به این معنا است که هر کس در این جهان به اندازه تلاشی که میکند پاداش میگیرد.
یک رهجو در کنگره60 با رفتار و عملکرد خود میتواند به بالاترین جایگاه برسد، برعکس این قضیه نیز صادق است، میتواند با رفتار و عملکرد خود در نقطهای در سکون بماند و موجبات سقوط خود را فراهم کند. عدالت برای شخصی که در زندگی تلاش و تفکر میکند «رسیدن» است و برای شخصی که هیچ کوششی نمیکند «نرسیدن» است.
هر یک از ما انسانها در هر نقطهای از زندگی که امروز قرار گرفتهایم عین عدالت است، هر قدمی که در گذشته برداشتیم زندگی امروز ما را ساخته است و قدمهایی که امروز برمیداریم نیز آینده ما را خواهند ساخت. اگر قدمهای ما در صراطمستقیم باشند عدالت به درستی برای ما اجرا میشود که همان رسیدن به آرامش و رهایی از جهل است و اگر این گامها در مسیر اشتباه باشند قطعاً آیندهای پر از اضطراب، استرس و درد را برای ما به ارمغان خواهند آورد. به خداوند ایمان داشته باشیم و از او یاری بطلبیم که مسیر درست را به ما نشان دهد و به ما قدرتی عطا کند که بتوانیم در این مسیر قدمهای راسخ برداریم و از هیچ تلاشی فروگذار نکنیم.
منابع: کتاب عبور از منطقه ۶۰درجه زیر صفر و کتاب عشق، چهارده وادی برای رسیدن به خود
نویسنده: راهنما همسفر الهه (لژیون پانزدهم)
تایپ: رابط خبری همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون پانزدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سونا (لژیون شانزدهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی کاسپین قزوین
- تعداد بازدید از این مطلب :
159