توبه به معنی برگشتن به مسیر درست است

مشارکت مکتوب جمعی از همسفران لژیون جونز پیرامون دستور جلسه هفته «وادی پنجم و تأثیر آن روی من»

مسافر اکرم

"در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید." در ابتدای صحبت لازم می‌دانم بگویم که تمام سی‌دی‌ها و وادی‌هایی که تا کنون کار کرده‌ایم، برای این هستند که بتوانیم آن‌ها را به‌تدریج در زندگی خود پیاده کنیم و با کمک آن‌ها راه‌حلی برای گره‌های درونی‌ خود پیدا کنیم. در وادی پنجم بیان می‌شود که اگرچه تفکر لازم است، اما کافی نیست؛ اگر تنها تفکر کنیم و وارد عمل نشویم، آن تفکر بی‌فایده خواهد بود. دانستن، بدون عمل ارزشی ندارد. وادی‌های اول تا چهارم به ما یاد دادند چگونه تفکر کنیم.

اکنون در وادی پنجم، نوبت آن است که آموخته‌ها و افکارمان را به مرحله عمل برسانیم. باید افکار و اندیشه‌های مثبت را به‌ کار بگیریم، مسیر درست را انتخاب کنیم و هیچ کاری را بدون فکر و تحقیق انجام ندهیم. قبل از هر اقدامی باید از درستی آن مطمئن باشیم، سپس با آرامش وارد عمل شویم. نباید با ترس، اضطراب، استرس یا ناامیدی کاری را آغاز کنیم؛ بلکه باید با تفکر سالم، گفتار و رفتار خود را اصلاح کنیم تا تزکیه و پالایش درونی در ما شکل بگیرد. برای این کار لازم است خصلت‌ها و رفتارهای ناپسند را از خود دور کنیم و قدم به قدم به‌ سوی اصلاح، تعادل و آرامش پیش برویم.

مسافر نفیسه

وادی پنجم؛ در جهان ما، تفکر قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن، آن را کامل می‌کند. در وادی‌های اول تا چهارم، بر تفکر تأکید شده بود؛ اینکه ساختارها با اندیشه به‌ وجود می‌آیند. اما در وادی پنجم، وارد مرحله‌ عمل می‌شویم. در این وادی گفته می‌شود؛ انسان‌هایی که روی زمین زندگی می‌کنند، در چند جهان دیگر نیز حضور دارند. جهان اول؛ دنیایی که در آن زندگی و حیات داریم. جهان دوم؛ دنیای خواب که در آن پنج حس بیرونی همراه با پنج حس باطنی فعال می‌شوند و توسط حس ششم درک می‌گردند. جهان سوم؛ دنیای ذهن که از اهمیت بالایی برخوردار است.

جهان ذهنی مانند پرتو لیزر عمل می‌کند. اگر ذهن دچار افسردگی یا افکار منفی باشد، این افکار شدت می‌یابند و ممکن است تا اوج بحران برسند. در این وادی تمرین می‌کنیم تا ساختارها و تفکرات ذهنی خود را از قوه به فعل درآوریم. یعنی فقط در مرحله‌ فکر باقی نمانیم؛ بلکه به مرحله‌ی عمل نیز برسیم. برای این کار باید از اضطراب عبور کرده و به آرامش دست پیدا کنیم. راه رسیدن به آرامش، پاک‌سازی و تزکیه است که شامل سه اصل مهمِ پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم است. همه‌ ما از دل طبیعت به‌ وجود آمده‌ایم و طبیعت بهترین الگوی ما است. برای رسیدن به تزکیه و پالایش درونی چند قدم اساسی داریم.

توبه و بازگشت؛ اولین قدم برای اصلاح خود، توبه است که به معنی برگشتن به مسیر درست است. خودداری که وقتی از کاری مطمئن نیستیم، باید از انجام آن خودداری کنیم. قناعت یعنی از کمترین امکانات، بیشترین بهره را ببریم. طبیعت بهترین نمونه‌ قناعت است؛ از خاک، آب شور و کود بهترین میوه‌ها را تولید می‌کند. صبر؛ مسیر زندگی پر از فراز و نشیب است. برای عبور از این مسیر، باید صبور بود. پس‌انداز؛ در کنار قناعت، پس‌انداز شکل می‌گیرد و ما را برای آینده آماده می‌کند. رضا و تسلیم؛ این مرحله، از سخت‌ترین مراحل است. پذیرش کامل آن‌چه هست، نه پایان راه بلکه آغاز سفری جدید است. در نهایت، در وادی پنجم باید ساختارهای فکری خود را به ساختارهای عملی تبدیل کنیم؛ یعنی از مرحله‌ فکر وارد مرحله‌ عمل شویم.

مسافر نسرین

وادی پنجم به من آموخت که تنها فکر کردن برای رسیدن به هدف کافی نیست؛ بلکه باید حتماً حرکت و تلاش هم در کنار آن باشد. تا زمانی که اقدام و حرکتی برای رسیدن به هدف خود انجام ندهیم، نمی‌توانیم به نتیجه دلخواه برسیم. این وادی، بر اهمیت تلاش، حرکت و انجام مسئولیت‌ها در کنار تفکر صحیح تأکید دارد. همچنین به ما می‌آموزد که چگونه از ضد ارزش‌ها دور شویم و به جای آن‌ها، صبر، قناعت، توکل، رضا و تسلیم را سرلوحه‌ زندگی خود قرار دهیم تا به اهدافمان نزدیک‌تر شویم. وادی پنجم به من راه درست زندگی کردن را نشان داد. من با کار کردن روی وادی‌ها و الگو گرفتن از آن‌ها، توانستم کم‌کم از تاریکی و ظلمت رها شوم، به سمت نور حرکت کنم، درست سفر کنم و به رهایی برسم. در کنار مسافرم، امروز زندگی خوبی دارم و از صمیم قلب از بنیان‌گذار کنگره۶۰ سپاسگزارم که این وادی‌ها را در مسیر ما قرار دادند تا بیاموزیم چگونه فرمان‌بردار باشیم و در کنگره خدمت کنیم.

مسافر زهرا

آقای مهندس در وادی پنجم چنین می‌فرمایند: پس از عبور از چهار وادی ابتدایی که شالوده‌ اصلی آن‌ها تفکر بود، در پایان وادی چهارم بر پذیرفتن مسئولیت اعمال خود تأکید می‌شود. این پذیرش، راه گریز را بر ما می‌بندد و ما را آماده‌ ورود به وادی پنجم می‌کند؛ جایی که دیگر واژه‌های "شو" و "شود" ممکن می‌گردند. از این وادی به بعد، باید وارد جهان عمل شویم. تفکر به‌ تنهایی کافی نیست؛ بلکه باید آن را با حرکت، تلاش و اقدام عملی همراه سازیم. ما در جهان ذهنی، تمرین لازم را برای زیستن در جهان خاکی انجام داده‌ایم، اکنون نوبت آن است که وارد فاز عملیاتی شویم؛ آن هم در بستری که از تزکیه و پالایش عبور کرده‌ایم و به پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم رسیده‌ایم. مراحل تبدیل تفکر به عمل در هفت گام در وادی پنجم بیان شده است.

گام اول توبه و بازگشت است. تا زمانی که درون خود را تسویه نکنیم، به رهایی نمی‌رسیم. مسیر حرکت از بازگشت به درون یعنی پذیرش اشتباهات و تصمیم برای جبران آن‌ها آغاز می‌شود. گام دوم خودداری است. در جایی که از درستی یا نادرستی کاری اطمینان نداریم، باید از انجام آن خودداری کنیم. خودداری نشانه‌ آگاهی، تعقل و آغاز قدرت تشخیص است. گام سوم قناعت؛ یعنی بتوانیم با کمترین امکانات، بیشترین بهره‌وری را داشته باشیم. طبیعت که مادر ما است، به ما می‌آموزد که در برابر آنچه دریافت می‌کنیم، چه چیزی پرداخت می‌کنیم. اگر می‌خواهیم به فرزندان‌مان خدمت کنیم، ابتدا باید رفتار، منش و کردار خود را اصلاح کنیم تا تربیتی صحیح شکل بگیرد.

گام چهارم صبر به معنی تحمل زمان همراه با تلاش و کوشش برای رسیدن به هدف است. هر چند ممکن است این مسیر دشوار، زمان‌بر و طاقت‌فرسا باشد، اما باید آن را بیاموزیم؛ زیرا بدون آن، پیروزی ممکن نخواهد بود. گام پنجم: پرهیز از تجسس، غیبت و قضاوت است. زمانی که در امور دیگران تجسس می‌کنیم، معمولاً آن را با ظاهر خیرخواهی توجیه می‌کنیم؛ اما پس از آن دچار قضاوت می‌شویم و حتی ممکن است حکم صادر کنیم. در ادامه وارد غیبت و سخن‌پراکنی می‌شویم و در نهایت دیوار مشکلات بر سر خود ما فرو می‌ریزد و باز دنبال مقصر می‌گردیم.

گام ششم پس‌انداز که ثمره‌ قناعت است؛ اما قناعتی که به پس‌انداز منجر نشود، بی‌ثمر است. چون مسیر زندگی، پر از فراز و نشیب، بیماری، جنگ و مشکلات پیش‌بینی نشده است. پس‌انداز حکمتی در خود دارد که تا زمانی که عمل نکنیم، آن را درک نمی‌کنیم. گام هفتم وکالت، رضا و تسلیم؛ این مرحله از همه سخت‌تر است؛ اما وقتی به آن برسیم، هیچ چیز برای ما سخت نخواهد بود؛ زیرا در این نقطه، تسلیم اراده خداوند می‌شویم و به آرامش عمیقی دست می‌یابیم. در نهایت، با طی کردن این هفت گام تازه وارد مرحله‌ عملی‌ کردن تفکر می‌شویم؛ یعنی عبور از جهان ذهنی و ورود به جهان عملیاتی؛ جایی که حرکت، تغییر، تجربه و ساختن آغاز می‌شود.

رابط خبری: همسفر مرضیه 
ویرایش و ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رضوی