مشارکت همسفران لژیون چهارم در مورد دستور جلسه: « وادی چهارم (در مسائل حیاتی؛ به خداوند سپردن، یعنی سلب مسئولیت از خویشتن) و تأثیر آن روی من»
همسفر راحله:
این وادی به ما میگوید: درست است که خداوند ما را آفریده و همه جا کنار ما است؛ ولی نباید مسئولیت کارهایمان را به عهده او واگذار کنیم پذیرش مسئولیت کارهای خودمان به این معنا نیست که ما خداوند را قبول نداریم مشکلات زندگی ما به عهده خودمان است و ما باید با تفکر تلاش و کوشش و آموزشهایی که از کنگره۶۰، میگیریم مشکلاتمان را حل کنیم از قدرت مطلق خداوند بخواهیم تا ما را یاری کند و از کسی هم توقع نداشته باشیم که در مشکلات کنار ما باشند و به ما کمک کنند؛ زیرا مشکلات امروز ما بذری است که در گذشته خودمان کاشتهایم. در کنگره۶۰ یاد گرفتهایم که باید اول خودمان را بشناسیم تا بتوانیم راهحل مناسبی برای حل مشکلاتمان پیداکنیم و با شروع به حرکت در مسیر کنگره و آموزشهایی که گرفتهام متوجه شدم مشکلات زندگیام اعتیاد مسافرم نبوده؛ بلکه او یک فرد بیمار و دانایی را نداشته و کنگره راه درست زندگی کردن رابه من آموزش داد.
همسفر خاطره :
برداشتم از وادی چهارم این است که مسئولیت کارهای خودمان را عهدهدار باشیم من قبل از ورودم به کنگره۶۰ این آگاهی را نداشتم که باید با تلاش کوشش خودم را به آن هدف و خواسته برسانم همیشه توقع داشتم که دیگران به من کمک کنند؛ چون مشکل دارم و مسافرم مصرفکننده است باید همه کمک کنند مشکلاتم حل شود و در نهایت گردن خدا میانداختم خدا را مثل غول چراغ جادو میدیدم که هر چه من می خواهم در ثانیه برای من برآورده کند چون خودم را ناتوان میدیدم؛ ولی با ورودم به کنگره۶۰ و رسیدن به وادی چهارم فهمیدم که تمام مسئولیتها بر عهده خودمان است و من با سعی کوشش میتوانم به آن چه که میخواهم برسم و وقتی من در راه ارزشها قرار گرفتم تلاش میکنم قدرت مطلق نیز من را یاری خواهد نمود. در جهان هستی هیچکس وظیفه در قبال کسی ندارد و هر آنچه کمک است، فقط لطف انسان است نه وظیفه او. انشاالله که بتوانم در صراطمستقیم قدمهای محکمتری بردارم و مسئولیت تمام کارهای زندگیام به عهده خودم باشد و قدرت مطلق نیز من را یاری برساند.
همسفر سمیرا :
در این وادی آموزش گرفتهام که بدانم جایگاه من در کجا است و چه کارهایی باید انجام بدهم و چه وظایفی به عهدهام گذاشته شده است و وظایف خداوند نسبت به بندگانش چه چیزی است وظایفی که به عهدهام گذاشته شده به خداوند واگذار نکنم و نباید بنشینم منتظر باشم تا خداوند وظایفم را انجام دهد در این صورت مسلماً هیچ اتفاق خوبی نخواهد افتاد. خداوند بزرگ میگوید: از شما حرکت از من برکت؛ اگر من حرکت نکنم برکتی وارد زندگیام نمیشود و خداوند قدرت اختیار به من داده و در این مسیر علامت و نشانههایی برای من مشخص کرده تا بتوانم مسیر درست را از بیراهه تشخیص بدهم و زمانی دعا راز و نیاز من قابل قبول خداوند است که در راه صراطمستقیم باشم.
همسفر اعظم:
در وادی چهارم ما به خوبی به این موضوع پی بردیم که مسئولیت کارهای خودمان را باید بپذیریم و از کسی انتظار کمک و یاری نداشته باشیم. آنقدر این وادی مهم است که برای انجام هر کاری باید خودمان تلاش کنیم و منتظر امداد از طرف شخص دیگری نباشیم. گاهی ممکن است برای گول زدن خودمان و یا اینکه بخواهیم از زیر کاری شانه خالی کنیم دست به دعا برمیداریم و از خداوند میخواهیم که آن کار یا مشکل را برای ما حل کند؛ ولی در این وادی به ما میگوید: که حتی از خداوند هم نباید انتظار داشته باشیم که به کمک ما بیاید؛ ولی اگر ما در راه درست قرار بگیریم برای انجام هر کاری خودمان تلاش کنیم و از خداوند هم یاری بخواهیم او ما را تنها نخواهد گذاشت.
همسفر زکیه:
من در وادی یک آموختم که باید اول تفکر کنم و ناامید نباشم و در وادی سه آموختم که مسئولیت زندگی خودم را به گردن دیگران نیندازم. وادی چهارم به ما میآموزد که مسئولیت مشکلاتمان را حتی به گردن خداوند نیندازیم؛ همانطور در این وادی ما سعی میکنیم مرز بین خود و خدایمان را مشخص کنیم و همیشه مسئولیت دو طرفه است مثلاً پدر و مادر در قبال فرزندان مسئولیت دارند و نیز فرزندان در قبال والدین مسئولیت دارند؛ بنابراین خداوند هم در مقابل ما مسئولیت دارد و ما هم متقابلاً در قبال خداوند مسئولیت داریم؛ ولی ما نباید انتظار داشته باشیم که هر برنامه را که به خداوند بدهیم باید اجرا شود؛ بلکه ما خودمان باید برای حل مسائل زندگی خودمان اقدام کنیم و خداوند نیز با القای افکار به ما کمک خواهد نمود.
رابط خبری: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر بهاره (لژیون چهارم)
ویرایش: همسفر ستاره رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دهم) دبیر سایت
ویراستاری و ارسال: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر سمیه ( لژیون دهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پاکدشت
- تعداد بازدید از این مطلب :
169