وادی چهارم ما را وادار به حرکت کردن می‌کند

جلسه اول از دور هفتم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی الوند با استادی راهنما تازه واردین مسافر محمدرضا، نگهبانی مسافر حمید و دبیری مسافر علی با دستور جلسه "وادی چهارم و تأثیر آن روی من "روز پنجشنبه مورخه 5 مردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.

سخنان استاد:

از نگهبان محترم جلسه کمال تشکر رادارم که این فرصت را در اختیار من قراردادند تا در این جایگاه خدمت کرده و آموزش بگیرم. قبل از همه‌چیز از گروه مرزبانی و ایجنت محترم جهت بازسازی مجدد شعبه الوند تشکر می‌کنم.
دستور جلسه امروز در رابطه با وادی چهارم که همان در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن می‌باشد. ما تا وادی سوم در مورد تفکر و نحوه تفکر کردن صحبت می‌کنیم و نکته‌ای که هست که اگر چنانچه من مسئولیت خودم را نسبت به دیگران بر عهده بگیرم یعنی از دیگران توقعی نداشته باشم چون‌که تعریف خداوند برای من مشخص نیست و درک درستی از آن ندارم لذا بازهم فکر می‌کنم که در آنجا بایستی امورات زندگی‌ام را به خداوند بسپارم، اما این وادی به من می‌گوید آری خداوند راه را جلوی پای ما گذاشته است و قوانین زندگی را مشخص کرده است که در صورت پیروی کردن سرانجام خوب و در صورت عدم پیروی از آن سرانجام خوبی نخواهیم داشت و این به آن معنی نیست که خداوند جای من کارهای من را انجام بدهد و این نکته مهمی می‌باشد که همه انسان‌ها در زندگی بایستی به آن توجه کنند.

برای مثال زمانی که ما در زندگی و مسائل حیاتی امتحان خود را داده‌ایم لذا بایستی منتظر جواب آن باشیم و این جواب قابل‌تغییر نیست و نمی‌توانیم از زیر بار آن شانه خالی کنیم. خداوند راه ارزش‌ها و ضد ارزش‌ها را به همراه قوانین آن مشخص کرده و در ادامه ما باید در ابتدا قدرت مطلق یعنی همان خداوند و خودمان را بشناسیم و نبایستی در مسائل زندگی خودمان همه تقصیرها را بر گردن خداوند یا شانس و تقدیر بیندازیم. وادی چهارم ما را وادار به حرکت کردن می‌کند و این ناشی از شناخت خودمان نسبت به صور پنهان و آشکارمان می‌باشد که مهندس دژاکام به‌طور مفصل به آن اشاره‌کرده‌اند؛ که ما باید پی ببریم در درون خودمان چه نیروهای وجود دارد و اگر به آن‌ها قدرت بدهیم خواهیم دید که چه اتفاقات شگرفی خواهد شد. در ادامه در شناخت خود انسان نفس تعریف می‌گردد به همراه مراتب آن‌که شامل نفس اماره، لوامه و مطمئنه می‌باشد که در ابتدا و با ناآگاهی در نفس اماره قرار دارد و پس‌ازآن باکمی آگاهی وارد نفس لوامه می‌شود که در آن متوجه اشتباهات خود می‌شویم و در آخر که انشا الله همه ما وارد نفس مطمئنه گردیم که سرشار از آگاهی و دانایی هست که فرمان فکر و عقل با خواسته‌های معقول می‌باشد.امیدوارم که همه ما مرز بین بندگی و خداوندی را بدانیم تا بتوانیم در راستای زندگی از خداوند بزرگ افکار و اندیشه مثبت را دریافت نمائیم.

مرزبان کشیک: مسافر حسین
تایپ و تنظیم: مسافر یاسر