از ما حرکت از خداوند برکت

جلسه یازدهم از دور پنجاه‌ودوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی سمنان با استادی همسفر آمنه، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر مریم با دستور‌جلسه «وادی چهارم (در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن) و تأثیر آن روی من» در روز دوشنبه ۲تیر ماه ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن است. برخی از ما انسان‌ها برای خود گریز‌گاهی درست کرده‌ایم تا برای مشکلات خودمان راه فراری پیدا کنیم. راه فرار این است که ما به صورت حق‌به‌جانب همه مشکلات خودمان را به خدا واگذار می‌کنیم.

ما خداوند را قدرت مطلق می‌دانیم و انتظارمان این است که او می‌تواند تمام مشکلات ما را حل کند و این از تنبلی و بی‌مسئولیتی خودمان است که در گوشه‌ای می‌نشینیم و از خداوند می‌خواهیم که مشکلات‌مان را حل کند. برخی از افراد حتی به‌ وجود خداوند اعتقاد هم ندارند؛ پس چطور مسئولیت را به خدا واگذار می‌کنند؛ پس باید خودشان مشکلات‌شان را حل کنند.

برخی از افراد به شانس اعتقاد دارند که روی شانس هم نمی‌توان حساب باز کرد. ما باید با وجود خودمان ، آموزش‌هایمان ، افکار و تلاش و کوشش خودمان بتوانیم مشکلات را حل کنیم. اگر به شانس اعتقاد داشتیم نباید مصرف‌کننده می‌شدیم و وقتی مصرف‌کننده شدیم؛ یعنی همه مسئولیت‌ها خودمان و مشکلات‌مان را به خداوند واگذار کردیم.

اگر مسئولیت‌ خود را درست انجام دهیم آن‌وقت می‌توانیم روی کمک خداوند و دیگران حساب باز کنیم و آن‌گاه دست‌های آسمانی انتقال افکار را انجام می‌دهند و بقیه کار‌ها با خودمان است. گاهی اوقات ما از خداوند انتظارات غیر‌منطقی داریم؛ مثلاً نماز می‌خوانیم و از خداوند می‌خواهیم که مشکلات‌مان را حل کند. من خودم همین‌طور بودم وقتی به زیارت‌گاهی می‌رفتم حتماً باید جواب خود را از نماز و عبادتم می‌گرفتم؛ مثل کسی‌که سرکار می‌رود و توقع دست‌مزد داشتم. با خود می‌گفتم راز ونیاز من چه شد و چرا جوابی نگرفتم و خداوند برای من کاری نکرد و مشکل خود را نمی‌پذیرفتم و مسئولیتم بر عهده دیگران بود.

وقتی کار‌های‌مان را خودمان انجام دهیم نیرو‌های ما‌فوق و قدرت‌ مطلق هم می‌توانند به ما کمک کنند. انسان‌ بر‌اساس خصوصیات‌ به دو دسته تقسیم می‌شود: صور آشکار، صور پنهان. صور آشکار شامل چیز‌هایی هست که با چشم دیده می‌شود؛ مثل دست، پا، قلب، کلیه… . ما هنوز صور آشکار خود را کامل نمی‌شناسیم.

وقتی ما به صور پنهان خود پی ببریم تازه متوجه می‌شویم که باید مسئولیت کار خودمان را بر عهده بگیریم. صور پنهان شامل: ذهن، عقل، نفس، حس… می‌باشد. یکی از اجزای صور پنهان نفس است. نفس چیزی است که در ظاهر و باطن تعیین موجودیت می‌کند و دارای خواسته‌های معقول و نا‌معقول است. ما می‌توانیم با تربیت صحیح نفس خواسته‌های معقول داشته باشیم. نفس به سه دسته تقسیم می‌شود: نفس امّاره، نفس لوّامه، نفس مطمئنه.

همه ما قبل از حضور در کنگره، دارای نفس امّاره بودیم و در تاریکی عمیقی فرو رفته بودیم. آرام‌آرام با رسیدن به آگاهی و دانایی به کنگره آمدیم و با آموزش‌های کنگره وارد مرحله نفس لوامّه شدیم. نفس لوّامه؛ همان نفس سرزنش‌کننده است که اگر ما کاری را اشتباه انجام دهیم ما را سرزنش می‌کند و ما اشتباه خود را می‌پذیریم. در این مرحله، عذاب وجدان به ما اجازه هر کاری را به ما نمی‌دهد.

وقتی از این دو مرحله عبور کنیم به نفس مطمئنه می‌رسیم. با تزکیه، پالایش و دوری از ضد ارزش‌ها وارد نفس مطمئنه می‌‌شویم. ما با ورود به کنگره و آموزش دیدن خود را تزکیه و پالایش می‌کنیم تا بتوانیم به نفس مطمئنه برسیم. کسی که وارد مرحله نفس مطمئنه شود جایگاهش از فرشتگان نیز بالاتر است و به عقل و دانایی کامل رسیده است.

ما باید برای رسیدن به هدف‌مان تلاش و کوشش کنیم و مسئولیت زندگی و مشکلات‌مان را بپذیریم. به قول آقای مهندس خدایی هست و وقتی ما تلاش کنیم بقیه کارها را خودش درست می‌کند. وقتی تلاش باشد دست‌های آسمانی کمک‌مان می‌کنند. وعده خدا هیچ‌وقت دروغ نیست. از ما حرکت از خداوند برکت.

مرزبان کشیک: همسفر نازنین
رابط خبری: همسفر نازنین مرزبان خبری
عکاس خبری: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر حلیمه (لژیون سوم)
تایپ و ویرایش: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر نرجس (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر طیبه رهجوی راهنما همسفر حلیمه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سمنان