چیزی که در سفر دوم برای انسان اتفاق می‌افتد، تسخیر شدن است. تسخیر دقیقا کاری که انجام میدهد شبیه اثر موادمخدر است؛ روی بدن انسان، تخریب ایجاد می‌کند. چه نیروهایی هستند که باعث می‌شوند انسان درسفر دوم متوقف شود. ترس، ناامیدی، منیت، این‌ها در سفر دوم کاملا خودشان رانشان می‌دهند. با شکل‌های مختلف مسئله مهم این است که ما در سفر دوم باید یک چیزهای را بشناسیم. این سنت‌های الهی هستند که در کلام الله شریف می‌فرماید، که سنت‌های ما متغیر هستند. یعنی سنت‌ها که ما داریم غیر قابل تغییر هستند. برای مثال: داستان‌های پیامبران سنت‌های الهی هستند که خداوند از صبر صحبت می‌کند. از ایوب مثال می‌زند که انسان نیکوکار و خوش سیرتی بود. و یک مثال دیگری می‌زند در قرآن از حضرت یونس که زمانی که سختی به سراغ او می‌رود، او خشمگین نمی‌شود و از ستمکاران نمی‌شود.
عقل انسان قیاس می‌کند کارش درست است ولی اشکالش کجاست؟ عقل درست کارش را انجام میدهد. حتی عقل جزئی، ولی مسئله اینجا است که خیلی از داده‌های که ما برای قیاس کردند استفاده می‌کنیم این داده‌ها ناقص هستند ما فقط آن تلاشی که از دیگران را می‌بینیم را قیاس می‌کنیم. خیلی از اطلاعاتی که ما می‌گیریم اکثرا غلط است. چون آن چیزی که ما می‌بینیم درست نیست. از تلاش انسان‌های دیگر ما اطلاعاتی نداریم. در کنگره آموزش گرفتیم که صرفا این حیات نیست، انسان‌ها برای خودشان پیشینه دارند. وقتی که ما قیاس انجام می‌دهیم نتیجه‌اش یک احساس نفرت و بیزاری نسبت به آن شخص پیدا می‌کنیم.
اگر به شخص نفرت پیدا نکنیم نسبت بیزاری به خداوند پیدا می‌کنیم. یا اگر خیلی خیلی خوب باشیم از خودمان متنفر می‌شویم این جور قیاس کردن‌ها بهانه‌ای است که نفس قدرت خودش را به دست بگیرد. نفساماره این قیاس‌ها را به وجود می‌آورد. که عقل را به پرتگاه هدایت می‌کند.قیاس را می‌آورد اطلاعات ناقص، دانایی ناقص، حال خراب همه این‌ها را به نحوه خوبی به جسم انتقال میدهد. حس هم بر اساس این داده‌های اشتباه گول می‌خورد و به عقل انتقال میدهد.
نفساماره این قیاس‌ها را برای کیش‌ومات کردن عقل استفاده می‌کند. آیه لیس الانسان الا ما سعی یعنی هیچ‌چیز برای انسان نیست، مگر آن چیزی که تلاش می‌کند. ما هنوز به آن آگاهی نرسیدیم که اگر کسی می‌آید کنگره۶۰ اگر چیزی را زودتر متوجه می‌شود، یا سفرش را بهتر انجام میدهد، یا حالش از کسانی دیگر بهتر است، یا کاری انجام میدهد به موفقیت می‌رسد. بخاطر آن است که او بهای آن چیز یا آن کار را پرداخت کرده است. اگر انسان این باور را در خودش حس کند و پیدا کند آن وقت مسئله قیاس‌کردن برایش منتفی می‌شود و خودش با ناخالصی‌‌هایش باقی می‌ماند.
نویسنده: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر نیره (لژیون اول)
رابط‌خبری: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر نیره (لژیون اول)
ارسال: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر سمیه( لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی باغستان کرج
- تعداد بازدید از این مطلب :
67