جلسه دوم از دوره سوم جلسات لژیون سردار همسفران نمایندگی دامغان با استادی راهنما همسفرآرزو، نگهبانی همسفر نسیم و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «وادی پنجم (در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن، آن را کامل مینماید) و تأثیر آن روی من» در روز دوشنبه 30 تیر ۱۴۰۴ آغاز به کار نمود.
سخنان استاد:

سلام دوستان آرزو هستم یک همسفر.
از نگهبان جلسه تشکر میکنم که به من فرصت خدمت گذاری دادند تا در کنار شما آموزش بگیرم. در وادی پنجم میگوید: حرف زدن و فکر کردن کافیست، اینجا ادامه راه است حالا زمان حرکت است؛ راه رفتن را شروع کنید. موضوع جابجایی شعبه به مکان جدید و بزرگتر و مشارکت ما در این مسئله دقیقا مربوط به این دستور جلسه است. ما همیشه دوست داشتیم یک مکان بزرگی داشته باشیم؛ خدا را شکر حالا این فرصت پیش آمده است. درست است این ملک برای خود کنگره نیست؛ ولی بزرگی و موقعیت مکانی آن در شأن بچههای کنگره ۶۰ میباشد. تمام اعضای کنگره۶۰ جهت رشد به اینجا میآیند و خودشان را رها یافته معرفی میکنند.
در وادی پنجم سه قسمت دارد که به لژیون سردار ربط دارد. یکی از آن قسمتها پس انداز کردن است. جناب مهندس در رابطه با این قسمت همیشه میفرمایند: اگر حتی یک نان داشته باشم؛ نباید کل آن نان را بخورم. من نصف نان را برای فردا پسانداز میکنم؛ چون فردایی وجود دارد. ما باید در این مورد نیز تعادل داشته باشیم؛ فقط در امروز و یا گذشته زندگی نکنیم و به فکر آینده نیز باشیم.
قسمت دیگر از وادی پنجم قناعت است که به لژیون سردار مربوط است. زمانی من با خیلی از امکاناتی که موجود است میتوانم زندگیام را سپری کنیم؛ ولی برای چشم و هم چشمی به دنبال تعویض و تغییر هستم. این تفکر کمکی به ما نمیکند و جوابگوی نیاز درونی ما نمیشود. هر چه بدست بیاوریم ارضا نمیشویم و بدنبال موضوع دیگر میرویم. مکان و شعبه بزرگتر برای این است که تعداد بیشتری بتوانند عضو کنگره شوند و آموزش ببینند و رها شوند. هدف از این تغییر رسیدن به بار علمی است.
اگر من تا حالا فکر میکردم زمانش رسیده، وارد میدان شوم. زمانش است آموزشهایی که گرفتم را عملی کنم. آموزش گرفتم باید از خودم بگذرم، آموزش گرفتم صرفه جویی کنم، آموزش گرفتم قناعت و پسانداز کنم. حال باید تمام آموزشها را نشان دهم و به رخ بکشم. خیلی از ما خانهدار هستیم و استقلال مالی نداریم اما یاد گرفتهایم پسانداز کنیم و در این فرصتها برای بدست آوردن حال خوش مشارکت کنیم. مشارکت تک تک ما باارزش است. مهمترین اتفاق این است مشارکت کنیم. مبلغ در درجه بعد است اینکه ما در این مسئله شرکت داشتیم مهم است.
.jpeg)
تایپ:همسفر فاطمه رهجو راهنما همسفر مریم ( لژیون اول)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: راهنما همسفر آرزو ( لژیون دوم)
همسفران نمایندگی دامغان
- تعداد بازدید از این مطلب :
105