در کنگره60 از جهل به‌عنوان بزرگ‌ترین دشمن انسان نام برده می‌شود؛ زیرا هدف او بدخواهی انسان است و این کار را با بی‌خبر نگه‌داشتن او و دنیایی از حس‌ها و نیروهایی تخریبی از جنس تاریکی پدید می‌آورد. حس‌های بازدارنده و منفی از نوع و زیر مجموعه ترس، منیت و ناامیدی.
جهل رابطه مستقیم با هر عمل ضدارزشی دارد، به‌خصوص با قضاوت‌کردن فرد جاهل؛ به دلیل اینکه خود را عالم می‌پندارد به خود اجازه می‌دهد بر کرسی قضاوت جلوس کند و با دید بالانگرانه به قضاوت بنشیند؛ درصورتی‌که تمام قضاوت‌ها ساخته‌وپرداخته ذهن کوچک اوست و با غیبت‌کردن حکمی که صادر کرده را همگانی می‌کند.
جهل، بزرگ‌ترین مخلوق خدا را سالیان بی‌شماری در خود اسیر می‌کند و او را گاهی از حیوانی پست‌تر و از پر کاهی شکننده‌تر می‌کند. انسان برای به‌دست‌آوردن عظمت دوباره خود به فرمایش استاد سیلور لازم است صافی سیاه را که تاروپودهای او را به نادرستی به هم پیوند داده‌اند بزداید؛ یعنی راه نفوذ اهریمن بر افکار و اندیشه‌اش را سد کند.
بزرگ‌ترین سپر در برابر این لشکر عظیم و مقتدر، دانایی انسان است، به‌خصوص دانایی مؤثر. هر چقدر جهل انسان بیشتر باشد ادعای او در دانا بودن بیشتر است و خود را بی‌نیاز از آموزش صحیح می‌داند. فردی که دانا باشد این ادعا را ندارد و بالعکس می‌داند که هیچ نمی‌داند؛ زیرا دامنه خلق پروردگار به‌قدری عظیم و وسیع است که زمین و انسان در برابر این مخلوقات بسان یک دانه شن در کویر است؛ ولی فرد نادان و جاهل، دنیای بسیار کوچکی برای خود ساخته، تمام هستی و منطق را همان دنیای پوشالی و ساختگی خود می‌داند و هیچ‌چیز را خارج از دنیای خود نمی‌پذیرد و تمام هستی را از آن زاویه می‌بیند.
به فرمایش استاد سردار: «انسان گاهی مانند پرنده‌ای بر یک کشتی سوار است و دنیا را از همین روزنه می‌بیند و گاهی با یک بلم کوچک تا بیکران می‌رود و می‌اندیشد که حتی بلم را به پرواز در آورد و زمانی در جایی می‌ماند و به علت و معلوم آن فکر نمی‌کند.»
وقتی دنیای درونت بر تو منعکس شود، عالم دیگری نخواهی دید؛ پس هر چقدر انسان دید درستی نسبت به خود داشته باشد به‌تبع آن دید او به جهان بیرون کامل و جامع‌تر است. دنیای بیرون انسان ساخت خود اوست؛ پس باید با تمام وجود آموزش بگیرم و فراگرفتن دانش جهان‌بینی را در اولویت قرار دهم تا انسانی به‌دوراز جهل باشم و دنیای بیرون را هم زیبا و در آرامش برای خود و دیگران رقم بزنم.
باید بدانم جهان بیرون جهانی است که مسائل مادی و معنوی در آن 2 روی یک سکه هستند و برای به دست آوردن هر دوی آن‌ها تلاش و کوشش کنم، تک بعدی نباشم و برای درست پس دادن درس‌هایم در هر 2 زمینه خدمتگزار مخلوقش باشم. ببخشم از آنچه بر من بخشیده‌اند و زکات حال خوش و مالم را با خدمت مالی و معنوی بپردازم. نگذارم شیطان از بزرگ‌ترین وابستگی من برای شکستم استفاده کند؛ زیرا اگر مسائل مادی بر من سوار باشد من قطعاً شکست خواهم خورد و در پس بخشش مادی صور پنهان من به رشد و تعالی می‌رسد. در پایان آروزمندم که بدانیم هیچ نمی‌دانیم و در این راه محکم و استوار قدم برداریم تا با نور آشنا شویم.
نویسنده: همسفر بهار رهجوی راهنما همسفر خندان (دنور)
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر خندان (عضو لژیون سردار)
ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر خندان (عضو لژیون سردار) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی لویی پاستور
- تعداد بازدید از این مطلب :
39