English Version
This Site Is Available In English

در کنار صبر باید تلاش و کوشش نیز داشته باشیم

در کنار صبر باید تلاش و کوشش نیز داشته باشیم

جلسه اول از دوره هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دامغان به استادی همسفر طاهره، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «وادی پنجم (در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن، آن را کامل می‌نماید) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۳۰ تیر ماه ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان طاهره هستم؛ یک همسفر.
از خانم فاطمه عزیز تشکر می‌کنم که به من فرصت دادند تا آموزش بگیرم و خدمت کنم.
وادی پنجم می‌گوید: "در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌کند." زمانی که من هنوز وارد کنگره نشده بودم، فکر می‌کردم تنها یک جهان وجود دارد که در حال زندگی در آن هستیم. هنگامی که آموزش‌های کنگره را یاد گرفتم، متوجه شدم که ما چندین جهان داریم. آقای مهندس چندین نمونه‌اش را بیان می‌کنند؛ اول جهان خاکی: که ما در حال زندگی در آن هستیم، دوم جهان خواب: هنگامی‌که می‌خوابیم در جهان خواب هستیم و مقداری از خواب‌ها را به یاد می‌آوریم و مقداری را اصلاً به یاد نمی‌آوریم. جهان سوم، جهان ذهن ماست؛ این جهان بسیار پیچیده و باارزش است و باید بتوانیم درک درستی از آن داشته باشیم.
جهان ذهنی شامل تمام ساختارهایی است که می‌خواهیم آن‌ها را به وجود بیاوریم. زمانی که وارد کنگره می‌شویم و سفر اولی هستیم؛ راهنما به ما می‌گوید، تصویر رهایی مسافر خود را در ذهنتان تصویرسازی کنید؛ ان‌شاءالله که به آن برسید.

وادی‌های اول تا چهارم از دانسته‌های ذهن من بود؛ اما وادی پنجم به من دستور می‌دهد که باید از جهان ذهن به جهان عملیاتی و عملی قدم بگذارم. یعنی چه؟ یعنی نقشه چیزهایی که در ذهن من به وجود آمده، به مرحله اجرایی برسانم. من می‌خواهم از تجربه خودم بگویم؛ زمانی که در نمایندگی سمنان حضور داشتم، همیشه جایگاه خدمتی را خیلی دوست داشتم. زمانی که از دامغان به سمت سمنان راهی می‌شدم، در ذهنم تصور می‌کردم، وقتی که رسیدم چه خدمتی را انجام دهم و زمانی هم که وارد سفر دوم شدم و راهنمایم به من گفتند شما می‌توانید خدمت‌های دیگری را هم بگیرید، من بسیار در ذهنم تصویرسازی کردم.
اگر بخواهم وارد مرحله اجرایی بشوم، با ترس، اضطراب و ناامیدی نمی‌توانم این کار را انجام دهم؛ بایستی تزکیه و پالایش در من ذره‌ذره اتفاق بیفتد. اگر بخواهیم از این تاریکی‌ها و ناامیدی‌ها بیرون بیاییم و به سمت آرامش، روشنایی و رهایی حرکت کنیم، باید هفت پله را اجرا کنیم. اولین پله، برگشت از ضدارزش‌ها است؛ یعنی دوری از کارهای اشتباه، مثل دروغ گفتن، دزدی‌کردن، مصرف مواد مخدر و... که باید آرام‌آرام و در طول زمان به اجرا دربیایند.

دوم، خودداری است: گاهی می‌خواهیم کاری را انجام بدهیم؛ اما هرچه فکر می‌کنیم که این کار درست است یا نه نمی‌توانیم متوجه بشویم؛ در کنگره این آموزش را گرفته‌ایم که در مواقع دودلی باید با راهنما مشورت کنیم، زیرا این راه را تجربه کردند و ما می‌توانیم از راهنمایی ایشان استفاده کنیم. پله سوم قناعت است که می‌گوید: چطور می‌شود از ساده‌ترین چیزها، بهترین‌ها را خلق کرد. جناب مهندس مثال زمین شور و آب تلخ را می‌زنند که چگونه می‌توانیم میوه‌های بسیار لذیذ به دست بیاوریم. در تمام سطوح زندگی باید از کمترین

امکانات، بهترین استفاده را ببریم و پایه‌های مالی خودمان را مستحکم کنیم.
اگر می‌خواهیم به فرزندان خودمان هم آموزش بدهیم باید بدانیم که آن‌ها به ما نگاه می‌کنند و همیشه عنوان شده که ما باید طوری زندگی کنیم که فرزندان ما هم الگو بگیرند. پله چهارم، صبر است. باز هم می‌توانیم از طبیعت الگو بگیریم، در کنار صبر باید تلاش و کوشش نیز داشته باشیم. اگر در زندگی ما یا زمانی که در کنگره هستیم به مشکل برخوردیم، باید صبر کنیم و بدانیم که اگر چیزی را از خدا خواسته‌ایم و به ما داده نشده است، حتماً صلاحی در آن بوده که ما از آن اطلاع نداریم؛ خداوند هرگز به ضرر ما کاری انجام نمی‌دهد.
پله پنجم، تجسس، قضاوت و غیبت است. این مطلب من را به یاد گذشته‌ها می‌اندازد. زمانی که با کنگره آشنا نشده بودم، این سه پارامتر را بسیار استفاده می‌کردم؛ اما بعد از آشنایی، این سه بسیار کم شدند و این موضوع باعث شد حال من خیلی خوب شود.

مرحله ششم، پس‌انداز است. من همیشه تصور می‌کردم پس‌انداز برای انسان‌های ثروتمند است و پس‌انداز هم نمی‌کردم؛ اما زمانی که در این وادی قرار گرفتم، با به اجرا در آوردن این وادی، توانستم ذره‌ذره پس‌انداز کنم و به همین شکل بتوانم در لژیون سردار عضو شوم. همچنین آقای مهندس بیان می‌کنند؛ اعضای کنگره ۶۰ همگی باید پس‌انداز داشته باشند؛ همین موضوع از اسراف جلوگیری می‌کند. پس‌انداز و قناعت را باید به فرزندان خودمان هم یاد بدهیم.
هفتم، وکیل، رضا و تسلیم است. من کوشش می‌کنم در تمام مراحل زندگی، خداوند را وکیل خودم قرار دهم و توکل کنم که سه مرحله دارد: زبان، دل و عمل. زمانی که صحبتی می‌کنیم باید با دل و عمل ما یکی باشد. از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید، از شما سپاسگزارم.

معرفی ورزشبان جدید و تجلیل از ورزشبان قبلی شطرنج:

تجلیل نگهبان صوتی دوره قبل و معرفی نگهبان صوتی جدید

مرزبان کشیک: همسفر مریم
تایپیست: همسفر ستاره رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون اول)
ویرایش: همسفر سکینه رهجوی راهنما همسفر مریم ( لژیون اول)                     
 عکاس و ارسال: راهنما همسفر آرزو (لژیون دوم)        
همسفران نمایندگی دامغان

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .