قضاوت و جهالت

دهمین جلسه از دور چهارم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی بروجن ویژه مسافران و همسفران با استادی دستیار محترم دیده‌بان مسافر حمید و نگهبانی مسافر مصطفی و دبیری  مسافر سیامک با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» روز پنج‌شنبه ۱۹ تیر‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حمید هستم یک مسافر؛
در ابتدا تشکر می‌کنم از جناب آقای مهندس و خانواده گرامی‌شان که این بستر را برای ما فراهم کرده‌اند. همچنین از ایجنت نمایندگی بروجن و همچنین از مرزبانان و شما مسافران و همسفران گرامی تشکر می‌کنم که به بنده اجازه دادید در این جایگاه خدمت کنم و آموزش ببینم. دستور جلسه قضاوت و جهالت می‌باشد. به نظر بنده چیزی که بیشتر باعث می‌گردد افراد را از کنگره دور کند بحث قضاوت کردن می‌باشد و اکثر ما در موقعیتی قرار می‌گیریم که باعث می‌گردیم به مشکلات و مسائل دیگران بپردازیم و از خودمان دور شویم.
در اصل انسان قاضی آفریده شده است، یعنی اینکه انسان بر سر هر دو راهی باید قضاوت کند در جهت مسائل و مشکلات خودش که کجا بروم یا کجا نروم، کجا حرف بزنم و کجا حرف نزنم، و چه حرفی بزنم یا چه حرفی نزنم. این گونه مسائل که مربوط به زندگی خودم می‌باشد و قضاوت در مورد حل مسائل و مشکلات خودم هیچ مانعی ندارد. ولی متاسفانه قضاوت‌هایی هم که در مورد مسائل و مشکلات خودم بوده‌ است با خطا و مشکل مواجه شده است. چرا که اگر در مورد خودم درست قضاوت می‌کردم هرگز دچار اعتیاد نمی‌شدم و با حس منفی مواجه نمی‌شدم و باعث آسیب به خودم، خانواده‌ام و جامعه‌ام نمی‌شدم.
اکنون هم که با کنگره آشنا شده‌ام و جهان‌بینی را سرسری می‌گیرم، وقتی متوجه جایگاه و ارزش خودم نباشم باعث می‌شود که دیگران را قضاوت نمایم. استاد امین همیشه در سخنانشان می‌فرمایند که: ما جهان‌بینی را آموزش می‌گیریم که مطالب آن را بر روی خودمان اجرا نماییم و طرف دوربین قضاوتمان به سمت و سوی خودمان باشد نه دیگران. گاهی اوقات من فراموش می‌کنم که به چه دلیل به کنگره آمدم و در اصل من از تاریکی‌ها و مواد مخدر به کنگره پناه آوردم که خودم را درمان نمایم و امروز که این درمان اتفاق افتاده و کنگره فراتر از انتظارات من با تمام وجودش به من لطف نموده و در جامعه و مردم شخصیت و اعتباری کسب نموده‌ام، این موضوع را فراموش نموده‌ام و این فراموشی باعث می‌گردد که به قضاوت و تجسس دیگران بپردازم و از خودم دور شوم و این را باید بدانم  این قضاوت‌ها در مورد دیگران دوباره من را به عمق تاریکی‌ها فرو خواهد برد.
استاد امین باز در این زمینه می‌فرمایند: وقتی به قضاوت دیگران ‌بپردازی همانند این است که وارد جنگ در وجود خودت شده‌ای. یعنی اینکه تمام حس‌های انسان آلوده می‌گردد و در ادامه از کنگره و سی دی نوشتن و حتی از دوستانت و راهنما و تمام اعضا هیچ لذتی نمی‌بری و به خوب و بد دیگران می‌پردازی. به قول فرمایشات دیده‌بان محترم، جناب آقای منصوری که بارها فرموده‌اند: کنگره همیشه سفید مطلق نیست و اینکه من بخواهم همه جوانب را از دیدگاه خودم خط کشی شده تصور نمایم هرگز این امر اجرا شدنی نیست. و آیا خودم یک فردی بدون عیب و نقص در کنگره هستم یا نه؟
ما در کنگره آموزش می‌بینیم که سطح توقع و انتظارمان را از دیگران پایین بیاوریم و حتی در وادی چهارم به ما می‌گوید از خداوند هم نمی‌توان توقع و انتظار بی‌جا داشته باشیم. امیدوارم من هم صحبت‌هایم را بتوانم در زندگی خودم به اجرا درآورم و در راستای اهداف کنگره حرکت نمایم. مطلب دیگر اینکه یک سری از افراد بر حسب جایگاهشان و به جهت آموزش گرفتن من مسافر، باید قضاوت نمایند. مثل راهنما که من مسافر را به جهت تعالی و اهداف کنگره یاری می‌نماید. از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید متشکرم.

نگارنده: مسافر محمد لژیون چهارم
ویرایش و تنظیم: مسافر امین
ارسال: مرزبان خبری مسافر محمد
مسافران و همسفران نمایندگی بروجن