کتاب۶۰ درجه آینه‌ای است که مقابل ما قرار دارد

جلسه لژیون ویلیام‌وایت همسفران کنگره۶۰ نمایندگی نیشابور با استادی راهنمای ویلیام‌ وایت همسفر مهدیه و با دستور جلسه «کتاب عبور از منطقه۶۰ درجه زیر صفر» و تولد نخستین سالروز رهایی مسافر نیکوتین اسماء روز جمعه ۱۶ خردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۷ صبح آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

دستور جلسه عبور از منطقه۶۰ درجه زیر صفر بسیار زیبا و پر محتوا می‌باشد و وقت ما اندک و دانش من نیز در این مورد محدود هست، لیکن نکاتی چند و برداشت خود را  درباره این کتاب با شما به اشتراک می‌گذارم؛ شاید ظاهرا این فقط یک کتاب باشد؛ ولی در واقع دریایی عظیم و گسترده از هر آنچه هر فرد در مورد زندگی و شناخت صور ظاهر، صور باطن انسان، ساختمان جسم، روان، جهان خاکی، زندگی بعد از زندگی و علم های بسیاری دیگر به ما آموزش می‌دهد.

همانطور که از اسم این کتاب  نشان‌گر سختی‌ها و دشواری‌هایی است  که ما با آن‌ها آشنا هستیم و آقای مهندس دژاکام تمام برداشت‌های خود را در طول سفر و درمان خودشان با زبانی شیوا و آسان برای ما به نگارش در آورده اند، همچنين از تصاویر بسیار گویا و پر مفهوم به همراه تمثیل‌هایی بی‌نظیر و تأمل برانگیز، برای دریافت بهتر مطالب استفاده کرده اند هر فرد که این کتاب را مطالعه نماید بنا به تجربیات خود و آن‌چه که نیاز دارد را برداشتی متفاوت از فرد دیگر دارد دقیقا؛ مانند این که آینه‌ای روبروی من وجود دارد و آن‌چه روبروی من هست بنا به نوع دیدگاه و زاویه دید و درون خود به طور منحصر به فرد درون آن می‌بینم و برداشت می‌کنم.

مطالعه و درک این کتاب پر محتوا زبانی مشترک بین افراد خانواده مخصوصا بین مسافر و همسفر ایجاد می‌شود و همدلی ایجاد می‌گردد، من اولین بار که این کتاب را گذرا مطالعه کردم، با توجه به این که خود مصرف‌کننده نیکوتین دودی بودم درکی از مفاهیم مطالب آن نداشتم و برای برخورد مناسب با مسافرم نیز هیچ استفاده‌ای از آموزش‌های این کتاب را کاربردی نکردم به همین دلیل عجله من به عنوان همسفر برای درمان زودتر مسافرم باعث شد که او درمانش موفق نباشد؛ لیکن پس از درمان نیکوتین خود، متوجه شدن مطالب این کتاب، پی‌بردن به صورت مساله اعتیاد و روش DST  کنار مسافرم شروع به کاربردی کردن آموزش‌ها کردم و نتیجه آن رهایی خود از بند نیکوتین و رهایی مسافرم از بند اعتیاد شد و این کتاب به قدری غنی و مفید هست که هر بار می‌گویم (این کتاب) تصور می‌کنم که شئ نیست و دارای جان است و باید از واژه ایشان استفاده کنم.

بخش دوم دستور جلسه امروز مربوط به جشن تولد یک سال رهایی همسفر اسما از بند نیکوتین است، ایشان اولین رهجوی لژیون ویلیام در شهر نیشابور هستند و به نوعی می‌توان گفت همسفر اسما یک کوپه دربست از قطار کنگره۶۰ را  به طور اختصاصی به همراه همسر و دو فرزند خرد سالش که مسافر ایکس هستند گرفته‌اند و بسیار سفر منظم و خوبی را سپری کردند، ایشان خدمتگزار خوبی در این مکان هستند و با شکر خداوند هم خودشان و هم مسافرشان در جايگاه راهنمای تازه واردین نیز قبول شده اند، تولد همسفر اسما را ابتدا به آقای مهندس و همسفر اسما و مسافران  ویلیام وایت تبریک عرض می‌کنم.

سلام دوستان اسماء هستم مسافر نيكوتين

خیلی خوشحالم که امروز در جمع شما همسفران هستم خداوند را هزاران بار شکر می‌کنم که این عنایت رو به من داد تا تولد یکسال رهایی را در کنار شما جشن بگیرم. زمانی بود که تمام خوشی‌های من اسماء خلاصه می‌شد در وسیله‌ای به نام قلیان؛ یعنی خوشی، حال خوب و آرامش من وابسته به چیزی بود که قرار بود ویرانی من را به همراه داشته باشد یک سال پیش در چنین روزی من نشان ویلیام و پیمان را از دستان پر مهر جناب مهندس دریافت کردم.

این سیستم طوری مرا پرورش داد تا دیگر برای حال خوبم وابسته به هیچ ماده خارجی و دودی نباشم کسی که حال خوب مرا می‌سازد خود من هستم. این را بدانید که خوشی‌های ضدارزشی گذرا هستند و انسان را به قهقرا می‌کشانند؛ اما خوشی‌هایی که انسان در مسیر ارزش‌ها به دست می‌آورد جاودان خواهد ماند.

در ادامه خوشحالم که خداوند اجازه داد همسفر سه مسافر باشم یک مسافرم به خواست خداوند رها شده است و اکنون در کنگره۶۰ خدمتگزار است اما دو مسافر ایکس کوچک من در حال سفر هستند. امیدوارم تمام کسانی که مصرف نیکوتین چه قلیان چه سیگار و...دارند بتوانند این نشان شجاعت را از درون خویش پیدا کنند و با ترس‌هایشان روبرو شوند و بدون ترس از قضاوت‌ها سفر خود را شروع کنند.

نویسنده: لژیون ویلیام‌وایت ( نمایندگی نیشابور)
رابط خبری: راهنمای ویلیام‌وایت همسفر مهدیه ( نمایندگی نیشابور)
ویراستاری و ارسال: راهنمای ویلیام‌وایت همسفر زهرا (نمایندگی ایمان)
گروه همسفران ويليام‌وايت کنگره۶۰