من از همان اول که با کتاب 60 آشنا شدم تصویر آن ماشین قرمزرنگ در یخبندان توجه من را جلب کرد، متوجه شدم که درمان اعتیاد بسیار کار حساسی است. اتومبیل من باید بسیار بااحتیاط حرکت نماید که حتی ارتعاشی در قندیل‌ها پدید نیاورد، ارتعاش اتومبیل، درحرکت آرام و صحیح قندیل‌های ارتفاعات را به حرکت درنمی‌آورد تا سبب پایین آمدن بشود.
در حقیقت، حل صورت‌مسئله‌ی اعتیاد در اینجا کاملاً مشخص می‌شود. باید به‌گونه‌ای خاص حرکت نماییم. اگر به حرکت خود سرعت بدهیم به اعماق دره، سقوط خواهیم نمود؛ چون جاده لغزنده است و پرتگاه عمیق در چندم‌تری ماست. در جسم انسان هم، همین مثال، دقیقاً قابل‌مقایسه و اجراست. تمام ذرات وجود ما به مواد مخدر آلوده‌شده‌اند و هزاران سیستمی که تولیدکننده‌ی انواع مواد شیمیایی و یا سایر مواد هستند در اثر استفاده‌ی مداوم از مواد مخدر از چرخه‌ی حیات جسم ما خارج‌شده‌اند؛ زیرا ما همان موادی را که در بدن ساخته می‌شده است از طریق مواد مخدر،وارد بدن خودکرده‌ایم، به همین دلیل حرکت باید بسیار آرام باشد و به جسم خود و سلول‌ها زمان لازم را بدهیم تا به‌آرامی و اندک‌اندک خود را ترمیم نمایند و سیستم‌هایی که از چرخه‌ی حیات جسم خارج‌شده‌اند دوباره بازسازی شوند و به چرخه‌ی حیات خود بازگردند. برای همین، حرکت برای درمان اعتیاد به حرکت در یخبندان، آن‌هم در دمای ۶۰درجه زیر صفر در منطقه‌ای کوهستانی تشبیه شده است و اما این تصویر بایستی در ذهن انسان باشد تا دست به حرکت‌های سریع نزند. بنابراین بایستی با کندی حرکت کنیم و زمان لازم را به سیستم‌های جسم بدهیم تا فرصت ترمیم و بازسازیِ خود را داشته باشند و مطمئن باشید فعلاً هیچ راهی وجود ندارد.
دلنوشته: همسفر اسد
ویراستاری: هسمفر احسان
سایت همسفران آقا نمایندگی شادآباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
26