گروه خانواده- مقدمه حرکت در جهت ارزش‌ها، شناخت خود است

جلسه سیزدهم از دوره اول کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی سیرجان به استادی همسفر فرشته، نگهبانی همسفر آرزو و دبیری راهنما همسفر اسماء با دستور جلسه «وادی چهارم (در مسائل حیاتی؛ به خداوند سپردن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن.) و تأثیر آن روی من» روز دوشنبه ۲ تیرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

در ابتدا از آقای مهندس و خانواده محترمشان، راهنمایم و همه خدمتگزاران کنگره۶۰ کمال تشکر و قدردانی را دارم، همچنین از نگهبان جلسه همسفر آرزو ممنونم که فرصت آموزش را در اختیار من قرار دادند. رهایی مسافران را خدمت همه شما، راهنمایان ایشان و به همسفرانشان تبریک عرض می‌کنم. وادی‌ها مثل یک ستون هستند که زیربنای جهان‌بینی ما را تشکیل داده و راه‌ و روش درست زندگی‌ کردن را به ما می‌آموزند، همان‌طورکه می‌دانیم وادی اول تفکر و درست فکر کردن را به ما آموزش داد و نقشهٔ راه را برای ما مشخص کرد، وادی دوم وادی رحمت و امید است و ناامیدی را که یکی از خطرناک‌ترین نیروهای بازدارنده است را از بین می‌برد، وادی سوم خیالمان را راحت می‌کند که هیچ‌کس به‌ اندازه خودمان به فکر خودمان نیست؛ پس نباید منتظر کمک دیگران باشیم.

وقتی در حل مسائل درمانده می‌شویم ناخودآگاه به سمت خدا می‌رویم و با خود می‌گوییم هیچ‌کس به فکر ما نیست و کسی نمی‌تواند به ما کمک کند؛ پس خداوند خودش به ما کمک کرده و مشکلات ما را حل می‌کند، در اینجا با وادی چهارم روبه‌رو می‌شویم که می‌گوید: «در مسائل حیاتی؛ به خداوند مسئولیت دادن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن.» در این وادی مسائل حیاتی؛ یعنی تمام موضوعاتی که باعث رشد و بالندگی انسان می‌شود چه از نظر مادی و چه از نظر معنوی. سلب مسئولیت از خویشتن؛ یعنی مسئولیت‌پذیر نبودن، اینکه انسان وظایف خود را نشناسد یا نسبت به انجام آن‌ها بی‌توجه باشد. این وادی دقیقاً مرز بین مسئولیت ما و مسئولیت خداوند را مشخص می‌کند و می‌خواهد وظایفمان را به ما بشناساند تا بدانیم چه وظایفی داریم و اگر به دلیل جهل و نادانی و خارج‌ شدن از صراط مستقیم گرفتاری‌ و مشکلاتی برای ما به وجود می‌آید، این ما هستیم که مسئول اصلاح آنها هستیم، نه خداوند؛ چراکه هر کس خودش مسئول به‌وجود آمدن مشکلاتش است؛ پس باید با تمام توان تلاش کند تا به تعادل برسد.

لازمه رسیدن به تعادل فرمان‌برداری است و این را باید بدانیم که دست‌های آسمانی فقط القاء افکار را انجام می‌دهند و بقیه کارها و مسئولیت‌ها بر عهده خود ما است، دعا، راز و نیاز موقعی می‌تواند اثرگذار باشد که ما در مسیر ارزش‌ها یا صراط مستقیم باشیم، از فرمان خدا پیروی کنیم و بار مسئولیت زندگی خود را بپذیریم، به‌همین‌دلیل گفته شده از تو حرکت، از خداوند برکت. در این وادی ما به شناخت خویش خویشتن می‌پردازیم و درمی‌یابیم که خویش خویشتن لایه‌لایه است و هر لایه را که برداریم، لایه دیگری در زیر قرار دارد. در وادی چهارم آمده انسان مجموعه‌ای از صور آشکار و پنهان است، نفس یکی از اجزاء صور پنهان انسان است، نفس تعیین موجودیت می‌کند، چه در ظاهر و چه در باطن و نشانهٔ آن این است که خواسته دارد که این خواسته می‌تواند معقول باشد یا غیرمعقول. انسان باید بداند که اعمال و رفتار دیروز او تقدیر امروزش را رقم می‌زند و با تغییر تفکرات و اعمال امروز خود تقدیر فردای خود را رقم خواهد زد.

عمل به وادی چهارم؛ یعنی باید وظایف خود را بشناسم و به‌درستی انجام دهم، کاری به کار کسی نداشته باشم، وظایف دیگران را به آن‌ها گوشزد نکنم (مگر اینکه مسئولیتی داشته باشم) و روی خطاها و اشتباهات خود تمرکز کنم؛ چون دنبال خویش خویشتن می‌گردم و تا خودم را پیدا نکنم نمی‌توانم به دیگران کمک کنم. مقدمه حرکت در جهت ارزش‌ها، شناخت خود است، زمانی که بتوانیم از دروازه خود عبور کنیم می‌توانیم خدا را بشناسیم. مهم‌ترین مسئولیت‌ها، تغییر نگاه و تفکر خودمان است و اینکه ما فقط مسئول رفتار، اعمال و اندیشه خود باشیم. گفته‌های ما گاهی بعضی‌ها را به بدبختی می‌رساند و بعضی را به خوشبختی؛ پس باید مسئول حرف‌زدنمان باشیم، باید هر روز آگاهی خودمان را نسبت به مسئولیت‌هایی که داریم، بالاتر ببریم که با آموزش گرفتن میسر است. خدا را شکر بستر آن در جلسات فراهم شده، هر هفته‌ای که در مدار آموزش نباشیم، هفته آینده نمی‌توانیم مسائل خود را حل کنیم و هر چقدر دوربین روی خودمان باشد بهتر خود و مسئولیت‌هایمان را می‌شناسیم و هر لحظه دوربین روی دیگران رفت به همان اندازه از خود غافل می‌شویم.

تایپ: همسفر صدیقه رهجوی راهنما همسفر وجیهه (لژیون دوم)
عکاس: همسفر محبوبه رهجوی راهنما همسفر اسماء (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر اسماء (لژیون اول)
همسفران نمایندگی سیرجان