جلسه پنجم از دوره هفدهم سری کارگاههای آموزشی خصوصی مسافران کنگره 60 نمایندگی بیهقی سبزوار روزهای سهشنبه؛ با استادی مسافر عبدالله؛ نگهبانی مسافر روحالله و دبیری مسافر مجتبی؛ با دستور جلسه «وادی چهارم و تأثیر آن روی من» در تاریخ 3 تیرماه 1404 ساعت 17 آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان عبدالله هستم یک مسافر، دستور جلسه امروز وادی چهارم با عنوان در مسائل حیاتی مسئولیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خویشتن. در جهان خلقت و هستی مسئولیتها برای تمام افراد دوطرفه هست اگر مسئولیتها یکطرفه باشد ساختاری شکل نمیگیرد. مسئولیت پدر در قبال فرزندان و خانواده، مسئولیت فرزندان و خانواده در قبال پدر مسئولیت معلم در قبال شاگرد و مسئولیت شاگرد در قبال معلم. در کنگره 60 مسئولیت رهجو و راهنما هم دوطرفه هست راهنما برای رهجو وقت میگذارد به رهجو آموزش میدهد خدمت میکند راهکار ارائه میدهد و طبق پروتکل به رهجو برنامه مصرف دارو میدهد رهجو متعاقباً باید نسبت به خدمتی که به او داده میشود مسئولیت خودش را بپذیرد و آموزش بگیرد تابهحال خوش و رهایی برسد. خداوند در قبال انسان مسئولیت دارد چون انسان مخلوق خداوند هست خالق نسبت به مخلوقش مسئولیت دارد و همینطور مخلوق نسبت به خالقش مسئولیت دارد. خداوند به نحو احسن مسئولیت خودش را به انجام رسانده است.

هستی و جهان خلقت، حیات، زمین و بستر مناسب در اختیار انسان قرار داده تا بتواند زندگی و امرارمعاش کند و از کلیه امکانات هستی بهرهمند شود، ولی مسئولیت انسان در قبال خداوند چه میشود؟ آیا انسان مسئولیت خودش را به نحو احسن انجام میدهد یا اینکه تمام مسئولیت کار خودش را به خداوند واگذار میکند. جناب مهندس در این وادی این گریزگاه را بسته است تا ما مسئولیت حیات خود را خود بپذیریم و سعی تلاش و کوشش لازم برای رسیدن به اهداف خودمان را انجام بدهیم و مطمئن باشیم که قدرت مطلق یا خداوند ما را یاری خواهند نمود. قدرت مطلق پس از خلق انسان او را بر سر یک دوراهی قرار داد و به انسان اختیار داد هر راهی را که میخواهد انتخاب کند. یک راه راستین و دیگری راه زشتی و پلیدی و هر دو مسیر را علامتگذاری و پایان هر راه را مشخص نمود برای اینکه بتوانیم انسان را بشناسیم. حال نفس و مراحل تکامل آن را بررسی میکنیم، انسان دارای سه مرحله نفس هست. اولین مرحله، نفس اماره که آخرین مرحله تکامل نفس در حیوان و ابتدای مرحله تکامل نفس در انسان هست که این نفس، نفس حیوانی هست که باید از آن عبور کرد و با آموزش و آگاهی به نفس لوامه برسیم یعنی نفس سرزنش کننده که اگر کار خطایی انجام بدهیم پشیمان میشویم. در مرحله آخر تکامل نفس، نفس مطمئنه هست یعنی قابل اطمینان که انسان هیچ کار غیرمعقول و غیرمنطقی انجام نمیدهد و کمتر نفراتی هستند که به نفس مطمئنه میرسند. وارد شدن به نفس مطمئنه و در آن زیستن از ارزش بالایی برخوردار هست یعنی رسیدن به بهشت خاص خداوند.
عکاس: مسافر حسین از لژیون یازدهم با راهنمایی مسافر محمدرضا
تایپ: مسافر علیاکبر از لژیون نهم با راهنمایی مسافر علی
تنظیم: سایت بیهقی سبزوار
- تعداد بازدید از این مطلب :
49