وادی چهارم، راهی ارزشمند برای شناخت خود

سلام دوستان سارا هستم یک همسفر

وادی چهارم درس ارزشمندی در مسیر بهبودی ما است که باعث می‌شود به درون خود سفر کنیم. در دنیای شلوغ و پرهیاهو، به‌سختی می‌توانیم خودمان را بشناسیم و مو‌شکافانه به رفتارها و افکارمان نگاه کنیم؛ ولی وادی چهارم به ما یادآوری می‌‌کند که باید خودمان را در آینه واقعی ببینیم، بدون توجیه و بدون حجاب، با وارد شدن به دنیای درون، متوجه می‌شویم که چه بار سنگینی از مسئولیت‌‌ها و تصمیمات روی دوش خودمان است. به ما یاد می‌دهد که به جای سرزنش کردن دیگران یا شرایط زندگی باید بپذیریم که زندگی ما نتیجه انتخاب‌های خودمان است. قبول کردن این پذیرش به ما قدرت می‌دهد که از زنجیرهای گذشته رها شویم، نه این‌که زنجیرها ما را با خودشان به عمق تاریکی‌ ببرند. وقتی به عمق وجودمان سفر می‌کنیم نقاط قوت و ضعف برای ما شفاف می‌شود و این باعث می‌شود بتوانیم بهترین نسخه خودمان را بسازیم و به آرامی احساس می‌کنیم، آن لایه‌‌های غفلت و افکار از وجودمان برداشته می‌شود و درک عمیق‌‌تری نسبت به خودمان و ارتباط با دیگران پیدا می‌کنیم. روابطی که با زلالی بیش‌تری شکل می‌گیرد و ما را به آرامش می‌‌رساند. من در کنگره۶۰ یاد می‌گیرم که روی خودم تمرکز داشته باشم. یاد می‌گیرم که هر کدام از ما می‌توانیم با تغییر دادن صور پنهان، دنیای بهتری برای خودمان و دیگران بسازیم. یاد می‌گیرم که خیلی از مشکلات و چالش‌ها ریشه در ناآگاهی و عدم شناخت خودم دارد که اگر نگاه خود را عوض کنم می‌توانم بر آن‌ها غلبه کنم. وادی چهارم به من حس امید را می‌دهد. امید به تغییر، امید به رشد و زندگی که شایسته‌ آن هستم و همیشه با این احساس شروع می‌کنم که من مسئولیت و اختیار زندگی خودم را در دستانم دارم، به همین خاطر با تمام وجودم به این وادی و پیام‌‌هایش احترام می‌‌گذارم و آن را راهنمای خودم می‌‌بینم. به خودم قول می‌دهم که همواره در این مسیر پیش بروم و با شجاعت به شناخت خودم ادامه بدهم؛ چون آموخته‌ام که این تنها راه رسیدن به بهبودی واقعی و پایداری است.

سلام دوستان آسیه هستم یک همسفر

وادی چهارم می‌گوید: مسئولیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خویش، انسان وقتی گوشه‌ای بنشیند و هیچ تلاشی نکند و بگوید همه چیز را به خدا می‌سپارم از خودش سلب مسئولیت می‌کند. چنین مواقعی انسان جایگاه خود و خداوند را نشناخته است. خداوند کار خود را به بهترین شکل انجام داده، انسان را خلق کرده، به او اختیار داده است و ابزارهایی در اختیار او قرار داده مانند: قدرت تفکر، عقل و پیام آوران الهی، انسان می‌تواند با اختیار داشتن این ابزار و گرفتن آموزش در مسیر زندگی که همان صراط مستقیم است قرار بگیرد. آن وقت است که خداوند و نیروهای الهی او را کمک و هدایت می‌کنند. ما باید تمام مسئولیت زندگی خود را بپذیریم، تلاش و حرکت کنیم، آن زمان است که خداوند برکت را در حرکت ما قرار می‌دهد.

سلام دوستان زهرا هستم یک همسفر

وقتی برای اولین‌ بار با مفهوم این وادی آشنا شدم، فکر کردم مثل خیلی از جمله‌های دیگر است که فقط شنیدن آن خوب است؛ اما کم‌کم فهمیدم چقدر این جمله عمیق و کاربردی است. قبلاً فکر می‌کردم؛ اگر مشکلی در زندگی‌ام هست، باید یک نیروی خارجی بیاید و نجاتم بدهد. دنبال معجزه، شانس یا حتی آدم‌‌هایی بودم که فکر می‌کردم مسئول حال من هستند؛ ولی وادی چهارم یک تلنگر عمیق بود که گفت: خودت مسئول زندگی خودت هستی. تا وقتی حرکت نکنی، چیزی تغییر نمی‌کند. این وادی به من یاد داد که خداوند معجزه‌ گر بیرونی نیست؛ بلکه نیروی درونی است؛ اگر من بخواهم و قدمی بردارم، خدا هم همراه من قدم برمی‌دارد. فهمیدم؛ اگر بخواهم به آرامش، تعادل یا رهایی برسم، باید از درون خودم شروع کنم. الآن هر زمان که دچار ناامیدی می‌شوم، به خودم یادآوری می‌‌کنم که خودت فکر کن، خودت تصمیم بگیر، خودت حرکت کن. خداوند همیشه آماده‌ یاری کردن است؛ اما اول باید تو بخواهی و این باور مثل نوری است که تاریکی‌ها را روشن می‌کند.

سلام دوستان نگیسا هستم یک همسفر

یکی از ویژگی‌های مهم که در من موفقیت آمیز بوده مسئولیت‌پذیری است. زمانی حس مسئولیت‌پذیری در من به وجود آمد که سعی کردم از اشتباهاتم درس بگیرم و‌ به اندازه توان خودم تلاش کنم و انتظار زیادی از خداوند و انسان‌ها نداشته باشم. از ابتدا‌ی آشنایی با وادی چهارم سعی کردم به صورت واقع بینانه به زندگی نگاه کنم، برای جزئی‌ترین مسائل زندگي برنامه‌ریزی کنم و نظم را در زندگی اولویت قرار بدهم. انسان موجودی آزاد و مختار است و می‌تواند مسیر زندگی‌اش را خودش انتخاب کند. این من هستم که انتخاب می‌کنم در کدام مسیر قرار بگیرم، در مسیر تاریکی‌ها یا روشنایی‌ها. من در برابر خودم، خانواده و هستی مسئولیت دارم. به نظر من مسئولیت همیشه دو طرفه و متقابل است. حس مسئولیت پذیری در هر جایگاهی باعث می‌شود که به آرامش واقعی برسیم و حس خوبی از آن جایگاه بگیریم. مسئولیت‌پذیری در تمام سطوح اهمیت دارد. وقتی من به‌عنوان همسفر مسئولیت‌های خود را به درستی انجام بدهم، می‌توانم از مسافرم توقع مسئولیت‌پذیری داشته باشم در غیر این صورت انسان بی‌مسئولیتی می‌شوم، نه‌تنها در زندگی؛ بلکه در اجتماع هم همین‌گونه خواهم بود که از پس کوچک‌ترین و جزئی‌ترین مسائل زندگی کاری از دستم بر نمی‌آید و همواره از زیر مسئولیت‌ها فرار می‌کنم و دیگران را مقصر نشان می‌دهم و با خودم می‌گویم تقصیر پدر و مادرم است که من فرد بی‌مسئولیتی هستم. ما باید از کودکی به فرزندان خود آموزش بدهیم که مسئولیت‌پذیری را یاد بگیرند و کارهای خودشان را خودشان انجام بدهند که در اجتماع فرد مسئولیت‌پذیری باشند. امیدوارم این حس در وجودم روزبه‌روز رشد کند و به درستی آن را انجام بدهم و این حس زیبا را به دیگران انتقال بدهم. در نهایت؛ اگر من در مسیر ارزش‌ها حرکت کنم، به آرامش می‌رسم و همیشه حالم خوب است و از زندگی که برای خودم درست کرده‌ام لذت می‌برم.

ویرایش: رابطین خبری
ارسال: همسفر مهتاب دبیر سایت
همسفران نمایندگی عطار نیشابوری