قضاوت به‌خاطر جهل و نداشتن دانایی است

سلام دوستان گلناز هستم‌ یک همسفر

دستور جلسه این هفته: «قضاوت و جهالت» است. من قبل از کنگره، معنی قضاوت را طور دیگری  برداشت می‌کردم، فکر می‌کردم قضاوت فقط این است که قاضی در مورد پرونده‌ای حکم می‌دهد؛ ولی با ورودم به کنگره فهمیدم که من هم در طول روز قضاوت‌هایی را ناخواسته و از روی جهالت و نداشتن دانایی انجام می‌دادم.

فهمیدم اگر دانایی داشته باشم، اصلاً نباید کاری به کار دیگران داشته باشم، نباید تجسس کنم تا به قضاوت برسم. یاد گرفتم که باید تمرکزم روی رفتارهای خودم باشد و به قول کنگره‌ای‌ها، دوربینم را روی خودم برگردانم، خودم را با خودم قضاوت کنم تا بتوانم عیب‌های خودم را پیدا کنم، روی آن‌ها تمرکز کنم و آموزش بگیرم تا بتوانم آن‌ها را حل کنم. قضاوت کردن در مورد کسی یا چیزی خیلی سخت است.

کسی می‌تواند قضاوت کند که تخصص، علم و دانش لازم را داشته باشد و سال‌ها در این رشته درس خوانده باشد و در مورد موضوعی که می‌خواهد قضاوت کند؛ باید مدرک جمع‌آوری کند و از چند نفر که در این حوزه تخصص دارند کمک بگیرد، اما باز هم ممکن است درست قضاوت نکند. ما از صبح تا شب، بدون اطلاع از اصل ماجرا و فقط بر اساس ظاهر، در مورد دیگران قضاوت می‌کنیم و این‌ها به خاطر جهل و نداشتن دانایی است.

امیدوارم همه ما به مرحله‌ای برسیم که هیچ کسی را بر اساس دیده‌ها و شنیده‌ها قضاوت نکنیم. قبل از اینکه درباره راه رفتن کسی قضاوت کنیم، ابتدا کمی با کفش‌های او راه برویم. ممنون و سپاسگزارم از جناب مهندس و خانواده محترمشان که ما را از جهالتمان که بزرگ‌ترین دشمن خودمان است، نجات می‌دهند و همچنین از راهنماها که این آموزش‌ها را به ما می‌دهند. خدایا برای انجام این عمل عظیم، شکر شکر شکر.

نویسنده: همسفر گلناز رهجوی راهنما همسفر خدیجه (لژیون دوازدهم)
رابط خبری: همسفر ناهید رهجوی راهنما همسفر خدیجه (لژیون دوازدهم)
ارسال: همسفر‌ فاطمه رهجوی راهنما همسفر‌ لیلا (لژیون هفدهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی حر