پذیرش مسئولیت در پرتو کسب دانایی است

جلسه دوم از دوره بیست و نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی عطار نیشابوری به استادی همسفر زهرا، نگهبانی همسفر سمیه و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه «وادی چهارم (در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن) و تأثیر آن بر روی من» در روز دوشنبه 2 تیرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

از نگهبان جلسه و راهنمای خودم همسفر صفیه که به من اجازه خدمت دادند، تشکر می‌کنم. دستور جلسه در‌ مورد وادی چهارم است که می‌گوید: «در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن، یعنی سلب مسئولیت از خویش». ما در این وادی سعی می‌کنیم مرز بین مسئولیت‌هايي را که بر گردن ماست مشخص کنیم. ما در هستی هیچ‌چیزی نداریم که مسئولیت آن‌یک طرفه باشد. همه مسئولیت‌ها دوطرفه هستند؛ حتی در گیاهان و جامدات این مسئولیت دوطرفه است.

برای مثال: یک پدر مسئولیتی نسبت به فرزندان خود دارد و در مقابل، فرزند هم مسئولیت‌هایی نسبت به پدر دارد. مسئولیت راهنما به رهجو، مسئولیت معلم به دانش‌آموز، ما در مقابل فرزندان مسئولیتی داریم و در برابر خداوند نیز مسئولیت‌هایی داریم. خداوند می‌گوید: وقتی انسان را خلق کردم، مسئولیت او را پذیرفتم و برای او آب و غذا را مهیا کردم. ما ممکن است، این کار یا این مسئولیت را نپذیریم و ناسپاس باشیم و یک‌ راه گریزی پیدا کنیم که این مسئولیت‌ها را نپذیریم. به‌طور مثال یک رهجو یا یک دانش‌آموز برای اینکه تکالیف خود را انجام ندهد، بهانه‌های مختلفی می‌آورد. انسان‌ها اصولاً دوست دارند تقصیر و اشتباه خود را گردن دیگران بیندازند و خودشان را بی‌گناه جلوه دهند.

هر چه جهل انسان بیشتر باشد، مسئولیت نپذیرفتن او بیش‌تر است. ما با پذیرفتن مسئولیت‌‌ها و خدمت‌های کوچک، می‌توانیم به مسئولیت‌های بزرگ برسیم. بعضی از انسان‌ها می‌خواهند تمامی مسئولیت‌های خود را به خداوند واگذار کنند و از خدا می‌خواهند که مشکلات را حل کند. به‌عنوان‌مثال اگر من بدهی دارم، براثر بی‌فکری خودم است، نباید خداوند بدهی ما را پرداخت کند، خودمان باید مسئولیت اين قرض را بپذیریم.

کسانی هستند که به خداوند معتقد نیستند و به شانس اعتقاد دارند، ما نمی‌توانیم روی شانس خود حساب کنیم، باید روی فکر و تلاش خودمان حساب کنیم. انسان چیزی جز سعی و تلاش خودش نیست. انسان دارای اختیار است و مسئولیت اعمال ما بر عهده خودمان است. ما برای شناخت خداوند اول باید خودمان را بشناسیم. نفس انسان در ظاهر و باطن تعیین موجودیت می‌کند. جایگاه هر انسان بر مبنای خواسته و دانایی اوست و ما سه نفس داریم که شامل نفس اماره، نفس لوامه و نفس مطمئنه است. امیدوارم که همه ما به نفس مطمئنه برسیم.
 

مرزبان کشیک: همسفر فهیمه و مسافر جلال
تایپ: همسفر زهرا رهجو راهنما همسفر عفت (لژیون دوم)
ویرایش: همسفر شهرزاد رهجو راهنما همسفر انسیه (لژیون پنجم)
عکس: همسفر سارا رهجو راهنما همسفر صفیه (لژیون یکم)
ویراستاری و ارسال: همسفر راضیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی عطار نیشابوری